"พี่ทักมานานรึ กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พี่ทักทำอะไรกันเนี่ยยยยยย" เสียงแหลมๆ ของผู้หญิงกรีดร้องลั่น ผมสะดุ้งเฮือก หุบขาที่ถ่างอ่าซ้าอยู่นั้นเข้าหากันโดยอัตโนมัติ เฮ้ย ไอ้ทัก มึงเอาหัวออกไปเส่ เอามาให้กูหนีบทำม้ายยยยยย ไอ้ทักดิ้นจนหลุด เสียงผู้หญิงยังคงกรี้ดไม่เลิก สงสัยจะชอบ แหะๆ
ผมรีบลุกขึ้นยืนใส่เสื้อผ้าทันที แม่งเอ้ยทำไมกูมันซวยอย่างนี้วะ เจอไอ้ทักไม่ทันไรความซวยของกูมันยิ่งซับซ้อนซ่อนเงื่อนกว่าเดิมหลายเท่า "ไม่มีอะไรนะแอน พี่แค่พาน้องมาเปลี่ยนเสื้อผ้า" ไอ้ทักรีบแก้ตัว ใครวะแอน เมียเมิงละเส่ น่ารักดีซะด้วย "แล้วทำไมพี่ทักกะนายนั่นต้องแก้ผ้าด้วยล่ะ" อ้าว กูกลายเป็นนายนั่นของมันตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ
"มาเปลี่ยนชุดจริงๆ ไม่เชื่อก็ตามใจ" ผมพูดเบื่อๆ แต่แม่แอนท่าทางจะไม่เชื่อ "นายอย่ามาโกหกเลย หน้าตาก็ดีมาแย่งผัวชาวบ้าน" เฮ้ย กูขอตบอีนังแอนนี่มันได้ไหมวะ ใครจะแย่งผัวมึง อีนี่นิ "บ้าหรือเปล่า กูเป็นผู้ชายโว้ย แล้วหน้าอย่างไอ้ทักเนี่ย ไม่ได้แอ้มกูหรอก" ผมพูดเสียงดัง เลือดขึ้นหน้าแล้ว อีห่านี่แม่งคิดอะไรต่ำจริง คิดเหรอว่าคนอย่างกูจะยอมให้ไอ้ทักมันทำอะไร ถ้ากูทำอะไรมันก็ว่าไปอย่าง
"ไม่มีอะไรจริงๆ เชื่อพี่สิ" ไอ้ทักยังคงพูดแก้ตัว ผมไม่อยู่แม่งแล้ว เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วนิ เดินจะออกประตู ยัยแอนนั่นมายืนขวาง "ไปไหน พูดกันให้รู้เรื่องก่อน" แม่งเอานมชี้หน้ากูด้วย "มึงไม่หลบกูถีบ" ผมร้องเสียงดัง แอนสะดุ้งเฮือก ผมไม่รอช้ารีบเดินฝ่ามันไป ถ้ามันไม่หลบกูก็ไม่ถีบหรอก ลงไม้ลงมือกับผู้หยิงนั่นมันไม่ใช่กูอยู่แล้ว ต่อให้มันร้ายแบบอีนังแอนนี่ก็เหอะ ไอ้ห่ากูแทบจะมุดดินหนีไอ้ทักมันแล้ว ยังจะหาว่ากูจะแย่งผัวมึง ไอ้ทักโน่น แม่งกระดิกหางมาหากูเอง
ผมเดินหงุดหงิดออกจากหอนั่นกลับมาทางปากซอย แม่งจะซวยอะไรนักหนาไม่รู้ แล้วแอนแม่ง เด็กมหาลัยเดียวกับกูป่าววะ ต้องใช่แน่ๆ แม่งจะบอกใครไหมเนี่ย โอ๊ยเครียดว้อย พอเดินมาถึงปากซอยก็กะจะข้ามฝั่งถนนเพื่อนั่งรถย้อนกลับไปที่มหาลัย แล้วจะได้ต่อรถอีกสายกลับบ้าน ไอ้ทักมันก็วิ่งมาจับไหล่ผม
"เฮ้ยอะไรวะ" ผมสะบัดไหล่หลุดจากมือมัน "เดี๋ยวเมียมึงก็มาด่ากูอีกหรอก" ตอนนี้ขึ้นมึงขึ้นกูแล้ว ขอต่อยไอ้ทักแทนแม่แอนนั่นได้ไหมวะ อารมณ์เสียโว้ยยยยย "เฮ้ย ต้น พี่ขอโทษ" ไอ้ทักพูดหอบๆ กลับไปอยู่กะเมียมึงเลยไปไอ้สัด อย่ามายุ่งกะกู "พี่ไม่นึกว่าแอนมันจะกลับมาเร็ว แล้วเห็นเรากำลัง..." เหี้ยอะไรล่ะมึง คนเต็มป้าย มึงพูดเหี้ยไรออกมา
"เรื่องของมึง" ผมฉุนจัด ไม่สนใจมัน เดินขึ้นสะพานลอยไอ้ทักก็ตามมาติดๆ พอขึ้นถึงชานพัก ผมกลับหลังหันชี้หน้าไอ้ทัก "มึงตามกูมาทำไม กลับไปหาแอนมันไป" ผมโมโหผลักไอ้ทัก หน้าตามันเครียด "ต้นไม่เข้าใจหรอก ให้พี่อธิบายหน่อยสิ" เฮ้ย คนที่เข้าใจผิดอ่ะ ไม่ใช่กู ป่านนี้มันไม่เผาห้องแล้วเรอะ ไปดูมันหน่อยไป
ผมกลับหลังหันจะเดินข้ามต่อ ไอ้ทักมาดึงมือไว้ "มึงหยุดเลยไอ้ต้น ฟังกูก่อน" แม่งก็คงรำคาญเต็มที่เลยขึ้นกูกับมึงแล้วล่ะไอ้ต้น "อะไรอีกล่ะ ปล่อยกู" ผมกระชากมือกลับไอ้ทักเสียหลักคว้าเสื้อผมไว้ ปื๊ดๆๆๆๆ แม่งไอ้ห่าทักมันล้มดึงเสื้อผมไว้แต่มันเสือกดึงข้างหน้า กระดุมเสื้อกูห้าเม็ดหลุดกระเด็นเต็มสะพานลอย "ไอ้เหี้ยย มึงเลิกยุ่งกับกูสักที จะไปตายห่าที่ไหนก็ไป" ผมตะโกนลั่นสะพานลอย คนแถวนั้นหันมามองกูเป็นตาเดียว
"กูบอกไว้เลยนะ กูไม่ได้คิดอะไรกับมึง ไปบอกเมียมึงด้วยว่าอย่ามายุ่งกับกู เออ มึงอีกคน เลิกยุ่งกับกูเสียที" ผมโมโหจนทนไม่ไหว เรื่องอะไรต้องให้พวกมึงมาดูถูกกูโดยที่กูไม่ได้ทำอะไรผิด ไอ้ทักลุกขึ้นยืนช้าๆ หน้ามันดูไม่ดีเอาซะเลย สมน้ำหน้า โดนกูด่าแค่นี้ยังน้อยไปขอต่อยแม่งหน่อยได้ไหมวะ
"ตกลงมึงจะไม่ฟังกูเลยใช่ไหม" ไอ้ทักพูดเสียงดัง ผมยืนมองหน้ามัน "มึงจะฟังกูดีๆ หรือจะให้กูเอาเรื่องที่มึงหนีไอ้พ่อเล้านั่นไปแฉ" ไอ้ทักพูดตาจ้องผมเขม็ง เฮ้ย เรื่องอะไรวะ เรื่องกูหนี อ้อ เมื่อกี้กูหนีไอ้พี่คนนั้นมานี่หว่า แล้วพ่อเล้า เฮ้ย มึงอย่าบอกนะว่ามึงรู้จักกัน โลกจะกลมเกินไปแล้ว
"เรื่องอะไร กูไม่รู้เรื่อง" ผมเฉไฉ เผื่อมันมั่ว "ก็ไอ้อ้วนคนที่ขับรถสีดำหน้ามอไง มึงรู้จักมันไม่ใช่เหรอ" กูซีดเลย เฮ้ยแม่งรู้ได้ไง ผมยังคงเงียบไม่พูด "เอาล่ะ มึงพ้อมจะฟังกูรึยัง" ไอ้ทักพูดไว้เชิงเหมือนมันรู้ว่าถือไพ่เหนือผมแล้ว "เรื่องอะไร" ผมยังคงถามเสียงเข้ม อย่าให้มันรู้นะว่ามึงเริ่มกังวลแล้ว
"เรื่องกูกับแอน มึงจะได้ไม่งอนกูแบบนี้" เฮ้ย ไอ้ทักมึงพูดอย่างงี้ได้ไงวะ มึงคิดจริงๆ เหรอว่ากูชอบมึงเนี่ย "ใครงอน กูเปล่านะ มึงเข้าใจผิดแล้ว" ผมปฏิเสธ แม่งคิดว่ากูงอนเหี้ยไรเนี่ย "มึงอย่ามาเฉไฉไอ้ต้น กูรู้ว่ามึงชอบกู" ไอ้ทักพูดหน้าตาเฉย แม่งเข้าข้างตัวเองมากไปแล้ว คนอ่านเค้ายังรู้เลยว่ามึงน่ะแหละที่มาชอบกู หุหุ หลงตัวเองพอกันแหละไอ้ต้น
"มึงเอาที่ไหนมาพูด" ผมย้อนมันโกรธๆ "ไอ้ฟ้ามันบอกกูตั้งแต่วันแรก มึงอย่ามาปฏิเสธเลย" ไอ้เหียฟ้าแม่งทำเรื่องจริงๆ กูควรจะเลิกคบมันดีไหมเนี่ย "ไอ้ฟ้ามันโกหก" ผมเถียง "มันแค่อยากเปลี่ยนพี่รหัส กูไม่เคยคิดชอบมึงสักนิด" ไอ้ทักยิ้มเยาะ "ให้มันจริงเหอะ เดี๋ยวก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร" ผมยังคงยืนจ้องมัน ไอ้ทักออกเดินลากแขนผมมา "ไปเหอะ ไปหาที่คุยกัน มึงจะได้เข้าใจกูซะที" ผมขืนตัวไว้ "ไม่ไป จะกลับบ้าน" ไอ้ทักยิ้มเจ้าเล่ห์ "จะไปกับกู หรือมึงจะให้กูแฉเรื่องมึงกับไอ้พ่อเล้านั่น"
ไอ้ทักลากผมที่ยังขืนตัวไว้ แม่งเอาเรื่องไอ้พี่นั่นมาขู่กู แม่งรู้อะไรมาบ้างวะเนี่ย "แล้วแอนล่ะ มึงไม่ไปหาแอนรึไง เมียมึงรออยู่" ผมเอาเรื่องแอนมาอ้าง เผื่อมันจะปล่อยผม "ช่างแม่งมันสิ ปล่อยมันบ้าไป เลิกแล้วไม่รู้จักเลิก" อ้าว อะไรวะ มึงเลิกกันแล้วรึไง แล้วมึงพากูไปหออีนั่นทำไม
"มาไอ้ต้น มึงมากับกูเดี๋ยวกูอธิบายทุกอย่างเอง" ไอ้ทักลากผมลงมาจากสะพานลอย แล้วโบกแท็กซี่ มันจับแขนผมไว้แน่น แม่งอะไรกับกูนักหนาวะเนี่ย พอแท็กซี่จอดมันก็เปิดประตูผลักผมเข้าไป มือมันก็ยังจับแขนผมไว้ไม่ปล่อย ไอ้ทักบอกจุดหมายให้คนขับ "มึงจะพากูไปไหน กูไม่ไป" ผมโวยวายเมื่อได้ยินจุดหมายปลายทางที่ไอ้ทักสั่งคนขับ สภาพกูเป็นแบบนี้มึงยักจะพากูไปไหนอีก กูจะกลับบ้าน
ไอ้ทักไม่พูดอะไรต่อ มันไม่ยอมปล่อยมือ ผมก็ดิ้นจนคนขับมอง แม่งเอ้ยมันจะพากูไปที่นั่นจริงๆ เหรอวะ กูไม่ไป เอาไงดีวะ "เออ กูยอมคุยด้วยแล้ว แต่ต้องไม่ใช่ที่โรงแรมนะ" ผมพูดแบบหมดท่า ก็ไอ้ห่าทักบอกให้คนขับรถแท็กซี่ขับรถไปโรงแรมแถวๆ นั้น แม่งคิดอะไรวะเนี่ย "อ้าว มันก็เงียบดีนี่ ถ้าไม่ไปโรงแรมแล้วจะไปที่ไหน" แม่งใครจะกล้าไปกับมึง เสื้อกูก็ขาดขนาดนี้ เกิดมึงหื่นขึ้นมากูก็โดนมึงข่มขืนสิ
"ไปบ้านกู ถ้ามึงบริสุทธิ์ใจ มึงไปคุยที่บ้านกูแล้วกัน" ผมคิดที่ปลอดภัยออกได้ที่เดียว อย่างน้อยไอ้ต้ามันก็อยู่ด้วยมันคงไม่กล้าทำอะไรกูหรอก ไอ้ทักมองจ้องหน้าผม "เออก็ได้ ถ้ามึงสัญญาว่าจะฟังที่กูพูด" ไอ้ทักมันสำทับ ผมพยักหน้าพลางบอกให้คนขับรถเปลี่ยนจุดหมายปลายทาง
พอรู้ว่าได้กลับบ้านแน่ผมก็หายเริ่มเครียดน้อยลง ไอ้ทักแม่งคิดเป็นจริงเป็นจังห่าอะไรไม่รู้กับเรื่องที่ไอ้ฟ้ามันพูด "แอนเรียนที่ไหน" ผมถามไอ้ทักเพราะยังกังวลใจว่าถ้ามันเรียนที่เดียวกับกูคงแย่ ไอ้ทักมองผมเหมือนสงสัยว่าผมถามทำไม แต่มันก็ยอมบอก น้องแอนของไอ้ทักมันเรียน ปวช. โรงเรียนพาณิชย์แถวๆนั้น เฮ้อ ค่อยยังชั่ว โล่งใจไปอีกหนึ่งอย่าง อย่างน้อยมันก็คงไม่มาราวีผมถึงที่มหาลัยหรอก
"เออ กูขอโทษนะ เรื่องแอนน่ะ มันยังเด็ก เห็นอะไรก็เชื่อไปหมด" ไอ้ทักพูดเสียงเบาๆ "แล้วมึงพากูไปทำไมว่ะ แม่งโดนด่าฟรี" ผมบ่นอุบ "เออ อย่าว่าแต่มึงเลย เพื่อนๆ กูก็แทบไม่เหลือเพราะแอนเนี่ยแหละ แม่งหึงอะไรนักก็ไม่รู้" ไอ้ทักพูดตรงๆ มีเมียเด็กก็เก๊กซิมอย่างงี้แหละ ไอ้ทักว่าต่อ "ถ้าไม่ติดว่ากูต้องไปเอาของที่หอมันกูไม่พามึงไปหรอก" อ่อ มันไปเอาของด้วยเนี่ยเอง อะไรวะ ไม่เห็นมันถืออะไรซักอย่าง
"แล้วได้ไหมล่ะของมึงน่ะ" ผมถามไอ้ทัก ไอ้ทักล้วงกระเป๋าหยิบของที่มันว่าให้ผมดู แม่งยังกะพวกโจรกรรมข้อมูล มันชูเมมโมรีสติ๊กให้ผมดู ปากก็บอก "เนี่ยล่ะ ถ้ากูไม่ได้คืนกูแย่แน่" ชักสนใจแล้วสิไอ้ต้น มีอะไรในนั้นวะ หรือว่ามึงจะถ่ายตอนที่มึงกับแอนกำลังเย็ดกัน ขอกูดูหน่อยดิ แหะๆ
ไอ้ทักเก็บเมมโมรีสติกส์คืนใส่กระเป๋ากางเกง "ขอโทษนะต้น เมื่อกี้พี่ไม่น่าพาต้นไปที่หอแอนมันเลย" ผมไม่ติดใจแล้ว มันคงไม่ตั้งใจจะให้แอนมาเจอผมหรอก แต่เรื่องไอ้พ่อเล้าเนี่ย "แล้วเรื่องพี่ เอ่อ ที่เป็นพ่อเล้าน่ะ" ผมพูดกระซิบๆ ไอ้ทักมองหน้าผม "อือม์ มันเคยมาหว่านเงินจะซื้อพี่ แต่พี่ไม่เล่นด้วย" ไอ้ทักพูดเสียงเรียบ "มันให้พี่แสนนึง แต่ต้องไปเป็นเมียมัน แล้วก็มันจะจ่ายเงินเลี้ยงดูเดือนละห้าหมื่น" โห ไอ้ทัก แม่งค่าตัวแพงกว่ากูอีก
ผมขยับตัวจะถามต่อ แต่ไอ้ทักยกมือห้ามเพราะคนขับรถกำลังจ้องมองเราทั้งสองคน ผมเลยนั่งเงียบไปจนรถเลี้ยวเข้าหมู่บ้านผม "เอ่อ เสื้อมึง ที่บ้านจะว่าไหม" ไอ้ทักถามน้ำเสียงสำนึกผิด "ไม่หรอก มันเป็นอุบัติเหตุนี่" ผมพูดไม่ใส่ใจ รถมาจอดหน้าบ้านผม พอจ่ายเงินลงจากรถแล้วก็เข้าบ้าน ผมภาวนาในใจขอให้ไอ้ต้ามันอยู่ทีเหอะ
"อ้าวต้น ทำไมเสื้อเป็นอย่างนั้นล่ะ" พ่อทักผมทันทีที่เห็น ผมก็บอกว่าเป็นอุบัติเหตุ ไอ้ทักไหว้พ่อผมผมก็แนะนำไป "พี่ที่มหาลัยคับ วันนี้จะมาเที่ยวที่บ้าน" ผมบอกพ่อไปงั้นแหละ เที่ยวเหี้ยอะไรกูพามึงมาเพราะมึงจะพากูเข้าโรงแรมตะหาก "ต้าล่ะพ่อ" ผมถามหาสุดที่รักเพราะยังไม่เห็น "ต้าโทรมาบอกว่าจะกลับเย็นหน่อย เดี๋ยวต้นให้เพื่อนอยู่กินข้าวด้วยกันนะ รอเจอพี่ต้าก่อน" ผมก็พยักหน้าไม่ได้คิดอะไร แต่ไอ้ทักนี่ไม่น่าชวนมันแดกข้าวเลยปล่อยมันแดกแกลบแทนเหอะ
ผมพาไอ้ทักขึ้นห้อง ตอนนั้นบอกได้เลยว่าไม่กลัวเพราะเป็นบ้านผมเอง ไอ้ทักมันจะกล้าทำอะไรก็ให้รู้ไปสิ แต่ไอ้ทักมันทำคิ้วขมวดตั้งนานแล้ว เป็นเหี้ยอะไรวะ ผมพาไอ้ทักเข้าห้องแล้วก็ลากเก้าอี้มานั่งคุยกับมัน "เอ้า จะอธิบายอะไรก็ว่ามา" ไอ้ทักยังคงทำหน้าแบบสงสัย "เอ้ยต้น กูถามหน่อย คนชื่อต้านี่ใครวะ" ผมงงๆ อย่าบอกนะว่ามึงรู้จักกัน "ถามทำไม พี่ชายผมเอง" ผมตอบไปเท่าที่มันควรจะรู้ แต่ไอ้ทักยิ่งขมวดคิ้วกว่าเดิม
"ถ้าต้ามันเป็นพี่ชาย แล้วทำไมต้นต้องสักชื่อต้าไว้ตรงหน้าท้องด้วยล่ะ"
POSTED BY TONETAR AT
*****************************************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น