ตอนที่ 73

กลับไปอ่านตอนเก่าๆที่เขียนไว้บางตอนด้วยฝีมือการพิมพ์ระดับเทพ (ธิดาพยากรณ์) แบบกูเลยรู้ว่าพิมพ์ผิดอย่างเพียบเลย แหะๆ อ่านงงแล้วเง็งตรงไหนก็ข้ามๆ มันไปแล้วกันครับ พอดีผมมันสับสนอ่ะ แต่ถ้าอ่านแล้วเสียวแต่ไม่ยอมว่าว ไอ้ต้นมีเคืองครับ กล้วยก็แจกแล้วเรื่องก็เล่าแล้ว จะแจกน้ำให้ไอ้ต้นบ้างไม่ได้เลยเหรอครับ

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 73

"ไอ้เหี้ย ก็ตอนกูขี่มึงน่ะ ควยกูโด่เหมือนกับตอนที่มึงขี่กูรึเปล่าล่ะ" ไอ้ต้อพูดโวยวาย เช้ดแมร่งแค่ควยกูโด่เด่แค่นี้ทำเป็นมีปัญหา แต่กูก็อายว่ะ รีบคว้าเอากางเกงที่กองอยู่มาใส่ โชคดีไอ้ต้อมันยังไม่ทันเห็นควยผม ถึงแม้มันจะโดนดันซะเต็มหัวแต่มันก็กะขนาดไม่ถูกหรอก รู้งี้จับมันหันหน้ามาดีกว่า อูยแล้วมันจะหายใจออกไหมเนี่ย

"ก็ผมมึงจิ้มหำกู" ผมโวยมันกลับ จะให้มันเป็นฝ่ายผิดให้ได้ ถ้าผมมันไม่จิ้มกูก็ไม่แข็งหรอก "แค่จิ้มมันต้องแข็งด้วยไงวะ" ไอ้ต้อพูดพลางเอามือปัดต้นคอเหมือนปัดเสนียด ผมขี้เกียจพูดต่อเลยลุกขึ้นเดินจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับบ้านป่านนี้เมียกูหุงข้าวคอยแล้ว วันนี้กูโดนทำโทษเพราะมึงเลยนะไอ้ต้า รับผิดชอบกูด้วยน้าาาา ไอ้ต้อเดินตามมา "แม่งเลอะเทอะชิบหาย เปียกยันไข่เลย" ไอ้ต้อบ่นๆ เออ กูก็เปียก แต่กูแมน ไม่บ่นเรื่องพวกนี้หรอก

"ต้นมึงอาบน้ำป่าววะ" ไอ้ต้อถามผม ไอ้ต้อมันเป็นไม่กี่คนในทีมที่เรียกผมว่าต้น นอกนั้นก็เป็นไผ่ แม่งคิดอะไรกะกูปล่าววะเนี่ย จะชวนกูอาบน้ำอ่ะ "ไม่มั้ง กูอยากกลับแล้ว" ผมบอกมัน ไอ้ต้อหน้าซีดๆ ผมเลยถาม "ทำไมวะ มึงจะอาบเหรอ" ไอ้ต้อรีบพยักหน้า "แม่งเปียกว่ะ กูกลัวกว่าจะถึงบ้าน ไข่กูขึ้นราพอดี" หุหุหุ ไอ้ต้อ ไข่มึงบอบบางขนาดนั้นเลยเหรอ ชื้นนิดชื้นหน่อยทำเป็นมีปัญหา

"อาบเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ" ไอ้ต้อพูดหน้าแหยๆ ผมกำลังก้มเก็บของอยู่เลยเงยหน้ามองดูมัน "อาบน้ำบ้านมึงสิต้องมีเพื่อน เป็นเหี้ยไรทำหน้ายังกะกลัวผี" ผมพูดขำๆ เพราะไอ้ต้อแม่งแหยสุดๆ "เออ นั่นแหละที่กูกลัว มึงอยู่เป็นเพื่อนกูเหอะ ข้างนอกแม่งมืดด้วยจะได้ออกไปพร้อมกัน" ไอ้ต้อรีบพูด โหยย แม่งตัวยังกะควายเสือกกลัวผี สู้กูก็ไม่ได้ ตัวเท่าเมี่ยง แต่โคตรกลัวผีเลย เหอๆๆ ใครมาเล่าเรื่องผีเรื่องลึกลับไอ้ต้นเผ่นป่าราบ แต่ถ้าเป็นเรื่องใต้สะดือ ไอ้ต้นจะนั่งแถวหน้าเลย

"เออ กูก็เหนียวตัว อาบด้วยก็ได้" ผมเออออไปกับมัน ไม่ให้มันรู้หรอกว่ากูเองก็กลัวผีไม่น้อย ข้างนอกแม่งมืดจะตายห่า อาบแป๊บเดียวก็คงเสร็จแล้วค่อยกลับไปให้ไอ้ต้ามันอาบให้อีกทีที่บ้านก็ได้ ไอ้ต้อทำสีหน้าดีใจ ผมเก็บของเสร็จก็เดินไปห้องล็อกเกอร์กับมัน ไอ้ห่านี่ท่าทางจะกลัวจริง เห็นห้อง ล็อกเกอร์ปิดไฟมืดหน่อยแม่งเดินเบียดกูเลย ออกไปนะเดี๋ยวกูท้อง ไม่รู้แม่งจะกลัวเจอผัวเหมือนกลัวเจอผีไหม ทำกูควยแข็งเมื่อกี้ เดี๋ยวกูก็ให้รับผิดชอบซะหรอก

"เดินดีๆเส่ อย่าเบียด" ผมโวยไอ้ต้อที่แม่งจะขี่คอผมอีกรอบแล้ว ผมเปิดไฟในห้องล็อกเกอร์ พอไฟสว่างมันก็ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัว ไอ้ต้อมันเลยเลิกเกาะไหล่ผมเดินไปที่ล็อกเกอร์ตัวเองที่อยู่อีกแถวโดยดี พอเปลี่ยนเป็นผ้าขนหนูเสร็จไอ้ต้อมันก็เดินมาหา "แม่งโคตรน่ากลัวเลยว่ะ เงียบชิบหาย แล้วจะไม่ให้กูกลัวผีได้ไง" ไอ้ห่าต้อมึงจะพูดเพื่ออัญเชิญพ่อมึงมาเรอะ กูยิ่งขวัญอ่อนๆ อยู่ เดี๋ยวได้วิ่งกันผ้าเช็ดตัวปลิวกลายเป็นผีเปรตกันทั้งคู่

ผมไม่สนใจไอ้ต้อเดินนำไปตรงส่วนที่เป็นห้องอาบน้ำ ที่โรงยิมมีห้องอาบน้ำสองแบบครับ ตรงข้างนอกจะเป็นห้องๆ แบ่งซอยไม่ใหญ่มากนักฝั่งละสามห้องสองฝั่ง บานประตูเป็นกระจกฝ้าไม่มีล็อก ผนังห้องไม่สูงเท่าไหร่ แค่ระดับอก คือเวลาอาบน้ำเนี่ยจะมองเห็นหน้ากัน ถ้าเดินไปชิดฝาที่กั้นนี่เห็นควยกันได้สบาย ก็เค้าสร้างแบบไม่ได้จงให้ให้มีใครมาดูควยคนอื่นดี นักกีฬาเค้าแมนๆ กันทั้งนั้นแหละ จริงไหมอ่ะตัวเองงงงง (จะบอกว่านักกีฬาที่เป็นอันตรายต่อรูตูดนอกจากนักวอลเลย์แล้วก็มีนักบาสเนี่ยละครับที่เกย์เยอะจริงๆ)

จากห้องอาบน้ำเดินลึกเข้าไปจะเป็นโถงกว้างๆ มีฝักบัวล้อมประมาณสิบจุด ผมก็เขินๆ เหมือนกันนะ ไม่เคยอาบน้ำในที่โล่งแจ้งขนาดนี้ ถึงกูจะชอบโชว์ก็เหอะ แต่กูก็เขินเป็นนี่หว่า ยิ่งไม่มีคนอย่างงี้กูก็ยิ่งเขิน ไว้รออาบที่นี่ตอนที่คนเยอะๆดีว่ากูจะได้ไม่เหงา ผมเดินเปิดประตูห้องอาบน้ำห้องนึงเข้าไป ยังไม่กล้าเสี่ยงอาบข้างนอกกับไอ้ต้อ เดี๋ยวแม่งหื่นขึ้นมาปล้ำกูก็แย่กลัวสู้แรงแม่งไม่ไหว เดี๋ยวเกิดกูท้องขึ้นมาเดือดร้อนไอ้ต้าต้องพาไปตรวจดีเอ็นเอ (เลอะเทอะใหญ่แล้วกู) นี่ถ้าไม่ติดว่ากูก็กลัวผีกูไม่อาบกับมันหรอก ผมเข้าห้องน้ำได้ก็เปิดน้ำ ไอ้ต้อโผล่พรวดมาห้องข้างๆ "เฮ้ย ไปอาบฝั่งโน้นเส่" ผมชี้ไปอีกฝาก มืออีกข้างปิดควยตัวเองไว้ แม่งขนาดกูเตี้ยกว่ามันกูยังมองเกือบเห็นสะดือแม่งแล้ว แล้วมันสูงกว่ากูตั้งเยอะมันจะเห็นอะไรบ้างวะเนี่ย ไอ้ต้อยิ้มแหยๆ อีกตามเคย "ไม่เอาว่ะ กูกลัว" ไอ้ต้อพูดแล้วมันก็เอาผ้าเช็ดตัวของมันวางพาดตรงด้านหลังประตู

ผมก็ขี้เกียจไล่มันแล้ว เลยอาบน้ำอย่างไว ไอ้ต้อแม่งบรรจงอาบจริง แม่งทำทีละอย่าง สระหัวเสร็จล้างหน้า ล้างหน้าเสร็จฟอกตัว ฟอกตัวเสร็จมันล้างหน้าอีกรอบ แล้วก็ฟอกตัวอีกรอบ แสรดดดดดดดดดดดดดดดด ผีก็ไม่อยู่รอมึงหรอก มันต้องไปหลอกคนอื่น ผมอาบน้ำเสร็จแล้วก็ยืนรอมันอยู่ในห้องอาบน้ำยังไม่ได้ออกมา ไอ้ต้อกำลังจะฟอกสบู่รอบที่สาม "เฮ้ยย มึงจะฟอกให้ตัวเปื่อยรึไง พอได้แล้ว" ผมเอามือผลักหัวมัน ก้อนสบู่หลุดจากมือไอ้ต้อไหลพรวดมาทางห้องผม

"แม่งเอ้ย มึงเก็บสบู่ให้กูเลย กูยังไม่ได้ฟอกควยเลย" ไอ้ต้อโวยวาย แต่เวิร์ดดิ้งนี่เล่นเอากูเสียวเลย เรื่องอะไรกูจะมาเก็บสบู่ให้มึง ผมเอาตีนเขี่ยๆ ก้อนบุหรี่ที่พื้น แม่งลื่นวะ ผมจ้องมองขาที่ค่อยๆ สอดก้อนสบู่ส่งให้ไอ้ต้อ อะไรบางอย่างสะท้อนแสงไฟที่ส่องกระทบพื้นเป็นเงา ขนาดมันไม่เบาเลยเว้ยยย ไม่รู้ว่าของจริงเท่านี้หรือว่าเพราะเงามันหลอกตา แท่งเนื้อโด่เด่ที่งอกออกจากตัวไอ้ต้อแกว่งไกวหัวส่ายโงกเงก ผมกลืนน้ำลายเอื้อก "อ...อ..เอาคืนไป สบู่มึง" ผมพยายามเงยหน้าขึ้น แต่สายตามันถูกดึงดูดด้วยเงาสะท้อนของแท่งเอ็น อย่านะมึงลูกพ่อ ลูกต้องไม่ชอบแบบนี้ ลูกต้องไม่แข็งง่ายๆเพราะแค่เห็นควยใครบางคน ผมเพ่งกระแสจิตบอกลูกชายตัวเองที่เริ่มงอแง

"เฮ้ยต้นมึงดูนี่สิ" เย้ยยยย ไอ้ต้อมึงจะให้กูดูอะไร ผมยืนนิ่งก้มหน้า เย้ยยยยย แล้วมึงจะดูเงาควยมันทำมายยยยย อย่าไปมองนะอย่าไปมอง "เหี้ยเอ้ยใครแม่งเอามาใช้ในนี้วะ" อะไรของไอ้ต้อวะ "อะไรของมึง" ผมร้องถามแต่ไม่ได้ชะโงกหน้าไปดู กลัวเจออะไรที่ใหญ่กว่าของกูแล้วกูช็อก "ปลอกว่ะ ไม่รู้ใครแม่งเอามาใช้ เสือกไม่ทิ้งอีก" ไอ้ต้อบอกผม อะไรวะปลอก ผมนึกอยู่พักนึง เย้ยยยยยย ไอ้ปลอกนี่มันคือถุงยางนี่หว่า แล้วใครมาใช้ในนี้เนี่ย นี่มันห้องน้ำชายนะเว้ยยย

"แสรดดดด แม่งน้ำเงี่ยนเต็มถุงเลย" เย้ยยยย ไอ้ต้อ อย่าบอกนะว่ามึงจับมันมาเปิดดู "ไอ้ต้นมึงดูดิ แค่ก็เอาฝักบัวฉีดแม่งออกมาเพียบเลย" โอยยย ไอ้ต้อ มึงจะมาเรียกร้องอะไรกูนักหนา ลมปราณกูจะเดินอยู่แล้ว ถ้ากูไม่ขมิบลมปราณไว้ป่านนี้น้องกูคงแข็งกว่าท้องมึง "เหี้ยมึงเล่นอะไรสกปรก" ผมร้องด่าไอ้ต้อ มันหัวเราะแหะๆ ก่อนพูด "กูว่าในทีมบาสเราแม่งต้องมีคนเป็นเกย์ว่ะ อยากรู้ว่ะใคร" เย้ยยยยยยย ไอ้ต้อมึงจะอยากรู้ไปทำมายยยยย ใครจะเป็นเกย์ก็ปล่อยมันไป กูจะเป็นก็เรื่องของกู ... อ้าว ร้อนตัวอีกมึง จริงๆแล้วห้องอาบน้ำนี้ก็ใช้ร่วมกันแหละครับ แต่โรงยิมนี้จะมีพวกนักบาสเป็นหลักแหละ แล้วถุงยางที่น้ำเงี่ยนยังไหลออกมาได้เนี่ย แสดงว่ามันเพิ่งวันนี้อ่ะเส่

ไอ้ต้ออาบน้ำเสร็จก็ชวนผมเดินออกมาห้องล็อกเกอร์อีกครั้ง แม่งโรงยิมนี่เงียบยังกะป่าช้า ให้กูอยู่คนเดียวคงไม่กล้าหรอก ผมรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนักศึกษา ได้อาบน้ำแบบนี้สบายตัวขึ้นเยอะ ผมแต่งตัวเสร็จแล้วก็โผล่หน้าไปดูไอ้ต้อ มันก็แต่งเสร็จกำลังเก็บของ แต่ทำไมมันดูอายๆวะ ผมไม่สนใจเดินเรียกมันเพื่อจะกลับบ้าน

ผมปิดล็อกประตูทางเข้าโรงยิมเรียบร้อยตามที่พี่ป้องสั่ง ประตูใหญ่เขาปิดไว้อยู่แล้วเลยไม่ยาก ข้างนอกมืดสนิทมีแต่ไฟตามทาง ไอ้ต้อเดินหนีบๆตามมา มันเป็นอะไรของมันวะ "เป็นเหี้ยไร ปวดเยี่ยวเหรอ" ผมถามไอ้ต้อที่เดินหนีบควยมา "เปล่า เอ่อคือ...." ไอ้ต้อพูดเขินๆ เป็นไรของมันวะ "คือกูไม่ได้ใส่กางเกงในอ่ะ ตัวเก่ามันเปียก กูลืมไม่ได้เอามาเปลี่ยนด้วย" โถถถถถถถถถถ ไอ้ต้อ แค่นี้จะอายหาเตี่ยมึงเร้อ "แม่งแค่นี้ทำอาย กูก็ไม่ได้ใส่" ผมบอกมันตรงๆ ไอ้ต้อหันมามองเป้าผมเหมือนจะมาดูว่าผมไม่ใส่จริงหรือเปล่า เดี๋ยวก็ควักให้ดูซะเลยนิ

"ก็ควยมึงเล็กกว่ากูนี่ ใส่ไม่ใส่ก็ไม่เห็นแตกต่างกัน" ไอ้ต้อพูดหน้าตาเฉย แสรดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด รู้สึกมึงจะมั่นใจมากเลยนะเรื่องขนาดควยเนี่ย พูดหลายรอบแล้ว เดี๋ยวพ่อจับฟาดให้หน้าหงาย "ปากดีนักมึง ไว้เจอกูตอนรับน้องเหอะ" ผมบ่นเบาๆ ประสบการณ์รับน้องครั้งเดียวของผมตอนสมัยเรียนเทคนิคนี่ทำให้ผมคิดว่าที่อื่นเขาก็ต้องรับน้องแบบเดียวกัน เลยคิดว่ายังไงไอ้ต้อกับกูคงต้องได้วัดกันแน่ๆ งานนี้ใครใหญ่ใครอยู่เว้ยย

ผมแยกย้ายกับไอ้ต้อขึ้นรถกลับบ้าน นึกขึ้นได้ว่าโทรศัพท์อยู่ในเป้ แม่งไอ้ต้าจะโทรมาหรือเปล่าวะ ซะจริงๆ ไอ้ต้าโทรมาห้ารอบ เย้ยยย กูจะโดนมันด่าไหมเนี่ย ว่าแล้วก็กดโทรศัพท์หามัน "อยู่ไหนเนี่ย ทำไมยังไม่กลับบ้าน" โอยยย ไอ้ต้า มึงอย่าพูดเหมือนละครได้ป่ะวะ แม่งเหมือนกูไปติดเมียน้อยอยู่นอกบ้านเลย "โดนทำโทษให้ซ้อมบาสอ่ะ กำลังกลับ มีไรป่าว" ผมถามกลับ ไอ้ต้ามันคงไม่ได้โกรธหรอก มันคงห่วงมากกว่า "อ่อ พอดีกูจะโทรมาบอกเรื่องไอ้โทน" เย้ยยย มีอะไรวะเรื่องไอ้โทน อย่าบอกนะว่ามึงกับมัน อ๊ากกกกก กูไม่ยอมนะ มึงได้ไอ้โทนก่อนกูได้ไง ไหนสัญญาว่าได้ด้วยกัน

"ไอ้โทนมันจะมาบ้านเราอาทิตย์นี้นะ มันบอกว่าไอ้ทักมันจะไม่อยู่" ฮ่าๆๆๆๆ แฟนกูเจ๋งว่ะ กล่อมไอ้โทนสำเร็จ แต่กูว่าไม่ต้องกล่อมมันก็มา ไอ้ห่าโทนนี่เงี่ยนควย อยากโดนเสียบจะตาย เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกกก กูแทบสำลัก หัวเราะเพลินจนลืมไปว่า กูก็ไม่อยู่เหมือนกัน "เฮ้ย กูไปรับน้องอ่ะอาทิตย์เนี้ย" เย็ดแมร่ง แล้วทำไมต้องเป็นอาทิตย์นี้ด้วยวะ "อ้าวมึงก็ไปเหรอ แล้วจะทำไงอ่ะ" ไอ้ต้าถามเหมือนตอกย้ำ ฮือๆๆๆ ไปรับน้องก็อยากไป จะได้วัดกับไอ้ต้อมัน เดี๋ยวเกิดมันได้แชมป์เพราะกูไม่ไปนี่กูแค้นตายห่า แถมกูต้องไปสืบให้รู้อีกว่ามีใครเป็นเกย์ในทีมกู เพราะเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ในทีมหล่ออออออ (อีกหนึ่งเปอร์เซ็นต์ที่หายไปคือกูเอง) แต่อยู่บ้านก็ได้เย็ดน้องโทนพร้อมๆกับไอ้ต้า รับรองว่าทางสะดวกแน่ๆเพราะไอ้ทักมันไม่อยู่ โอยยย สวรรค์ชัดๆ จะทรีซั่มหรือจะเรียงคิวกูว่าน้องโทนรับไหวแน่ๆ แล้วกูจะเลือกไงดี

ผมวางหูจากไอ้ต้าไปใจยังคงคิด เอาไงดีๆๆๆ ตลอดทางจนถึงบ้าน แม่งขอเย็ดน้องโทนตอนไปรับน้องได้ไหมวะ ความคิดมึงเริ่มมั่วแล้วไอ้ต้น อย่าเพ้อให้มันมาก ผมเดินเข้าห้องไอ้ต้าก็นั่งคอยอยู่ "ตกลงว่าไงวะ ถ้าพลาดอาทิตย์นี้ไม่รู้จะอีกเมื่อไหร่นะโว้ยที่ไอ้ทักมันจะไม่อยู่อีก" โหยยย ไอ้ต้า มึงอยากเองก็บอกมาเหอะ เอาเรื่องไอ้ทักมาอ้าง กูว่ามึงกลัวกูจะน้อยใจที่มึงได้เอาน้องโทนคนเดียวแล้วกูอดใช่มะ "มึงอยากเปล่าอ่ะ" ผมถามไอ้ต้า คราวนี้มันอายเว้ยเฮ้ย หน้าแดงเชียว สงสัยจะอยากได้เหมือนกัน "เออ ขอกูคิดก่อนแล้วกันนะ ว่ากูจะทำยังไงให้ไม่ต้องไปรับน้อง หรือไม่ก็ทำให้ไอ้ทักมันไม่อยู่" ผมบอกไอ้ต้า แม่งยากทั้งสองวิธีเลย ผมนึกเรื่องไอ้ทักที่มันโมโหผมเรื่องน้องโทนหายไปเมื่อวานนี้ขึ้นมาได้ เลยเล่าให้ไอ้ต้าฟัง "เฮ้ยระวังนะ ถ้ามันรู้ว่ามึงคิดจะทำอะไรกับโทน เดี๋ยวจะซวย" ไอ้ต้าเตือนผม มึงไม่ต้องห่วงหรอกไอ้ต้า มีวันไหนมั่งที่กูเจอไอ้ทักแล้วกูไม่ซวย

ไอ้ต้าถามผมเรื่องที่โดนทำโทษ ผมก็เลยเล่าให้มันฟังไปทั้งหมดว่าโดนอะไรบ้าง แต่ไม่ได้บอกมันว่าโดนกับใคร เพราะผมไม่ได้คิดอะไรกับไอ้ต้ออยู่แล้ว ไว้กูคิดเมื่อไหร่จะมาบอกมึงตามสัญญาแล้วกันนะต้า ว่าแต่เรื่องที่กูโดนทำโทษเนี่ยเพราะใครวะ "ไอ้ต้า มึงรู้ป่าววะกูโดนทำโทษเพราะใคร" ไอ้ต้ามันทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แม่งหมั่นเขี้ยวเว้ยยย ขอกูกัดแมร่งหน่อยเหอะ เย้ยยย เออ ลืมไปเลยเรื่องรอยกัดบนตัวไอ้ทัก เอาไว้ก่อนแล้วกัน ไว้ค่อยเล่าหลังทำโทษมัน

"มึงรู้ไหมวันนี้กูเหนื่อยแทบตาย แต่กูขอเหนื่อยอีกรอบ หันก้นมาให้กูทำโทษซะดีๆที่รัก" ไอ้ต้าทำอึกอัก แต่ผมไม่ยอม ขอกูเหอะนะวันนี้ สรุปแล้วคืนนั้นผมได้มันมาประตูนึง แต่เสียไปอีกสองขาดทุนทุกทีเลยกู ยกขาแทบไม่ขึ้นไอ้ต้ายังอุตสาห์ช่วยกูยก พอน้ำแตกแล้วหมดแรงหลับเลย (ไม่เล่าลีลานะเฟร้ย เดี๋ยวเรื่องมันจะเกินพันกว่าตอน แค่นี้ไม่รู้จะจบปีไหมแล้วเนี่ย)

เช้าวันรุ่งขึ้นผมก็ไปเรียนตามปรกติ ผมไม่ค่อยเจอไอ้ต้อที่มหาลัยหรอกครับเพราะอยู่คนละคณะ ทีมบาสที่ผมอยู่ในมหาลัยผมจะอยู่สองทีมนะครับ ทีมแรกคือทีมของคณะเอง ก็จะมีผมไอ้ทักแล้วก็เพื่อนๆในคณะ แล้วอีกทีมก็คือทีมบาสของมหาลัย จากคณะผมก็จะมีแค่ผมกับไอ้ทัก แล้วก็รุ่นพี่อีกคนนึงสามคนเท่านั้นที่เล่นบาสให้มหาลัยในปีนั้น ส่วนไอ้ต้อมันก็เป็นนักบาสของคณะมันเหมือนกัน

ผมเดินไปเจอไอ้ฟ้ากำลังนั่งอยู่คนเดียวผมก็ถาม "พี่นกไปไหนวะ มานั่งหม้ออะไรคนดียว" ไอ้ฟ้ายิ้มๆ "เออ ไม่มีไรหรอก ฟ้ามันไม่สบาย ถ้ากูไม่ติดว่ามีควิซวันนี้กูไม่มาหรอก" ไอ้ฟ้าพูดเคืองๆ วันนี้จะมีสอบเก็บคะแนนผมก็ลืมไปเลย มัวแต่เย็ดไอ้ต้าเพลิน ถุยๆๆไอ้ต้น กูว่ามึงถูกมันเย็ดเพลินซะมากกว่า "เฮ้ยแม่ง กูไม่อยากไปรับน้องของทีมบาสว่ะ" ผมครางบอกไอ้ฟ้า "เออ ของกูมันก็ไป กูก็ไม่อยาก" ไอ้ฟ้ามันอยู่ทีมฟุตบอลของมหาลัยครับ มันก็เป็นเด็กคูโบต้า เอ้ย โควต้าเหมือนผมเนี่ยล่ะ เพียงแต่เราเลือกกีฬาคนละชนิดกัน แต่ผมจะดีกว่าไอ้ฟ้าหน่อยตรงที่พอจะเตะบอลได้ด้วย ถึงไม่เก่งก็เหอะ แต่ไอ้ฟ้านี่เดาะบาสยังไม่เป็นเลย

"เอาไงดีวะ กูว่าไปบอกโค้ชดีไหม ถ้าโค้ชรู้มันต้องอดไปแน่เลย" ไอ้ฟ้าบอก เออจริงของมัน ถ้าบอกโค้ชก็ไม่ต้องไปเพราะโค้ชไม่ยอมแน่ๆ "ลองมึงบอกสิ กูกระทืบพวกมึงแน่" จ๊ากกกกกก เสียงไอ้รุ่นพี่คนที่อยู่ทีมบาสเดียวกับผม ชื่อพี่วิน แม่งไอ้นี่ทั้งอึดทั้งถึก หน้าตามันบ่งบอกให้รู้ว่าถ้าโค้ชรู้เรื่องรับน้องเพราะกู กูคงได้ตายคาตีนมันเป็นแน่แท้ แม่งจะเสือกเดินมาทำไมตอนนี้วะเนี่ย แล้วหูเสือกดีได้อีก

"ระวังตัวไว้นะมึงไอ้ไผ่ กูจะจับตาดูมึง" จะดูอะไรกูวะ เหี้ยแม่งแผนนี้ไม่สำเร็จแล้ว เกิดถ้าโค้ชรู้ กูซวยแน่ๆ แล้วยิ่งต้องเล่นบาสด้วยกันนี่ถ้ามีเคืองกันก็จบเห่ "เอาไงดีวะ แผนนี้ไม่สำเร็จ" ผมก็บ่นๆ กับไอ้ฟ้า ถ้ากูเลี่ยงรับน้องไม่ได้ ก็ต้องหาทางให้ไอ้ทักมันไม่อยู่สักวันนึง ไม่พอเส่ ต้องสักสองวัน เอ๊ะ หรือจะสักเดือนดี โอยยย เพ้อเจ้อใหญ่ แค่วันเดียวมึงทำให้ได้ก่อนเหอะ ไม่ทันไรมันโผล่มาแล้ว เรื่องไรกูจะอยู่รอความซวยล่ะ

หลังจากวันนั้นผมก็มาเรียนแล้วก็ซ้อมบาสตามปรกติ ไม่มีเหตุที่ต้องได้อาบน้ำที่โรงยิมอีก ถุงยางอันนั้นก็ยังเป็นปริศนา ไอ้ต้าก็เร่งวันเร่งคืนถามว่าจะเอายังไง ยังจะมีหน้ามาถามอีก ก็เอากูอยู่ทุกวันแล้วยังทำไม่เป็นอีกเหรอไงวะ จนถึงวันศุกร์เช้า ผมก็ต้องยอมรับความจริงว่า กูอดดดดดดดดดดดดดดดดดด งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "เฮ้ยต้า ถ้าเกิดโทนมันมา กูให้มึงก่อนเลยนะ ไม่ต้องรอกู" ผมพูดเบาๆ แงๆๆ น้อยใจในโชคชะตา "เอ้ยย ไม่เอาหรอก รอมึงมาดีกว่า" ไอ้ต้าบอก โหย แล้วเมื่อไหร่จะมีโอกาสอีกวะเนี่ย

ผมไปเรียนวันนั้นตามปรกติแต่สะพายเป้ใบใหญ่กว่าเดิมไปด้วย รุ่นพี่สั่งกำชับเด็ดขาดว่าห้ามให้โค้ชรู้แล้วก็ห้ามใครขาด ผมเห็นไอ้ทักมันก็มาพร้อมกระเป๋าเหมือนกัน แม่งจริงๆ ใครดูก็น่าจะเดาออกว่ามันต้องไปไหนกันแน่ๆ เพราะเย็นวันศุกร์ปรกติไม่มีซ้อม แล้วจะเตรียมเสื้อผ้ากันมาทำไม เรื่องรับน้องนี่มันปิดกันถึงขนาดว่าไม่บอกจุดที่ขึ้นรถด้วยซ้ำว่าไปขึ้นตรงไหน มันบอกว่าหกโมงเย็นจะโทรมาบอก โฮ่ยยย ถ้ามันลำบากอย่างนั้นก็ไม่ต้องไปมันเลยดีกว่า

พอใกล้หกโมงเย็นไอ้พี่วินก็โทรมาหา "ห้ามพูดห้ามถาม จุดขึ้นรถคือ...." อูยยย กูนึกว่ากูเป็นสายลับ กูกำลังจะเดินไปไอ้ทักก็โผล่มาพอดี "แม่งไม่อยากไปเลยว่ะ" ไอ้ทักพูดเบาๆ "ทำไมอ่ะ คิดถึงเมียเหรอ" ไอ้ทักชะงักหันกลับมา "เออ มันบอกจะไปนอนบ้านเพื่อนด้วยว่ะ กูกลัว" เย้ยยยย ไอ้โทนมันจะบอกไอ้ทักทำซากอะไรว่าไปนอนบ้านเพื่อน จะไปก็ไปเส่ "เฮ่ยย ไว้ใจหน่อยสิแฟนมึงนะ ทีกูยังไม่เคยระแวงไอ้ต้าเลย" ผมบอกกับไอ้ทัก เป็นความจริงที่ผมไม่เคยระแวงไอ้ต้า แต่สิ่งที่บอกไอ้ทักไปเรื่องโทนว่าให้ไว้ใจมันนั่น เริ่มรบกวนจิตใจ กูนี่คนเลวนี่หว่าาาา

ผมกับไอ้ทักไปขึ้นรถตามจุดที่ไอ้วินโทรมาบอก เพื่อนๆ ทะยอยกันมาแล้วเพราะมันก็ไม่ได้ไกลจากมหาลัยมาก แต่ลับตาคนเพราะอยู่ในซอย พอมาถึงปุ๊บไอ้วินสั่งเช็คชื่อ ไอ้เหี้ยก็เห็นอยู่ว่ากูมาแล้วทั้งสองคน แล้วจะเช็คชื่อหาเตี่ยมึงเร้อ คือเค้าให้รุ่นพี่ของแต่ละคณะมีหน้าที่คุมรุ่นน้องตัวเอง ผมก็เออออไปเช็คชื่อกับมันไป พี่วินส่งเสื้อสีดำให้ตัวนึง "มึงเปลี่ยนเสื้อด้วย แล้วเอามือถือมานี่" เย้ยยย กูต้องโดนยึดมือถือด้วยเหรอวะเนี่ย เกิดเมียกูเป็นไรไปกูจะทำไง

ผมต้องยอมส่งมือถือให้ไอ้วินโดยดีเพราะสายตาแม่งบ่งบอกว่าถ้ากูตุกติกมีตื้บ ผมเดินตามไอ้ทักขึ้นรถไป เห็นไอ้ต้อนั่งอยู่แล้ว เอาไงดีวะ จะนั่งกับไอ้ทักดี หรือจะไปนั่งกับไอ้ต้อดี ไอ้ทักนี่สนิทกับมันมากกว่า แต่อยู่กับมันทีไรซวยทุกที พอดีพี่วินตามขึ้นมา "ห้ามนั่งกับคณะเดียวกันนะโว้ย ไปนั่งกับเพื่อนต่างคณะไป" สิ้นเสียงไอ้วินคนที่นั่งอยู่แล้วแต่คู่กับคณะเดียวกันก็สลับกันวุ่นวาย ผมเลยเดินไปนั่งกับไอ้ต้อแทน มันก็ยิ้มแหยๆ ต้อนรับผมดี แต่ที่นั่งแม่งอย่างแคบเลย ขาไอ้ต้อมันเลยวางลงตรงๆไปไม่ได้เพราะมันติดเข่า มันต้องกางขาออกเบียดที่นั่งผมมาอีกครึ่ง

"โทษว่ะต้น กูขอนั่งคนเดียวแล้วพี่มันไม่ให้" ไอ้ต้อพูดเหมือนรู้ตัวว่าทำให้ผมลำบาก แต่ผมไม่ใส่ใจอยู่แล้ว ขามึงจะเกยจะก่ายกูยังไงก็เรื่องของมึงเหอะ ตอนนี้อยากโทรหาไอ้ต้าอ่ะ จะได้บอกมันเรื่องมือถือกูถูกยึดจะได้ไม่ห่วง "แม่งยึดมือถือกูแล้วกูจะโทรหาแฟนยังไงเนี่ย" ผมบ่นเบาๆ ไอ้ต้อหันมา "ตกลงมึงมีเมียแล้วจริงดิ" อ้าว เช็ดแมร่งงงง หน้าตาอย่างกูจะไม่ให้มีเมียมีผัวกะเค้าบ้างเลยเร้อ "เอ่อ แฟนน่ะ" ผมบอกไอ้ต้อมันไปแค่นั้น ไม่อยากให้มันรู้มาก

"มึงจำเบอร์แฟนมึงได้ป่าวล่ะ" ไอ้ต้อถาม ผมพยักหน้า "เอาเบอร์มา" ไอ้ต้อกระซิบมองดูไปรอบๆ อะไรของมันวะ จะเอาเบอร์แฟนกูไปทำไม "เอามาเส่ หรือจะให้แฟนมึงคอย" ไอ้ต้อพูดกระซิบ ผมเลยยอมบอกเบอร์ไป ไอ้ต้อมันทำมือขยุกขยิกในกระเป๋า "กูกะแล้วว่ามันต้องยึดมือถือเพราะเดี๋ยวพวกเราโทรฟ้องโค้ช กูเลยเตรียมมาสองเครื่อง" อูยยยยย ไอ้ต้อ ไอ้พ่อพระ ไม่นึกว่ามึงจะฉลาดแบบนี้

"แป๊บนึงนะ ติดแล้ว" ไอ้ต้อร้องเบาๆ หูมันเสียบสายแฮนด์ฟรีโทรศัพท์ไว้ เฮ้ย เกิดไอ้ต้ามันรับกูก็ชิบหายสิ "เอามานี่กูคุยเอง" ผมยื้อสายหูฟังจากไอ้ต้อ มันก็บอก "เดี๋ยวสิ ให้มันมีคนรับก่อนเดี๋ยวค่อยคุย ผมไม่ยอมดึงสายหูฟังออกจากโทรศัพท์มันในเป้ ให้ตายยังไงกูก็ให้มึงได้ยินไม่ได้ว่ากูโทรหาใคร ชิบหายไม่น่าพลาดเลยกู เสียงฮัลโหลเบาๆ ดังลอดมาจากโทรศัพท์ ไอ้ต้อหันควับไปมองรอบๆ ยังไม่มีใครขึ้นรถมา ผมเลยจะคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาคุย แต่ไอ้ต้อมันกลับกดหัวผมลงในเป้ที่วางบนตักมัน "ไอ้เหี้ยมึงจะหยิบขึ้นมาทำไม เดี๋ยวก็โดนยึดหรอก" ไอ้ต้อกระซิบด่า มือมันกดคอผมแน่นแต่ผมคว้าโทรศัพท์ไว้ในมือได้แล้วเลยเอาแนบแก้มทันที

"เอ่ออออ ตาลเหรอออ" ผมพูดเบาๆ แล้วเปลี่ยนชื่อไอ้ต้าเป็นน้องตาลทันที "นี่เบอร์เพื่อนกูนะ มือถือถูกยึด กำลังจะเดินทางแล้วไม่ต้องเป็นห่วง แล้วกูจะโทรหามึงใหม่ เบอร์นี้แหล่ะ" ผมพูดบอกไอ้ต้าสั้นๆ แต่มันคงฟังรู้เรื่องเพราะมันตอบรับผมเป็นปรกติ พอกดวางหูเสียงพี่วินก็ดังขึ้นมา

"เงี่ยนอะไรกันนักวะพวกมึง รถยังไม่ออกก็จะดูดควยกันแล้ว ไว้รอถึงที่ก่อนเหอะมึงได้น้ำบานแน่ๆ"

***********************************************************************************