13 มี.ค. 2554

ตอนที่ 75


วันนี้พอมีเวลาเลยรีบพิมพ์ไว้ก่อน เพราะวันพรุ่งนี้ทำงานแล้ว ยังไงก็จะพิมพ์ให้ได้วันละตอนแล้วกันครับ ส่วนใครที่อยากให้ไอ้ต้ามาคุยมากกว่านี้ไว้มีโอกาสจะให้มันเปิด MSN คุยกันสดๆ เลย แต่คงต้องรอให้มันหายเขินแล้วกันนะครับ มันชอบบอกว่าผมเขียนให้มันน่ารักเกินตัวมัน ช่วยไม่ได้ ก็คนมันรักนิ

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 75

"แม่งร้ายว่ะ มึงสักคำว่าอะไรวะไอ้ไผ่ ชื่อเมียมึงเหรอ" อ๊างงงงงงงง งานกูเข้าอีกแล้ว แม่งจะขายดีอะไรกันนักหนา มือกูสั่นเลย จะตอบว่าไงวะเนี่ย ไอ้เหี้ยทักแม่งก็มองอยู่ เกิดกูโกหกอะไรไปไอ้ทักแม่งจะพูดอะไรไหม เกิดมันพูดขึ้นมากูก็ลำบากเส่ ไอ้เหี้ยนี้ไว้ใจอะไรไม่ได้อยู่ด้วย "ไม่รู้ครับ เห็นว่ามันสวยดี ก็เลยสักคำนี้" ผมโกหกไปกลางๆ ใครจะไปกล้าบอกว่าชื่อเมีย หรือแปลว่าอะไร เดี่ยวก็ได้ความแตกกันหมด
"ร้ายนักนะมึง ไหนดูสิควยใหญ่เปล่า" พี่วินพูดพลางดึงกางเกงในลงอีก ผมตกใจเลยงอตัวลง แขนที่ถูกแนบติดกับท้องไอ้ต้อมันเลยดึงลง ไอ้ต้อร้อง "โอ้ย" เสียงดังเพราะมันคงดึงขนมันมาด้วย "ไอ้ห่านี่ทำหลบ กูไม่ดูของมึงก็ได้" พี่วินพูดทำท่าไม่สนใจผม ผมเลยยืดตัวขึ้นตรงอีกครั้ง พี่วินไปคว้ามือซ้ายของไอ้ต้อมา มันสั่นเห็นได้ชัดเลย หน้าไอ้ต้อแม่งเครียดคงไม่ต่างจากกูหรอก พี่วินเอามือไอ้ต้อมาใกล้เป้าผมแล้วก็จับมันสอดเข้าไปในกางเกงในเหมือนกัน แต่ไม่ใช่มือไอ้ต้อคนเดียว มือพี่วินก็ตามเข้ามาด้วย
"เฮ้ยใหญ่เหมือนกันนี่หว่า"พี่วินพูดพลางจับควยผมไว้ทั้งแท่ง แม่งเอ้ยกูว่ามึงน่ะแหละที่อยากจับควยชาวบ้าน แม่งเล่นกำซะกระโปกกูถูกเบียดตกขอบกางเกงในเลย กูชักเริ่มสงสัยแล้วว่าไอ้ห่านี่แม่งเป็นเกย์หรือเปล่า หรือจะเป็นเจ้าของปลอกปริศนาในห้องน้ำ พี่วินจับควยผมอยู่แป๊บนึงก็เอามือออก แต่ไม่ยอมให้ไอ้ต้อเอาออกด้วย ให้มันกุมควยผมอยู่เหมือนที่ผมกุมควยมันนั่นแหละ มือไอ้ต้อเย็นเฉียบเลย มันคงฝืนใจทำด้วย ผมทำเป็นไม่สนใจ เกิดสนใจแล้วควยกูโด่มาจะแย่ พี่นัทเอาเทปติดที่หน้าท้องผมให้มือไอ้ต้ออยู่นิ่งๆ แล้วก็ถอยไปยืนยิ้มอยู่
"เฮ้ย ใครเอากล้องมาถ่ายรูปมันไว้หน่อยสิ" พี่วินร้องเสียงดัง ผมรีบเอามือปิดหน้า แต่ไม่ทัน แม่ง แสงแฟลชมาจากไหนไม่รู้เล่นซะกูแสบตา (รูปชุดรับน้องนี่ไม่สามารถโพสต์ได้นะครับ ถ้าหลุดไปนี่กูถูกฆ่าแน่ๆ เพราะมีรูปที่หนักกว่านี้อีก อิอิ) "มึงกลับไปนั่งที่ได้แล้ว ห้ามเอามืออกจนกว่าจะเช้านะโว้ย" พี่วินสั่ง ผมพยายามกางมือออกไม่กุมควยไอ้ต้อ มันก็ทำแบบเดียวกัน แม่งโคตรอึดอัดเลย ผมกับไอ้ต้อค่อยๆ เดินกลับไปที่นั่งตัวเองแม่งเดินก็ลำบาก ไอ้ต้อมันก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ผมให้มันกลับไปนั่งข้างในเหมือนเดิม (นั่งฝั่งเดียวกับคนขับนะครับ) พอตอนจะนั่งลงแม่งโคตรทรมาน ต้องค่อยๆ หย่อนก้น ไอ้ต้อนี่หนักกว่า เพราะมันร้องครางตลอดคงเป็นเพราะขนมันถูกเทปกาวรั้งไว้
ผมนั่งไปเรื่อยๆ แม่งไม่สบายตัวเลย เพราะปัญหาที่ผมเจออยู่ตอนนี้คือกางเกงในมันตกร่อง ลูกกระโปกผมพลัดหลุดออกไปใบนึง ผมทนอึดอัดไม่ไหว กลัวลูกกระโปกผมกลายเป็นลูกกำพร้า "เฮ้ยต้อ มึงช่วยกูหน่อยสิ ไข่กูมันหลุดไปใบนึงมึงดึงมันกลับมาหน่อย" ผมร้องบอกไอ้ต้อที่ทำหน้าเครียด แต่มันก็ทำตามโดยดีมันเอามือช่วยโกยกระโปกผมกลับขึ้นมาโดยมีมืออีกข้างของผมช่วยดึงขอบกางเกงในขึ้น แม่งค่อยยังชั่ว แต่ก็ยังอึดอัดอยู่ดี มือไอ้ต้อมันเล็กๆ ซะที่ไหนแม่งไปเบียดควยผมอยู่อย่างนั้น "ไอ้ต้น กางเกงในกูเข้าวินว่ะ" ไอ้ต้อร้องบอก แม่งกูนึกว่ามันไม่เป็นไรเพราะมันไม่พูดอะไรเลย ที่ไหนได้กางเกงในเข้าร่องก้นมันไปแล้ว หนักกว่ากูอีก
ผมก็พยายามขยับดึงขอบกางเกงในให้มัน "มึงยกตัวหน่อย" ผมร้องบอก ไอ้ต้อก็ยกเอวขึ้นนิดนึง แต่มือผมมันเข้าไม่ถึงเพราะมันอยู่ลึกเลยกระโปกไปอีก แขนผมมันโดนเทปกาวติดแน่นเลยล้วงไปไม่ถึง "ไม่ได้ว่ะมันลึก" ผมบอกไอ้ต้อ มันก็พยายามขยับตัวให้ผมล้วงเข้าไปใหม่ผมก็พยายามดันมือเข้าไปแล้วมันก็ร้องเพราะขนหน้าท้องมันถูกดึงตามมือผม ผมเลยหยุดส่ายหน้าให้มัน มันก็พยักหน้ารับคงทำใจไปแล้ว
นั่งไปได้อีกพักนึง ก็มีเสียงหึ่งๆ ดังออกมาอีก ไอ้ต้อมันเอามือขวาของมันที่ว่างอยู่ควานในเป้ "เมสสเสมึงมาอีกแล้ว ส่งอะไรกันนักหนาวะเนี่ย" ผมเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ สี่ทุ่มครึ่ง ไอ้ต้าแน่นอน คราวนี้มันจะบอกอะไรกูว่ะเนี่ย ผมหันไปมองข้างหลัง ไม่เห็นมีใครสนใจผมเลยก้มหน้าลงไปอ่าน "เอ้ยมึงอยู่เฉยๆเลยไอ้ต้น เดี๋ยวกูอ่านให้ เดี๋ยวมีคนเข้าใจผิดจะโดนจับมัดปากติดควย" ไอ้ต้อร้องห้าม เออ จริงของมัน เดี๋ยวจะซวยหนักกว่าเดิม แค่นี้กูก็ตั้งสมาธิจะไม่อยู่แล้ว
"กลองแตกไปสองรอบ ส่วนไม้กลองยังแข็งแรงดีอยู่ ยังได้อีกเยอะ ไม่ต้องกลัวโดนกัด จับมัดไว้เรียบร้อย" เย้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไอ้ต้า มึงเล่นมัดกันเลยเร้อ โอยๆๆๆ กูอิจฉา อยากได้บ้าง "แปลว่าอะไรวะ" ไอ้ต้อกระซิบถาม ผมหูอื้อตาลายไม่ได้ยินเสียงไอ้ต้อที่กระซิบ "เอ้ยไอ้ต้น กูถามว่าหมายความว่าอะไร มึงไม่ได้ยินเหรอ" อ้าว มึงถามกูเมื่อไหร่วะ หรือกูไม่ได้สนใจ "บอกไม่ได้ว่ะ" ผมบอกไอ้ต้อที่ทำหน้าสงสัย ข้อความมันคงส่อให้มันเดาพอได้แหละว่าเป็นเรื่องอะไร "ให้กูส่งกลับป่าว" ไอ้ต้อร้องถาม ผมนิ่งคิดนิดนึงก่อนตอบ "มึงพิมพ์บอกไปว่า ถนอมกลองไว้หน่อยกลับไปจะไปตีด้วย " ผมบอกไอ้ต้อมันก็กดปุ่มโทรศัพท์อย่างไว "เอ้ย เพิ่มอีกนิด" ผมนึกขึ้นได้พอดี ต้องบอกไอ้ต้ามันซะหน่อย
"แมลงปออยู่ในถุงหรือเปล่า" ผมบอกข้อความให้ไอ้ต้อ แม่งจะทำหน้าสงสัยอะไรนักหนา คนเค้าจะคุยกับแฟนเป็นรหัสลับ จะเสือกมารู้ด้วยทำไม "พิมพ์ไปเหอะ" ผมสั่ง ลองไม่พิมพ์ดูสิ กูจะบีบให้กระโปกแตกเลย อย่าลืมว่าตอนนี้เหมือนมึงเป็นลูกไก่ในกำมือกู จะบีบก็ตาย จะคลายก็รอด บีบๆคลายๆ น้ำแตกพอดี เหอๆ ลืมตัวว่าลูกไก่กูก็อยู่ในกำมือมันเหมือนกัน ไอ้ต้อมองหน้าผมงงๆ แต่มันก็ยอมพิมพ์โดยดี เรื่องอะไรกูจะบอกมึง ถ้าอยากรู้มาอ่าน "ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์" สิ กูพิมพ์ให้มึงอ่านตั้งหลายตอน คนเค้าอ่านตั้งเยอะแยะ
ไอ้ต้อกดส่งเสร็จก็เก็บโทรศัพท์ ผมก็คิดไปเรื่อยเปื่อยเรื่องไอ้ต้ากับโทน แม่งเอ้ยแสบใช่เล่นนะแฟนกู แป๊บเดียวไอ้โทนเสร็จไปสองรอบ ไอ้ต้าน่าจะเสร็จไปรอบเดียว ยังอุตสาห์มีเวลากดเมสเสสรายงานความคืบหน้าของสถานการณ์ ยังกะรายงานสด CNN แม่งกูควรจะบอกมันด้วยไหมว่าตอนนี้ควยกูโดนจับกุมได้โดยละม่อม เอ้ย โดยไอ้ต้อ กำลังคิดเพลินๆ "ไอ้ต้น กูอึดอัดว่ะ ไม่ไหวแล้วว่ะ" อะไรของมันวะ กูก็อึดอัด กูยังไม่บ่นเลย "เป็นไรวะ มือกูเบียดไปเหรอ" ผมร้องถามพลางขยับมือ ไอ้ต้อรีบคว้าเป้าตัวเองไว้
"มึงอย่าว่ากูนะต้น คือกูข่มไม่ไหวแล้ว ควยกูมันกำลังจะโด่" เย้ยยยยย ไอ้ต้อ มึงพูดจริงอ่ะ ไอ้ต้อไม่พูดอะไรต่อแต่ควยแม่งขยายตัวอย่างรวดเร็ว เย้ยยยยย งานเข้าอีกแล้ว วันนี้ชุดใหญ่ด้วย ควยไอ้ต้อมันแข็งตัวโคตรไว บทมันจะแข็งนี่แข็งพรวดขึ้นมาเลย ตอนนี้หัวควยแม่งทิ่มลงแทงกางเกงในจนเป้าแม่งโป่ง "เฮ้ยกูเจ็บ มึงงัดมันขึ้นให้หน่อย" ไอ้ต้อร้องบอก แม่งมืออีกข้างมึงก็ว่างทำไมไม่ใช้วะ มาใช้กูทำไม แต่ผมก็ยอมจับควยมันขึ้นมาตามที่มันขอ โหยกว่าจะดึงขึ้นมาได้แม่งลำบากเหมือนกัน ก็ควยมันเล็กซะที่ไหนล่ะ ผมจับมันพาดขึ้นมา แม่งหัวควยโผล่มาเต็มๆเลย
"เฮ้ยเอาไปข้างๆ หัวกูโผล่แล้ว" ไอ้ต้อร้องบอก ไอ้สัดนี่เดี๋ยวกูก็บีบให้หดเลยนิ เรื่องมากชิบหาย ผมจัดให้มันตามที่ขอ "ใหญ่เหมือนกันนะมึง" ผมบอกไอ้ต้อเบาๆ มันก็อายอยู่แล้วเลยหน้าแดงไปใหญ่ อายทำไมวะ "ทำยังกะของมึงเล็กแน่ะไอ้ต้น ควยมึงแม่งเกือบเท่าแขนกู" ไอ้ต้อกระซิบตอบผมเลยก้มไปดู เย้ยยยยยย ควยกูมันแข็งตั้งแต่เมื่อไหร่วะ แม่งหัวควยโผล่หน้ามาทักทายเพื่อนใหม่ "ถ้ามึงไม่โด่กูคงทนไหว พอมึงโด่แล้วกูโด่ตาม" ไอ้ต้อพูดต่อ แปลว่ากูโด่ก่อนมึงใช่ไหม เป็นความผิดกูอีกเหี้ยเอ้ยย อายว่ะ
ผมบอกให้ไอ้ต้อเอาควยผมดันไปข้างๆเหมือนของมัน มือกูโคตรเมื่อเลยก็พยายามเกร็งหนีควยมันอ่ะ มือไอ้ต้อก็ชื้นเหงื่อชิบหาย เมื่อไหร่มันจะถึงวะ ผมมองดูป้ายข้างทาง เข้าเขตระยองแล้ว แต่ควยเราสองคนยังคงสภาพไม่มีทีท่าว่าจะหด จะข่มตานอนก็นอนไม่หลับ ไอ้ต้ากูเป็นไงบ้างวะเนี่ย สมความคิด ไอ้ต้าส่งเมสเสสอันใหม่มาให้อีก ไอ้ต้อรู้งานหยิบโทรศัพท์เปิดอ่านให้ผมฟัง
"แมลงปอปลอดภัยวางใจได้ กลองทนไม่ไหวเลยเลิกตีกลับบ้านไปแล้ว พรุ่งนี้มาใหม่" เย้ยยยย ไอ้ต้ามึงจะต่อพรุ่งนี้ด้วยเหรอ ผมกำลังจะบอกไอ้ต้อให้พิมพ์ข้อความตอบ เมสเสสใหม่ก็เข้ามาพอดี "เฮ้ยมีอีกอันว่ะ" ไอ้ต้อกดเปิดแล้วอ่านให้ผมฟัง "รักษาแมลงปอมึงด้วยนะ เอาถุงใส่ไว้ให้ในกระเป๋าในช่องซิปด้านหน้าเห็นหรือเปล่า" พออ่านเสร็จไอ้ต้อก็หันหน้ามามองผมที่หน้าเริ่มซีด ชิบหายแล้วววว ยังไม่ทันพูดอะไรต่อ ไอ้ต้อวางโทรศัพท์แล้วก็ก้มตัวล้วงเข้าไปในกระเป๋าผมที่วางที่พิ้น มันควานหาอยู่พักนึงแล้วหยิบถุงยางติดมือมาเป็นกำ
"เอาละไอ้ต้น มึงเล่ามาให้หมด ไม่งั้นกูจะบีบควยมึงให้น้ำแตก" เอาแล้วไงกูจะยอมน้ำแตกดีหรือจะบอกความจริงแม่งดีวะ เฮ้ยมันไม่กล้าหรอกควยมึงก็อยู่ในมือกู เรื่องอะไรกูจะยอมแตกคนเดียว ผมยังคงเงียบไอ้ต้อกำควยผมไว้แล้วบีบแน่น "จะบอกไหม" กูบีบควยไอ้ต้อแม่งเหมือนกัน เต็มมือดีจริงๆ ไอ้ต้อสะดุ้งเฮือกแต่กูไม่ปล่อยแล้วกูก็ไม่บอกด้วย "จะบอกหรือไม่บอก" ไอ้ต้อถามต่อ มือมันเริ่มกำควยผมรูด "ไม่บอก" ผมตอบมันแล้วก็รูดควยมันบ้าง ไอ้ต้อไม่ยอมแพ้กระทอกควยผมแรงขึ้นผมก็สาวให้มันต่อ ตอนนี้ต่างคนต่างไม่มีใครยอมใคร ไอ้ต้อก็ไม่ถามผมต่อว่าจะบอกไหม มือมันกำควยกูรูดอย่างไว ผมก็ยิ่งบีบควยมันแน่นแล้วสาวเร็วกกว่าเดิม ลืมไปเลยว่าข้างหลังมีคนอื่นอยู่ด้วย
ผมทั้งรูดทั้งบี้ด้วยมือข้างเดียว แต่อาจเพราะเป็นข้างขวาเลยรูดได้ถนัดกว่า ไม่ช้าไอ้ต้อก็ร้องครางตัวกระตุกพ่นน้ำมาเต็มมือผม แม่งเอ้ยกูลืมเลยว่าแขนติดอยู่ดึงออกไม่ได้น้ำเงี่ยนไอ้ต้อเต็มมือผมจนล้น ไอ้ต้อมันแตกแล้วมันก็ยังไม่หยุดชักให้ผม ไม่ทันไรผมก็ต้องกระฉูดน้ำเงี่ยนเต็มมือมันเหมือนกัน ผมหอบหายใจเหนื่อยแม่งทำไงดีวะเนี่ยน้ำเงี่ยนมันเต็มมือกูเลย ผมแค้นมันที่ทำผมน้ำแตกเลยเอาน้ำเงี่ยนในมือละเลงไปทั้งควยทั้งกระโปกมันจนลื่น ไอ้ต้อก็ไม่ยอมแพ้มันก็ละเลงจนชุ่มควยผม แสรดดดด แสบนักนะมึง ยังไม่ทันทำอะไรมันต่อ ไฟในรถก็สว่างพรึ่บพร้อมเสียงพี่วินดังมาจากข้างหลัง
"เอ้า...ถึงแล้วครับ หิ้วกระเป๋าลงรถตามพี่มาเลย เอ้อ ไอ้ต้นกับไอ้ไผ่เป็นไงบ้างวะ น้ำแตกไปรึยัง"

**********************************************************************************



ตอนที่ 74

ขอโทษที่วันนี้มาลงช้าครับ ที่ลงไปเมื่อเช้านั้นเป็นตอนที่พิมพ์ไว้ตั้งแต่เมื่อคืน วันนี้ไปธุระมาเพิ่งกลับมาถึงบ้าน เลยเพิ่งมีเวลาพิมพ์ อ้อ ต้องขอโทษเพื่อนๆด้วยครับที่ไม่ค่อยได้ตอบคอมเมนต์ครับ ได้อ่านทั้งหมดนะครับแต่ตอบไม่ได้ทั้งหมดจริงๆ แต่ยังไงก็คอมเมนต์ไว้แล้วกันคร้าบ

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 74

"เงี่ยนอะไรกันนักวะพวกมึง รถยังไม่ออกก็จะดูดควยกันแล้ว ไว้รอถึงที่ก่อนเหอะมึงได้น้ำบานแน่ๆ" เย้ยยยย ไอ้พี่วิน มึงพูดอารายวะ มีน้ำบานกันด้วย ผมรีบนั่งทำเป็นตัวเป็นปรกติลแล้วพูด "ป่าวพี่ไม่มีอะไร หยิบของมันหล่นใต้เบาะอ่ะ" ผมรีบบอกว่าไอ้ที่ผมก้มหน้าตรงตักไอ้ต้อน่ะไม่ใช่อย่างที่มันคิดนะเว้ยยย
"เออ แล้วไป" พี่วินพูดแล้วก็เดินไปทางหน้ารถ "คณะไหนยังไม่มาบ้างเนี่ย" แม่งเรียกยังกะลิเก มันเริ่มไล่เช็คชื่อ ปรากฏว่าครบหมดแล้ว ยี่สิบแปดคน เป็นปีสี่แค่ห้าคน นอกนั้นเป็นปีหนึ่งถึงปีสาม ถึงแม้พวกนี้บางคนจะเคยมารับน้องกันแล้ว แต่ก็ยังต้องมาอีก โดยพี่ปีสี่ให้เหตุผลง่ายๆว่าเพื่อความสามัคคี
"เดี๋ยวเราจะออกเดินทางแล้ว ระหว่างทางพี่ให้เวลาพวกเราทำความรู้จักกับเพื่อนให้มากที่สุด อย่างน้อยห้าคน โดยเฉพาะคนที่นั่งติดกันพวกน้องๆต้องรู้รายละเอียดของเพื่อนคนนี้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียนเรื่องส่วนตัว แล้วอย่าลืมเปลี่ยนเสื้อเป็นเสื้อทีมด้วยนะครับ" พี่วินประกาศก้อง แม่งห่าอะไรนักหนาวะ ทำไมกูต้องรู้จักไอ้ต้อมันด้วย ไอ้ต้อมันก็มองหน้าผมเหมือนจะบอกว่ามันก็ไม่อยากรู้จักกูเหมือนกัน
พอรถออกผมก็ถอดเสื้อนักศึกษาที่ใส่ออกเปลี่ยนเป็นเสื้อสีดำที่พี่วินแจกก่อนขึ้นรถ ไอ้ผมไม่เท่าไหร่หรอกเพราะตัวไม่บึ้กเท่าไหร่ ถอดง่ายใส่ง่าย แต่ตอนไอ้ต้อมันใส่เส่ มันต้องกางแขนแทบฟาดหน้ากู แถมเสื้อเขาทำเป็นฟรีไซส์ ผมใส่พอดีตัว แต่ไอ้ต้อใส่แล้วกลายเป็นรัดรูป แม่งโคตรเหมือนเกย์เลย ดีนะที่มึงหน้าตาแจ่ม แถมใส่สีดำอีกมึงเลยดูดี แต่หัวนมแม่งดัวเสื้อมาเห็นเป็นตุ่มเลยว่ะ
พอผมเปลี่ยนเสื้อกันเรียบร้อย พี่วินก็เดินแจกขนม แม่งไม่เห็นเหมือนตอนกูไปรับน้องเทคนิคเลย งานไหนงานนั้นแดกเหล้ายันเต แต่ก็ดีไปอย่างเพราะกูยังไม่อยากเมา เป็นห่วงไอ้ต้าอยู่ไม่รู้ว่ามันตกลงจะจัดการไอ้โทนมันหรือเปล่า ยังไม่ทันจะคิดต่อ เสียงก็ดังมาจากทางหลังรถ "เฮ้ยไอ้ทัก เมียมึงซาดิสม์ป่าววะ แม่งรอยกัดเต็มตัว" แล้วก็มีเสียงโฮ่ดังมาจากหลังรถ ผมหันไปมองไอ้ทักมันกำลังเปลี่ยนเสื้ออยู่ แต่คราวนี้มันเลี่ยงไม่ได้แล้วที่จะไม่ให้เพื่อนเห็นรอยฟันน้องโทน เย้ยยย ฟันน้องโทน ไอ้ต้ามันกำลังจะฟันน้องโทน เกิดไอ้โทนมันนึกว่าไอ้ต้าเป็นไอ้ทักแล้วกัดขึ้นมานี่กูจะทำไงดีวะเนี่ย กลัวจะกัดของสำคัญอ่ะเส่
"เฮ้ยต้อ กูขอยืมโทรศัพท์มึงอีกที" ผมกระซิบบอก ไอ้ต้อหันไปดูพวกรุ่นพี่ด้านหลัง "ไม่เอา เดี๋ยวโดนจับได้" ไอ้ต้อปฏิเสธ ผมก็ร้อนใจ "นะมึง กูขอคุยกับแฟนแป๊บเดียว" ผมอ้อนวอน ยังไงบอกไอ้ต้าให้เตรียมตัวไว้ก่อน แม่งกูไม่น่าลืมเลย ว่าจะบอกมันเรื่องนี้อยู่แล้ว "ไม่เอา มึงรอก่อน ให้มันมืดก่อนค่อยคุย" ไอ้ต้อบอก มันคงกลัวโดนจับได้จริงๆ ผมหน้าเสียกลัวแฟนเจ็บตัว (ทั้งที่จริงหาเรื่องเอง) ไอ้ต้อมันคงเห็น "เอางี้ ส่ง SMS ไปก็ได้ มึงบอกกูมาว่าจะส่งว่าอะไร" ไอ้ต้อบอก เออ ดีเหมือนกัน ส่งให้มันก็คงเข้าใจ ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ในเป้ไอ้ต้อ "เฮ้ยมึงจะล้วงมาทำไม เดี๋ยวก็โดนหาว่าจับควยกูอีกหรอก เดี๋ยวกูกดให้เอง"
โอ้ยยย แล้วกูจะส่งได้ไงวะเนี่ย ขืนกูบอกข้อความให้มึงพิมพ์ว่า "เย็ดตูดน้องโทนคืนนี้ระวังโดนมันกัด ไอ้ทักโดนมาแล้ว" ความก็แตกกันพอดี เอาไงดีวะ "บอกข้อความมา กูกดแป๊บเดียวเสร็จ" ไอ้ต้อบอก เอาวะ ให้มันกดก็ได้ "ส่งว่า ตีกลองคืนนี้ระวังโดนกัด" ผมบอกไอ้ต้อ มันทำหน้างงๆ กูรู้ว่าพวกมึงที่อ่านอยู่กันก็งง คือน้องโทนเนี่ย อาจจะนึกว่ามาจากคำว่า Tone แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่ครับ ความจริงแล้วชื่อโทน คือกลองชนิดนึง โทนมันมีพี่สาวคนนึงแต่ตายตั้งแต่ยังเล็ก พี่สาวไอ้โทนชื่อทัด ก็เป็นชื่อกลองเหมือนกัน เรื่องนี้ไอ้ต้ารู้อยู่แล้วเพราะมันเป็นคนมาเล่าให้ผมฟังว่ารู้มาจากเพื่อนรุ่นน้อง
"ข้อความอะไรของมึงวะ" ไอ้ต้อมองผมเหมือนว่าผมสติไม่ดี "เออน่าถามมาก ส่งไปเหอะ ลงชื่อกูด้วยนะ" ผมสั่งกำชับ ไอ้ต้อทำหน้ามึนๆ แต่ก็กดข้อความที่ผมบอกโดยดี โหยไอ้นี่มันเซียน SMS จริงๆ กดแป๊บๆ เสร็จแล้ว "เรียบร้อย หวังว่าคนรับคงสติไม่ดีเหมือนมึงนะ" ไอ้ต้อพูดยิ้มๆ นอกจากจะด่ากูแล้วยังจะกล้าด่าไอ้ต้าอีกเหรอ เดี๋ยวพ่อเหนี่ยวด้วยหลังแหวน อย่าถือว่าตัวโตกว่านะเว้ย
ผมนั่งดูหนังแล้วคุยกับไอ้ต้อไปด้วย รถออกจากกรุงเทพไม่ติดเท่าไหร่ตอนนี้เราวิ่งไปทางวงแหวนตะวันออก จุดหมายปลายทางคือจังหวัดระยอง "ตกลงมึงมีเมียแล้วแน่เหรอ" ไอ้ต้ออยู่ดีๆ ก็ถามผมขึ้นมา อะไรของแม่งวะ จะสนใจทำไมเรื่องเมียกู "มีแล้ว" ผมตอบห้วนๆ "แล้วมึงอ่ะ" ผมถามมันบ้าง "ไม่มี มีแต่แฟน" อือ ก็ไม่แปลกใจหรอก หน้าตามันดีขนาดนี้น่าจะมีชะนีมาติดพัน เฮ้ยยย กูเป็นอะไรไปเนี่ย ทำไมไปเรียกผู้หญิงว่าชะนี เอาใหม่ ไม่น่าแปลกใจที่มีผู้หญิงมาติดพัน...กูแมนขึ้นยังวะ
"เมียมึงเรียนหรือทำงาน" ไอ้ต้อถามผม "เรียนเส่ อยู่ปีสามแล้ว" อย่าลืมนะครับว่าไอ้ต้ามันห่างผมปีเดียว แล้วผมก็ซิ่วมาอีกปี ดังนั้นไอ้ต้ามันเลยอยู่ปีสามแล้ว ส่วนผมที่ควรอยู่ปีสอง กลับกลายเป็นอยู่ปีหนึ่งใหม่อีกรอบ หวังว่ากูคงไม่ซิ่วที่นี่อีก ไม่งั้นกูคงกลายเป็นผีปู่ประจำมหาลัยให้รุ่นน้องกราบไหว้ ไม่ดีแน่ๆ "แสดงว่ามึงชอบร้องเพลงในครัวสิ" ไอ้ต้อพูดหน้าตาย แต่มันน่ะน่าตายมากกว่า "เหี้ยมึงเส่ เขามีแต่ร้องเพลงในครัวแล้วจะได้ผัวแก่ แต่กูมีเมียไม่ใช่ผัวโว้ยย" ผมรีบแก้ที่ไอ้ต้อมันพูด แม่งพูดยังกะตาเห็น รู้ได้ไงวะ
ผมนั่งคุยกับมันไปเรื่อยๆ ไม่เมาก็ดีเหมือนกันได้รู้จักไอ้ต้อขึ้นเยอะ มันเรียนโรงเรียนชายล้วนมาจนจบ ม.หก แล้วเอ็นท์ไม่ติดเลยมาต่อที่นี่ ส่วนฟิตเนสเนี่ยมันเล่นมาเกือบสองปีแล้ว เพราะมันอยากให้ตัวเองดูดี สาวๆ จะได้มาชอบ มันถามผมเหมือนกันเรื่องเรียนผมก็บอกไปตามจริงว่าผมซิ่วมาจากที่ไหนยังไง ไอ้ต้อทำหน้าเซอร์ไพร์ซ ผมก็เลยเล่าให้มันฟังว่าลาออกทำไม มันยิ่งแปลกใจหนัก แต่ผมเล่าแค่ว่าทะเลาะกับที่บ้านนะ ไม่ได้เล่าว่าโดนอัดตูดมา ขืนเล่าไปมีหวังกูไม่ได้นอนแน่ๆ
"เมสเสสเข้าว่ะ สงสัยของมึง" ไอ้ต้อบอก ตอนนี้ไฟในรถปิดหมดแล้วเวลาก็เกือบสี่ทุ่ม รถเพิ่งเลยชลบุรีมานิดหน่อยเพราะวิ่งช้า สงสัยพวกไอ้รุ่นพี่มันจะสั่งเพราะกลัวเกิดอุบัติเหตุแล้วมันจะลำบาก ก็จะพากูมาลำบากทำไม ป่านนี้ไอ้ต้าแม่งล่อซะกลองแหกแล้วมั้ง ผมก้มหน้าไปดูในเป้ไอ้ต้อ ไม่กล้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพราะกลัวแสงไฟจะทำให้รุ่นพี่รู้ ข้อความจากไอ้ต้าจริงๆด้วย
"ตีกลองไปแล้วหนึ่งรอบ ยังอยู่ครบทุกส่วน กลองคุณภาพเยี่ยมตีโคตรแน่นดูดไม้กลองสุดๆ" เย้ยยยยยยย ไอ้ต้ามันส่งโค๊ดลับเหี้ยไรมาวะเนี่ย ใครอ่านแล้วเค้าจะเข้าใจหรือเปล่าแต่กูเข้าใจ แม่งเสร็จกันไปแล้วรอบนึง งืดๆๆๆๆ กูอยากด้ายยยยย เหลือไว้ให้กูตีบ้างนะโว้ยไอ้ต้า อย่าตีคนเดียวเดี๋ยวไม้หักแล้วกูไม่มีใช้ อ๊างงงงงง กูคิดอะไรออกปายยยยยยยยย
"อะไรของมึงกันวะเนี่ย" ไอ้ต้อพูดเบาๆ มันก็คงอ่านเมสเสสของผมอยู่ด้วย ฮ่าๆๆ ดีแล้วที่มึงไม่เข้าใจ ตอนนั้นบอกตรงๆว่าไม่ได้รู้สึกผิดกับไอ้ทักเท่าไหร่ ของอย่างนี้อยู่ที่ความสมัครใจเหมือนที่ไอ้ทักมันพูดเองนี่แหละ ถ้าไอ้ต้ามาขอผมดีๆว่าจะไปมีอะไรกับใคร ถ้ามันยังรักผมอยู่ผมก็ไม่มีปัญหา ไม่ใช่ไม่รัก แต่ถ้ารักก็ต้องเข้าใจควมต้องการของอีกคนนึงด้วย
"อะไรของมึงกันเนี่ย" เสียงพี่วินดังมาอีกรอบ แกคงเห็นผมกับไอ้ต้อกำลังก้มๆเงยๆอยู่ ไฟในรถสว่างพรึ่บขึ้นมาอีกครั้ง "ไอ้ไผ่มึงจะเงี่ยนควยอะไรนักหนาวะ แม่งจับควยกันอีกแล้ว" ไอ้พี่วินพูดเสียงดังจนคนในรถหันมามองกันหมด แม่งเอ้ยเห็นว่ากูเป็นคนขี้เงี่ยนบ้าควยอะไรขนาดนั้น กูออกจะเรียบร้อยใช่ป่าววะ (เสียงไม่เห็นด้วยมาเชียว) "เฮ้ยเปล่านะพี่" ผมรีบปฏิเสธ แต่ไม่รู้จะแก้ตัวว่าอะไร "มึงอย่าเถียงรุ่นพี่ ก็กูเห็นว่ามึงล้วงควยไอ้ต้น(ต้อ)อยู่" ผมหุบปากสนิทเลย แม่งจะมาโซตัสอะไรกันวะเนี่ย มันหมดสมัยไปแล้ว
"ไอ้ห่านี่ก็ให้มันจับอยู่ได้ ไม่มีปิดบังเลยนะมึง" พี่วินพูดเสียงเข้ม ทั้งรถมองผมกับไอ้ต้อเป็นตาเดียว ผมไม่กล้าพูดว่าจริงๆแล้วทำอะไร เพราะกลัวไอ้ต้อมันซวย ส่วนไอ้ต้อไม่ต้องห่วง เข้าโหมดแหยตามระเบียบ "มึงอยากจับควยมันนักก็มานี่ ลุกมาทั้งคู่เลย" ไอ้พี่วินเรียกผม แม่งความซวยมาเคาะประตูบ้านกูอีกแล้ว ขนาดกูไม่อยู่บ้านยังตามมา
"ถอดเสื้อทั้งคู่เลยมึง" ไอ้วินสั่งผมกับไอ้ต้อให้ถอดเสื้อ ผมก็ทำตามโดยดีไม่อยากซวยซ้ำกว่าเดิม "อยากจับกันนักก็อย่าปล่อยะมึง ไอ้ไผ่เอามือมึงมานี่" พี่วินพูดพลางหยิบมือขวาของผมลากมาใกล้เป้าไอ้ต้อ ไอ้ต้อมันใส่กางเกงยีนส์เอวต่ำเห็นขอบกางเกงในแล่บออกมาแม่งหุ่นอย่างเซ็กส์เลย แต่ตอนนั้นกูเครียดเซ็กส์ไม่ออก แม่งหาว่ากูชอบจับควยเพื่อนใครจะไม่เครียดมั่งวะ
"เฮ้ยไอ้นัทไปเอาเทปกาวมาสิ" ไอ้วินร้องบอกเพื่อนรุ่นพี่คนนึง ไอ้พี่คนที่ชื่อนัทเดินไปกลับมาพร้อมกับเทปกาวหน้ากว้างแบบที่เขาใช้ติดฝากล่อง มันคงเตรียมมาสำหรับทำกิจกรรมแหละครับ พอไอ้พี่นัทมา มันก็จับมือผมยัดเข้าไปในเป้ากางเกงไอ้ต้อทันที ขอโทษเหอะ แม่งถ้าอยู่ข้างนอกกูจะพอทน แต่แม่งเล่นให้กูยัดไปในกางเกงในไอ้ต้อเลย ผมขืนมือไว้ไอ้วินจ้องหน้าผมเลยยอมให้มันดันมือผมเข้าไปกุมควยไอ้ต้อที่ยืนหน้าซีดอยู่ เสียงเพื่อนๆร้องเฮกันลั่น
ผมเครียดมากแต่ไม่รู้จะทำยังไง ไม่ได้คิดดีใจเลยเพราะว่าไม่ได้อยากคิดอะไรกับไอ้ต้อมากว่าเป็นเพื่อนกัน มือผมกุมควยอุ่นๆของไอ้ต้อเต็มมือ หมอยแม่งอย่างเยอะ ผมมองหน้ามันสงสารมันก็สงสาร แต่มันคงไม่ได้คิดว่าอะไรผมหรอกเพราะมันก็รู้อยู่เรื่องมันเป็นยังไง
พี่วินจับมือผมให้อยู่กับที่ แล้วสั่งพี่นัท "มึงเอาเทปกาวแปะแขนไอ้ไผ่ไว้กับท้องไอ้ต้น แน่นๆ นะมึง กูจะให้มันจับควยเพื่อนมันไว้อย่างนี้ไปตลอดทาง" ไอ้วินพูดยิ้มๆ เหี้ยเส่ เกิดมันแข็งขึ้นมามือกูก็แย่สิ ไอ้พี่นัทเองก็เชื่อเพื่อน มันเอาเทปกาวแปะหน้าท้องผมที่วางทาบหน้าท้องไอ้ต้ออยู่ไอ้ต้อหน้าแหยเลยเพราะมันพันธ์ขน กูนึกไม่ออกเลยว่าตอนเอาออกจะเป็นยังไง ผมพยายามทำมืออยู่นิ่งๆ ไม่กระดุกกระดิกอะไรมาก กลัวไอ้ต้อมันแข็งขึ้นมา แต่ไอ้ต้อก็คงแข็งไม่ออกแหละเจอสภาพนี้เข้า
พอพี่นัทติดเทปเสร็จ ผมกับไอ้ต้อก็ขยับตัวจะกลับนั่งที่ "เดี๋ยว" พี่วินร้องจับไหล่ผมไว้ อะไรนักหนาวะ "มึงจะเอาเปรียบเพื่อนหรือไอ้ต้น(ต้อ) มึงให้ไอ้ไผ่จับควยมึงคนเดียวได้ไง" เย้ยยยยยยย งานเข้าแล้วสิกู อย่าบอกนะว่ามัน "ไอ้นัทมึงปลดเข็มขัดไอ้ไผ่หน่อย" เชี่ยเส่ วันนี้กูใส่กางเกงเอวโคตรต่ำมาด้วย จริงๆมันไม่ใช่เอวต่ำหรอก แต่มันหลวมจนมันลื่นออกจากตูดได้เลยถ้าไม่ใส่เข็มขัดไว้
พี่นัทยังคงทำตามไอ้วินว่า แม่งจะเชื่อฟังอะไรนักหน้าวะ ทำยังกะมันเป็นผัวมึง ไอ้วินมาแกะเข็มขัดออก "พี่เดี๋ยวกางเกงหลุด แค่คลายก็พอนะครับ" ผมอ้อนวอน แต่ไม่เป็นผล มันดึงเข็มขัดผมออก กางเกงเลื่อนหลุดไปกองเหนือหัวเข่า "โหยไอ้นี่เด็กแนวด้วยเว้ย แม่งใส่กางเกงหลวมโพรกเลย" เรียกเสียงเฮจากเพื่อนๆได้อีก รวมถึงไอ้ทัก จำไว้นะมึง ผมเอามือข้างที่ว่างดึงขอบกางเกงกลับขึ้นมาใหม่ ใจก็นึกด่าเพื่อนทั้งทีม
"เอามือมึงมา" ไอ้วินบอกไอ้ต้อที่กำลังหน้าซีดอยู่ "จับกันซะให้พอนะ จะชักให้กันด้วยกูก็ไม่ว่าหรอก" พี่วินพูดไปหัวเราะไป มีความสุขจริงนะมึง ไอ้วินมันจับมือไอ้ต้อที่เกร็งอยู่ แล้วมันก็ดึงขอบกางเกงในผมอ้าออก "เฮ้ย แม่ง มึงมาดูนี่สิ" โอยยยย เอาแล้วไง ควยกูมันธรรมดาที่ไหน ขนาดตอนหดๆ ก็อาจจะใหญ่กว่าบางคนอีก เพื่อนชะโงกหน้ามองแต่ไม่เห็น ไอ้วินมันพูดต่อ "แม่งสักด้วยวะ ไอ้ห่านี่เห็นแบบนี้แม่งร้ายนะ" ไอ้วินไม่พูดเปล่ากลับดึงขอบกางเกงในผมลงจนรอยรัก เอ้ยรอยสักโผล่ หมอยโผล่มาดงใหญ่ เห็นโคนควยรำไร
"แม่งร้ายว่ะ มึงสักคำว่าอะไรวะไอ้ไผ่ ชื่อเมียมึงเหรอ"
**********************************************************

ตอนที่ 73

กลับไปอ่านตอนเก่าๆที่เขียนไว้บางตอนด้วยฝีมือการพิมพ์ระดับเทพ (ธิดาพยากรณ์) แบบกูเลยรู้ว่าพิมพ์ผิดอย่างเพียบเลย แหะๆ อ่านงงแล้วเง็งตรงไหนก็ข้ามๆ มันไปแล้วกันครับ พอดีผมมันสับสนอ่ะ แต่ถ้าอ่านแล้วเสียวแต่ไม่ยอมว่าว ไอ้ต้นมีเคืองครับ กล้วยก็แจกแล้วเรื่องก็เล่าแล้ว จะแจกน้ำให้ไอ้ต้นบ้างไม่ได้เลยเหรอครับ

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 73

"ไอ้เหี้ย ก็ตอนกูขี่มึงน่ะ ควยกูโด่เหมือนกับตอนที่มึงขี่กูรึเปล่าล่ะ" ไอ้ต้อพูดโวยวาย เช้ดแมร่งแค่ควยกูโด่เด่แค่นี้ทำเป็นมีปัญหา แต่กูก็อายว่ะ รีบคว้าเอากางเกงที่กองอยู่มาใส่ โชคดีไอ้ต้อมันยังไม่ทันเห็นควยผม ถึงแม้มันจะโดนดันซะเต็มหัวแต่มันก็กะขนาดไม่ถูกหรอก รู้งี้จับมันหันหน้ามาดีกว่า อูยแล้วมันจะหายใจออกไหมเนี่ย
"ก็ผมมึงจิ้มหำกู" ผมโวยมันกลับ จะให้มันเป็นฝ่ายผิดให้ได้ ถ้าผมมันไม่จิ้มกูก็ไม่แข็งหรอก "แค่จิ้มมันต้องแข็งด้วยไงวะ" ไอ้ต้อพูดพลางเอามือปัดต้นคอเหมือนปัดเสนียด ผมขี้เกียจพูดต่อเลยลุกขึ้นเดินจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับบ้านป่านนี้เมียกูหุงข้าวคอยแล้ว วันนี้กูโดนทำโทษเพราะมึงเลยนะไอ้ต้า รับผิดชอบกูด้วยน้าาาา ไอ้ต้อเดินตามมา "แม่งเลอะเทอะชิบหาย เปียกยันไข่เลย" ไอ้ต้อบ่นๆ เออ กูก็เปียก แต่กูแมน ไม่บ่นเรื่องพวกนี้หรอก
"ต้นมึงอาบน้ำป่าววะ" ไอ้ต้อถามผม ไอ้ต้อมันเป็นไม่กี่คนในทีมที่เรียกผมว่าต้น นอกนั้นก็เป็นไผ่ แม่งคิดอะไรกะกูปล่าววะเนี่ย จะชวนกูอาบน้ำอ่ะ "ไม่มั้ง กูอยากกลับแล้ว" ผมบอกมัน ไอ้ต้อหน้าซีดๆ ผมเลยถาม "ทำไมวะ มึงจะอาบเหรอ" ไอ้ต้อรีบพยักหน้า "แม่งเปียกว่ะ กูกลัวกว่าจะถึงบ้าน ไข่กูขึ้นราพอดี" หุหุหุ ไอ้ต้อ ไข่มึงบอบบางขนาดนั้นเลยเหรอ ชื้นนิดชื้นหน่อยทำเป็นมีปัญหา
"อาบเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ" ไอ้ต้อพูดหน้าแหยๆ ผมกำลังก้มเก็บของอยู่เลยเงยหน้ามองดูมัน "อาบน้ำบ้านมึงสิต้องมีเพื่อน เป็นเหี้ยไรทำหน้ายังกะกลัวผี" ผมพูดขำๆ เพราะไอ้ต้อแม่งแหยสุดๆ "เออ นั่นแหละที่กูกลัว มึงอยู่เป็นเพื่อนกูเหอะ ข้างนอกแม่งมืดด้วยจะได้ออกไปพร้อมกัน" ไอ้ต้อรีบพูด โหยย แม่งตัวยังกะควายเสือกกลัวผี สู้กูก็ไม่ได้ ตัวเท่าเมี่ยง แต่โคตรกลัวผีเลย เหอๆๆ ใครมาเล่าเรื่องผีเรื่องลึกลับไอ้ต้นเผ่นป่าราบ แต่ถ้าเป็นเรื่องใต้สะดือ ไอ้ต้นจะนั่งแถวหน้าเลย
"เออ กูก็เหนียวตัว อาบด้วยก็ได้" ผมเออออไปกับมัน ไม่ให้มันรู้หรอกว่ากูเองก็กลัวผีไม่น้อย ข้างนอกแม่งมืดจะตายห่า อาบแป๊บเดียวก็คงเสร็จแล้วค่อยกลับไปให้ไอ้ต้ามันอาบให้อีกทีที่บ้านก็ได้ ไอ้ต้อทำสีหน้าดีใจ ผมเก็บของเสร็จก็เดินไปห้องล็อกเกอร์กับมัน ไอ้ห่านี่ท่าทางจะกลัวจริง เห็นห้อง ล็อกเกอร์ปิดไฟมืดหน่อยแม่งเดินเบียดกูเลย ออกไปนะเดี๋ยวกูท้อง ไม่รู้แม่งจะกลัวเจอผัวเหมือนกลัวเจอผีไหม ทำกูควยแข็งเมื่อกี้ เดี๋ยวกูก็ให้รับผิดชอบซะหรอก
"เดินดีๆเส่ อย่าเบียด" ผมโวยไอ้ต้อที่แม่งจะขี่คอผมอีกรอบแล้ว ผมเปิดไฟในห้องล็อกเกอร์ พอไฟสว่างมันก็ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัว ไอ้ต้อมันเลยเลิกเกาะไหล่ผมเดินไปที่ล็อกเกอร์ตัวเองที่อยู่อีกแถวโดยดี พอเปลี่ยนเป็นผ้าขนหนูเสร็จไอ้ต้อมันก็เดินมาหา "แม่งโคตรน่ากลัวเลยว่ะ เงียบชิบหาย แล้วจะไม่ให้กูกลัวผีได้ไง" ไอ้ห่าต้อมึงจะพูดเพื่ออัญเชิญพ่อมึงมาเรอะ กูยิ่งขวัญอ่อนๆ อยู่ เดี๋ยวได้วิ่งกันผ้าเช็ดตัวปลิวกลายเป็นผีเปรตกันทั้งคู่
ผมไม่สนใจไอ้ต้อเดินนำไปตรงส่วนที่เป็นห้องอาบน้ำ ที่โรงยิมมีห้องอาบน้ำสองแบบครับ ตรงข้างนอกจะเป็นห้องๆ แบ่งซอยไม่ใหญ่มากนักฝั่งละสามห้องสองฝั่ง บานประตูเป็นกระจกฝ้าไม่มีล็อก ผนังห้องไม่สูงเท่าไหร่ แค่ระดับอก คือเวลาอาบน้ำเนี่ยจะมองเห็นหน้ากัน ถ้าเดินไปชิดฝาที่กั้นนี่เห็นควยกันได้สบาย ก็เค้าสร้างแบบไม่ได้จงให้ให้มีใครมาดูควยคนอื่นดี นักกีฬาเค้าแมนๆ กันทั้งนั้นแหละ จริงไหมอ่ะตัวเองงงงง (จะบอกว่านักกีฬาที่เป็นอันตรายต่อรูตูดนอกจากนักวอลเลย์แล้วก็มีนักบาสเนี่ยละครับที่เกย์เยอะจริงๆ)
จากห้องอาบน้ำเดินลึกเข้าไปจะเป็นโถงกว้างๆ มีฝักบัวล้อมประมาณสิบจุด ผมก็เขินๆ เหมือนกันนะ ไม่เคยอาบน้ำในที่โล่งแจ้งขนาดนี้ ถึงกูจะชอบโชว์ก็เหอะ แต่กูก็เขินเป็นนี่หว่า ยิ่งไม่มีคนอย่างงี้กูก็ยิ่งเขิน ไว้รออาบที่นี่ตอนที่คนเยอะๆดีว่ากูจะได้ไม่เหงา ผมเดินเปิดประตูห้องอาบน้ำห้องนึงเข้าไป ยังไม่กล้าเสี่ยงอาบข้างนอกกับไอ้ต้อ เดี๋ยวแม่งหื่นขึ้นมาปล้ำกูก็แย่กลัวสู้แรงแม่งไม่ไหว เดี๋ยวเกิดกูท้องขึ้นมาเดือดร้อนไอ้ต้าต้องพาไปตรวจดีเอ็นเอ (เลอะเทอะใหญ่แล้วกู) นี่ถ้าไม่ติดว่ากูก็กลัวผีกูไม่อาบกับมันหรอก ผมเข้าห้องน้ำได้ก็เปิดน้ำ ไอ้ต้อโผล่พรวดมาห้องข้างๆ "เฮ้ย ไปอาบฝั่งโน้นเส่" ผมชี้ไปอีกฝาก มืออีกข้างปิดควยตัวเองไว้ แม่งขนาดกูเตี้ยกว่ามันกูยังมองเกือบเห็นสะดือแม่งแล้ว แล้วมันสูงกว่ากูตั้งเยอะมันจะเห็นอะไรบ้างวะเนี่ย ไอ้ต้อยิ้มแหยๆ อีกตามเคย "ไม่เอาว่ะ กูกลัว" ไอ้ต้อพูดแล้วมันก็เอาผ้าเช็ดตัวของมันวางพาดตรงด้านหลังประตู
ผมก็ขี้เกียจไล่มันแล้ว เลยอาบน้ำอย่างไว ไอ้ต้อแม่งบรรจงอาบจริง แม่งทำทีละอย่าง สระหัวเสร็จล้างหน้า ล้างหน้าเสร็จฟอกตัว ฟอกตัวเสร็จมันล้างหน้าอีกรอบ แล้วก็ฟอกตัวอีกรอบ แสรดดดดดดดดดดดดดดดด ผีก็ไม่อยู่รอมึงหรอก มันต้องไปหลอกคนอื่น ผมอาบน้ำเสร็จแล้วก็ยืนรอมันอยู่ในห้องอาบน้ำยังไม่ได้ออกมา ไอ้ต้อกำลังจะฟอกสบู่รอบที่สาม "เฮ้ยย มึงจะฟอกให้ตัวเปื่อยรึไง พอได้แล้ว" ผมเอามือผลักหัวมัน ก้อนสบู่หลุดจากมือไอ้ต้อไหลพรวดมาทางห้องผม
"แม่งเอ้ย มึงเก็บสบู่ให้กูเลย กูยังไม่ได้ฟอกควยเลย" ไอ้ต้อโวยวาย แต่เวิร์ดดิ้งนี่เล่นเอากูเสียวเลย เรื่องอะไรกูจะมาเก็บสบู่ให้มึง ผมเอาตีนเขี่ยๆ ก้อนบุหรี่ที่พื้น แม่งลื่นวะ ผมจ้องมองขาที่ค่อยๆ สอดก้อนสบู่ส่งให้ไอ้ต้อ อะไรบางอย่างสะท้อนแสงไฟที่ส่องกระทบพื้นเป็นเงา ขนาดมันไม่เบาเลยเว้ยยย ไม่รู้ว่าของจริงเท่านี้หรือว่าเพราะเงามันหลอกตา แท่งเนื้อโด่เด่ที่งอกออกจากตัวไอ้ต้อแกว่งไกวหัวส่ายโงกเงก ผมกลืนน้ำลายเอื้อก ".....เอาคืนไป สบู่มึง" ผมพยายามเงยหน้าขึ้น แต่สายตามันถูกดึงดูดด้วยเงาสะท้อนของแท่งเอ็น อย่านะมึงลูกพ่อ ลูกต้องไม่ชอบแบบนี้ ลูกต้องไม่แข็งง่ายๆเพราะแค่เห็นควยใครบางคน ผมเพ่งกระแสจิตบอกลูกชายตัวเองที่เริ่มงอแง
"เฮ้ยต้นมึงดูนี่สิ" เย้ยยยย ไอ้ต้อมึงจะให้กูดูอะไร ผมยืนนิ่งก้มหน้า เย้ยยยยย แล้วมึงจะดูเงาควยมันทำมายยยยย อย่าไปมองนะอย่าไปมอง "เหี้ยเอ้ยใครแม่งเอามาใช้ในนี้วะ" อะไรของไอ้ต้อวะ "อะไรของมึง" ผมร้องถามแต่ไม่ได้ชะโงกหน้าไปดู กลัวเจออะไรที่ใหญ่กว่าของกูแล้วกูช็อก "ปลอกว่ะ ไม่รู้ใครแม่งเอามาใช้ เสือกไม่ทิ้งอีก" ไอ้ต้อบอกผม อะไรวะปลอก ผมนึกอยู่พักนึง เย้ยยยยยย ไอ้ปลอกนี่มันคือถุงยางนี่หว่า แล้วใครมาใช้ในนี้เนี่ย นี่มันห้องน้ำชายนะเว้ยยย
"แสรดดดด แม่งน้ำเงี่ยนเต็มถุงเลย" เย้ยยยย ไอ้ต้อ อย่าบอกนะว่ามึงจับมันมาเปิดดู "ไอ้ต้นมึงดูดิ แค่ก็เอาฝักบัวฉีดแม่งออกมาเพียบเลย" โอยยย ไอ้ต้อ มึงจะมาเรียกร้องอะไรกูนักหนา ลมปราณกูจะเดินอยู่แล้ว ถ้ากูไม่ขมิบลมปราณไว้ป่านนี้น้องกูคงแข็งกว่าท้องมึง "เหี้ยมึงเล่นอะไรสกปรก" ผมร้องด่าไอ้ต้อ มันหัวเราะแหะๆ ก่อนพูด "กูว่าในทีมบาสเราแม่งต้องมีคนเป็นเกย์ว่ะ อยากรู้ว่ะใคร" เย้ยยยยยยย ไอ้ต้อมึงจะอยากรู้ไปทำมายยยยย ใครจะเป็นเกย์ก็ปล่อยมันไป กูจะเป็นก็เรื่องของกู ... อ้าว ร้อนตัวอีกมึง จริงๆแล้วห้องอาบน้ำนี้ก็ใช้ร่วมกันแหละครับ แต่โรงยิมนี้จะมีพวกนักบาสเป็นหลักแหละ แล้วถุงยางที่น้ำเงี่ยนยังไหลออกมาได้เนี่ย แสดงว่ามันเพิ่งวันนี้อ่ะเส่
ไอ้ต้ออาบน้ำเสร็จก็ชวนผมเดินออกมาห้องล็อกเกอร์อีกครั้ง แม่งโรงยิมนี่เงียบยังกะป่าช้า ให้กูอยู่คนเดียวคงไม่กล้าหรอก ผมรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนักศึกษา ได้อาบน้ำแบบนี้สบายตัวขึ้นเยอะ ผมแต่งตัวเสร็จแล้วก็โผล่หน้าไปดูไอ้ต้อ มันก็แต่งเสร็จกำลังเก็บของ แต่ทำไมมันดูอายๆวะ ผมไม่สนใจเดินเรียกมันเพื่อจะกลับบ้าน
ผมปิดล็อกประตูทางเข้าโรงยิมเรียบร้อยตามที่พี่ป้องสั่ง ประตูใหญ่เขาปิดไว้อยู่แล้วเลยไม่ยาก ข้างนอกมืดสนิทมีแต่ไฟตามทาง ไอ้ต้อเดินหนีบๆตามมา มันเป็นอะไรของมันวะ "เป็นเหี้ยไร ปวดเยี่ยวเหรอ" ผมถามไอ้ต้อที่เดินหนีบควยมา "เปล่า เอ่อคือ...." ไอ้ต้อพูดเขินๆ เป็นไรของมันวะ "คือกูไม่ได้ใส่กางเกงในอ่ะ ตัวเก่ามันเปียก กูลืมไม่ได้เอามาเปลี่ยนด้วย" โถถถถถถถถถถ ไอ้ต้อ แค่นี้จะอายหาเตี่ยมึงเร้อ "แม่งแค่นี้ทำอาย กูก็ไม่ได้ใส่" ผมบอกมันตรงๆ ไอ้ต้อหันมามองเป้าผมเหมือนจะมาดูว่าผมไม่ใส่จริงหรือเปล่า เดี๋ยวก็ควักให้ดูซะเลยนิ
"ก็ควยมึงเล็กกว่ากูนี่ ใส่ไม่ใส่ก็ไม่เห็นแตกต่างกัน" ไอ้ต้อพูดหน้าตาเฉย แสรดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด รู้สึกมึงจะมั่นใจมากเลยนะเรื่องขนาดควยเนี่ย พูดหลายรอบแล้ว เดี๋ยวพ่อจับฟาดให้หน้าหงาย "ปากดีนักมึง ไว้เจอกูตอนรับน้องเหอะ" ผมบ่นเบาๆ ประสบการณ์รับน้องครั้งเดียวของผมตอนสมัยเรียนเทคนิคนี่ทำให้ผมคิดว่าที่อื่นเขาก็ต้องรับน้องแบบเดียวกัน เลยคิดว่ายังไงไอ้ต้อกับกูคงต้องได้วัดกันแน่ๆ งานนี้ใครใหญ่ใครอยู่เว้ยย
ผมแยกย้ายกับไอ้ต้อขึ้นรถกลับบ้าน นึกขึ้นได้ว่าโทรศัพท์อยู่ในเป้ แม่งไอ้ต้าจะโทรมาหรือเปล่าวะ ซะจริงๆ ไอ้ต้าโทรมาห้ารอบ เย้ยยย กูจะโดนมันด่าไหมเนี่ย ว่าแล้วก็กดโทรศัพท์หามัน "อยู่ไหนเนี่ย ทำไมยังไม่กลับบ้าน" โอยยย ไอ้ต้า มึงอย่าพูดเหมือนละครได้ป่ะวะ แม่งเหมือนกูไปติดเมียน้อยอยู่นอกบ้านเลย "โดนทำโทษให้ซ้อมบาสอ่ะ กำลังกลับ มีไรป่าว" ผมถามกลับ ไอ้ต้ามันคงไม่ได้โกรธหรอก มันคงห่วงมากกว่า "อ่อ พอดีกูจะโทรมาบอกเรื่องไอ้โทน" เย้ยยย มีอะไรวะเรื่องไอ้โทน อย่าบอกนะว่ามึงกับมัน อ๊ากกกกก กูไม่ยอมนะ มึงได้ไอ้โทนก่อนกูได้ไง ไหนสัญญาว่าได้ด้วยกัน
"ไอ้โทนมันจะมาบ้านเราอาทิตย์นี้นะ มันบอกว่าไอ้ทักมันจะไม่อยู่" ฮ่าๆๆๆๆ แฟนกูเจ๋งว่ะ กล่อมไอ้โทนสำเร็จ แต่กูว่าไม่ต้องกล่อมมันก็มา ไอ้ห่าโทนนี่เงี่ยนควย อยากโดนเสียบจะตาย เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกกก กูแทบสำลัก หัวเราะเพลินจนลืมไปว่า กูก็ไม่อยู่เหมือนกัน "เฮ้ย กูไปรับน้องอ่ะอาทิตย์เนี้ย" เย็ดแมร่ง แล้วทำไมต้องเป็นอาทิตย์นี้ด้วยวะ "อ้าวมึงก็ไปเหรอ แล้วจะทำไงอ่ะ" ไอ้ต้าถามเหมือนตอกย้ำ ฮือๆๆๆ ไปรับน้องก็อยากไป จะได้วัดกับไอ้ต้อมัน เดี๋ยวเกิดมันได้แชมป์เพราะกูไม่ไปนี่กูแค้นตายห่า แถมกูต้องไปสืบให้รู้อีกว่ามีใครเป็นเกย์ในทีมกู เพราะเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ในทีมหล่ออออออ (อีกหนึ่งเปอร์เซ็นต์ที่หายไปคือกูเอง) แต่อยู่บ้านก็ได้เย็ดน้องโทนพร้อมๆกับไอ้ต้า รับรองว่าทางสะดวกแน่ๆเพราะไอ้ทักมันไม่อยู่ โอยยย สวรรค์ชัดๆ จะทรีซั่มหรือจะเรียงคิวกูว่าน้องโทนรับไหวแน่ๆ แล้วกูจะเลือกไงดี
ผมวางหูจากไอ้ต้าไปใจยังคงคิด เอาไงดีๆๆๆ ตลอดทางจนถึงบ้าน แม่งขอเย็ดน้องโทนตอนไปรับน้องได้ไหมวะ ความคิดมึงเริ่มมั่วแล้วไอ้ต้น อย่าเพ้อให้มันมาก ผมเดินเข้าห้องไอ้ต้าก็นั่งคอยอยู่ "ตกลงว่าไงวะ ถ้าพลาดอาทิตย์นี้ไม่รู้จะอีกเมื่อไหร่นะโว้ยที่ไอ้ทักมันจะไม่อยู่อีก" โหยยย ไอ้ต้า มึงอยากเองก็บอกมาเหอะ เอาเรื่องไอ้ทักมาอ้าง กูว่ามึงกลัวกูจะน้อยใจที่มึงได้เอาน้องโทนคนเดียวแล้วกูอดใช่มะ "มึงอยากเปล่าอ่ะ" ผมถามไอ้ต้า คราวนี้มันอายเว้ยเฮ้ย หน้าแดงเชียว สงสัยจะอยากได้เหมือนกัน "เออ ขอกูคิดก่อนแล้วกันนะ ว่ากูจะทำยังไงให้ไม่ต้องไปรับน้อง หรือไม่ก็ทำให้ไอ้ทักมันไม่อยู่" ผมบอกไอ้ต้า แม่งยากทั้งสองวิธีเลย ผมนึกเรื่องไอ้ทักที่มันโมโหผมเรื่องน้องโทนหายไปเมื่อวานนี้ขึ้นมาได้ เลยเล่าให้ไอ้ต้าฟัง "เฮ้ยระวังนะ ถ้ามันรู้ว่ามึงคิดจะทำอะไรกับโทน เดี๋ยวจะซวย" ไอ้ต้าเตือนผม มึงไม่ต้องห่วงหรอกไอ้ต้า มีวันไหนมั่งที่กูเจอไอ้ทักแล้วกูไม่ซวย
ไอ้ต้าถามผมเรื่องที่โดนทำโทษ ผมก็เลยเล่าให้มันฟังไปทั้งหมดว่าโดนอะไรบ้าง แต่ไม่ได้บอกมันว่าโดนกับใคร เพราะผมไม่ได้คิดอะไรกับไอ้ต้ออยู่แล้ว ไว้กูคิดเมื่อไหร่จะมาบอกมึงตามสัญญาแล้วกันนะต้า ว่าแต่เรื่องที่กูโดนทำโทษเนี่ยเพราะใครวะ "ไอ้ต้า มึงรู้ป่าววะกูโดนทำโทษเพราะใคร" ไอ้ต้ามันทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แม่งหมั่นเขี้ยวเว้ยยย ขอกูกัดแมร่งหน่อยเหอะ เย้ยยย เออ ลืมไปเลยเรื่องรอยกัดบนตัวไอ้ทัก เอาไว้ก่อนแล้วกัน ไว้ค่อยเล่าหลังทำโทษมัน
"มึงรู้ไหมวันนี้กูเหนื่อยแทบตาย แต่กูขอเหนื่อยอีกรอบ หันก้นมาให้กูทำโทษซะดีๆที่รัก" ไอ้ต้าทำอึกอัก แต่ผมไม่ยอม ขอกูเหอะนะวันนี้ สรุปแล้วคืนนั้นผมได้มันมาประตูนึง แต่เสียไปอีกสองขาดทุนทุกทีเลยกู ยกขาแทบไม่ขึ้นไอ้ต้ายังอุตสาห์ช่วยกูยก พอน้ำแตกแล้วหมดแรงหลับเลย (ไม่เล่าลีลานะเฟร้ย เดี๋ยวเรื่องมันจะเกินพันกว่าตอน แค่นี้ไม่รู้จะจบปีไหมแล้วเนี่ย)
เช้าวันรุ่งขึ้นผมก็ไปเรียนตามปรกติ ผมไม่ค่อยเจอไอ้ต้อที่มหาลัยหรอกครับเพราะอยู่คนละคณะ ทีมบาสที่ผมอยู่ในมหาลัยผมจะอยู่สองทีมนะครับ ทีมแรกคือทีมของคณะเอง ก็จะมีผมไอ้ทักแล้วก็เพื่อนๆในคณะ แล้วอีกทีมก็คือทีมบาสของมหาลัย จากคณะผมก็จะมีแค่ผมกับไอ้ทัก แล้วก็รุ่นพี่อีกคนนึงสามคนเท่านั้นที่เล่นบาสให้มหาลัยในปีนั้น ส่วนไอ้ต้อมันก็เป็นนักบาสของคณะมันเหมือนกัน
ผมเดินไปเจอไอ้ฟ้ากำลังนั่งอยู่คนเดียวผมก็ถาม "พี่นกไปไหนวะ มานั่งหม้ออะไรคนดียว" ไอ้ฟ้ายิ้มๆ "เออ ไม่มีไรหรอก ฟ้ามันไม่สบาย ถ้ากูไม่ติดว่ามีควิซวันนี้กูไม่มาหรอก" ไอ้ฟ้าพูดเคืองๆ วันนี้จะมีสอบเก็บคะแนนผมก็ลืมไปเลย มัวแต่เย็ดไอ้ต้าเพลิน ถุยๆๆไอ้ต้น กูว่ามึงถูกมันเย็ดเพลินซะมากกว่า "เฮ้ยแม่ง กูไม่อยากไปรับน้องของทีมบาสว่ะ" ผมครางบอกไอ้ฟ้า "เออ ของกูมันก็ไป กูก็ไม่อยาก" ไอ้ฟ้ามันอยู่ทีมฟุตบอลของมหาลัยครับ มันก็เป็นเด็กคูโบต้า เอ้ย โควต้าเหมือนผมเนี่ยล่ะ เพียงแต่เราเลือกกีฬาคนละชนิดกัน แต่ผมจะดีกว่าไอ้ฟ้าหน่อยตรงที่พอจะเตะบอลได้ด้วย ถึงไม่เก่งก็เหอะ แต่ไอ้ฟ้านี่เดาะบาสยังไม่เป็นเลย
"เอาไงดีวะ กูว่าไปบอกโค้ชดีไหม ถ้าโค้ชรู้มันต้องอดไปแน่เลย" ไอ้ฟ้าบอก เออจริงของมัน ถ้าบอกโค้ชก็ไม่ต้องไปเพราะโค้ชไม่ยอมแน่ๆ "ลองมึงบอกสิ กูกระทืบพวกมึงแน่" จ๊ากกกกกก เสียงไอ้รุ่นพี่คนที่อยู่ทีมบาสเดียวกับผม ชื่อพี่วิน แม่งไอ้นี่ทั้งอึดทั้งถึก หน้าตามันบ่งบอกให้รู้ว่าถ้าโค้ชรู้เรื่องรับน้องเพราะกู กูคงได้ตายคาตีนมันเป็นแน่แท้ แม่งจะเสือกเดินมาทำไมตอนนี้วะเนี่ย แล้วหูเสือกดีได้อีก
"ระวังตัวไว้นะมึงไอ้ไผ่ กูจะจับตาดูมึง" จะดูอะไรกูวะ เหี้ยแม่งแผนนี้ไม่สำเร็จแล้ว เกิดถ้าโค้ชรู้ กูซวยแน่ๆ แล้วยิ่งต้องเล่นบาสด้วยกันนี่ถ้ามีเคืองกันก็จบเห่ "เอาไงดีวะ แผนนี้ไม่สำเร็จ" ผมก็บ่นๆ กับไอ้ฟ้า ถ้ากูเลี่ยงรับน้องไม่ได้ ก็ต้องหาทางให้ไอ้ทักมันไม่อยู่สักวันนึง ไม่พอเส่ ต้องสักสองวัน เอ๊ะ หรือจะสักเดือนดี โอยยย เพ้อเจ้อใหญ่ แค่วันเดียวมึงทำให้ได้ก่อนเหอะ ไม่ทันไรมันโผล่มาแล้ว เรื่องไรกูจะอยู่รอความซวยล่ะ
หลังจากวันนั้นผมก็มาเรียนแล้วก็ซ้อมบาสตามปรกติ ไม่มีเหตุที่ต้องได้อาบน้ำที่โรงยิมอีก ถุงยางอันนั้นก็ยังเป็นปริศนา ไอ้ต้าก็เร่งวันเร่งคืนถามว่าจะเอายังไง ยังจะมีหน้ามาถามอีก ก็เอากูอยู่ทุกวันแล้วยังทำไม่เป็นอีกเหรอไงวะ จนถึงวันศุกร์เช้า ผมก็ต้องยอมรับความจริงว่า กูอดดดดดดดดดดดดดดดดดด งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "เฮ้ยต้า ถ้าเกิดโทนมันมา กูให้มึงก่อนเลยนะ ไม่ต้องรอกู" ผมพูดเบาๆ แงๆๆ น้อยใจในโชคชะตา "เอ้ยย ไม่เอาหรอก รอมึงมาดีกว่า" ไอ้ต้าบอก โหย แล้วเมื่อไหร่จะมีโอกาสอีกวะเนี่ย
ผมไปเรียนวันนั้นตามปรกติแต่สะพายเป้ใบใหญ่กว่าเดิมไปด้วย รุ่นพี่สั่งกำชับเด็ดขาดว่าห้ามให้โค้ชรู้แล้วก็ห้ามใครขาด ผมเห็นไอ้ทักมันก็มาพร้อมกระเป๋าเหมือนกัน แม่งจริงๆ ใครดูก็น่าจะเดาออกว่ามันต้องไปไหนกันแน่ๆ เพราะเย็นวันศุกร์ปรกติไม่มีซ้อม แล้วจะเตรียมเสื้อผ้ากันมาทำไม เรื่องรับน้องนี่มันปิดกันถึงขนาดว่าไม่บอกจุดที่ขึ้นรถด้วยซ้ำว่าไปขึ้นตรงไหน มันบอกว่าหกโมงเย็นจะโทรมาบอก โฮ่ยยย ถ้ามันลำบากอย่างนั้นก็ไม่ต้องไปมันเลยดีกว่า
พอใกล้หกโมงเย็นไอ้พี่วินก็โทรมาหา "ห้ามพูดห้ามถาม จุดขึ้นรถคือ...." อูยยย กูนึกว่ากูเป็นสายลับ กูกำลังจะเดินไปไอ้ทักก็โผล่มาพอดี "แม่งไม่อยากไปเลยว่ะ" ไอ้ทักพูดเบาๆ "ทำไมอ่ะ คิดถึงเมียเหรอ" ไอ้ทักชะงักหันกลับมา "เออ มันบอกจะไปนอนบ้านเพื่อนด้วยว่ะ กูกลัว" เย้ยยยย ไอ้โทนมันจะบอกไอ้ทักทำซากอะไรว่าไปนอนบ้านเพื่อน จะไปก็ไปเส่ "เฮ่ยย ไว้ใจหน่อยสิแฟนมึงนะ ทีกูยังไม่เคยระแวงไอ้ต้าเลย" ผมบอกกับไอ้ทัก เป็นความจริงที่ผมไม่เคยระแวงไอ้ต้า แต่สิ่งที่บอกไอ้ทักไปเรื่องโทนว่าให้ไว้ใจมันนั่น เริ่มรบกวนจิตใจ กูนี่คนเลวนี่หว่าาาา
ผมกับไอ้ทักไปขึ้นรถตามจุดที่ไอ้วินโทรมาบอก เพื่อนๆ ทะยอยกันมาแล้วเพราะมันก็ไม่ได้ไกลจากมหาลัยมาก แต่ลับตาคนเพราะอยู่ในซอย พอมาถึงปุ๊บไอ้วินสั่งเช็คชื่อ ไอ้เหี้ยก็เห็นอยู่ว่ากูมาแล้วทั้งสองคน แล้วจะเช็คชื่อหาเตี่ยมึงเร้อ คือเค้าให้รุ่นพี่ของแต่ละคณะมีหน้าที่คุมรุ่นน้องตัวเอง ผมก็เออออไปเช็คชื่อกับมันไป พี่วินส่งเสื้อสีดำให้ตัวนึง "มึงเปลี่ยนเสื้อด้วย แล้วเอามือถือมานี่" เย้ยยย กูต้องโดนยึดมือถือด้วยเหรอวะเนี่ย เกิดเมียกูเป็นไรไปกูจะทำไง
ผมต้องยอมส่งมือถือให้ไอ้วินโดยดีเพราะสายตาแม่งบ่งบอกว่าถ้ากูตุกติกมีตื้บ ผมเดินตามไอ้ทักขึ้นรถไป เห็นไอ้ต้อนั่งอยู่แล้ว เอาไงดีวะ จะนั่งกับไอ้ทักดี หรือจะไปนั่งกับไอ้ต้อดี ไอ้ทักนี่สนิทกับมันมากกว่า แต่อยู่กับมันทีไรซวยทุกที พอดีพี่วินตามขึ้นมา "ห้ามนั่งกับคณะเดียวกันนะโว้ย ไปนั่งกับเพื่อนต่างคณะไป" สิ้นเสียงไอ้วินคนที่นั่งอยู่แล้วแต่คู่กับคณะเดียวกันก็สลับกันวุ่นวาย ผมเลยเดินไปนั่งกับไอ้ต้อแทน มันก็ยิ้มแหยๆ ต้อนรับผมดี แต่ที่นั่งแม่งอย่างแคบเลย ขาไอ้ต้อมันเลยวางลงตรงๆไปไม่ได้เพราะมันติดเข่า มันต้องกางขาออกเบียดที่นั่งผมมาอีกครึ่ง
"โทษว่ะต้น กูขอนั่งคนเดียวแล้วพี่มันไม่ให้" ไอ้ต้อพูดเหมือนรู้ตัวว่าทำให้ผมลำบาก แต่ผมไม่ใส่ใจอยู่แล้ว ขามึงจะเกยจะก่ายกูยังไงก็เรื่องของมึงเหอะ ตอนนี้อยากโทรหาไอ้ต้าอ่ะ จะได้บอกมันเรื่องมือถือกูถูกยึดจะได้ไม่ห่วง "แม่งยึดมือถือกูแล้วกูจะโทรหาแฟนยังไงเนี่ย" ผมบ่นเบาๆ ไอ้ต้อหันมา "ตกลงมึงมีเมียแล้วจริงดิ" อ้าว เช็ดแมร่งงงง หน้าตาอย่างกูจะไม่ให้มีเมียมีผัวกะเค้าบ้างเลยเร้อ "เอ่อ แฟนน่ะ" ผมบอกไอ้ต้อมันไปแค่นั้น ไม่อยากให้มันรู้มาก
"มึงจำเบอร์แฟนมึงได้ป่าวล่ะ" ไอ้ต้อถาม ผมพยักหน้า "เอาเบอร์มา" ไอ้ต้อกระซิบมองดูไปรอบๆ อะไรของมันวะ จะเอาเบอร์แฟนกูไปทำไม "เอามาเส่ หรือจะให้แฟนมึงคอย" ไอ้ต้อพูดกระซิบ ผมเลยยอมบอกเบอร์ไป ไอ้ต้อมันทำมือขยุกขยิกในกระเป๋า "กูกะแล้วว่ามันต้องยึดมือถือเพราะเดี๋ยวพวกเราโทรฟ้องโค้ช กูเลยเตรียมมาสองเครื่อง" อูยยยยย ไอ้ต้อ ไอ้พ่อพระ ไม่นึกว่ามึงจะฉลาดแบบนี้
"แป๊บนึงนะ ติดแล้ว" ไอ้ต้อร้องเบาๆ หูมันเสียบสายแฮนด์ฟรีโทรศัพท์ไว้ เฮ้ย เกิดไอ้ต้ามันรับกูก็ชิบหายสิ "เอามานี่กูคุยเอง" ผมยื้อสายหูฟังจากไอ้ต้อ มันก็บอก "เดี๋ยวสิ ให้มันมีคนรับก่อนเดี๋ยวค่อยคุย ผมไม่ยอมดึงสายหูฟังออกจากโทรศัพท์มันในเป้ ให้ตายยังไงกูก็ให้มึงได้ยินไม่ได้ว่ากูโทรหาใคร ชิบหายไม่น่าพลาดเลยกู เสียงฮัลโหลเบาๆ ดังลอดมาจากโทรศัพท์ ไอ้ต้อหันควับไปมองรอบๆ ยังไม่มีใครขึ้นรถมา ผมเลยจะคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาคุย แต่ไอ้ต้อมันกลับกดหัวผมลงในเป้ที่วางบนตักมัน "ไอ้เหี้ยมึงจะหยิบขึ้นมาทำไม เดี๋ยวก็โดนยึดหรอก" ไอ้ต้อกระซิบด่า มือมันกดคอผมแน่นแต่ผมคว้าโทรศัพท์ไว้ในมือได้แล้วเลยเอาแนบแก้มทันที
"เอ่ออออ ตาลเหรอออ" ผมพูดเบาๆ แล้วเปลี่ยนชื่อไอ้ต้าเป็นน้องตาลทันที "นี่เบอร์เพื่อนกูนะ มือถือถูกยึด กำลังจะเดินทางแล้วไม่ต้องเป็นห่วง แล้วกูจะโทรหามึงใหม่ เบอร์นี้แหล่ะ" ผมพูดบอกไอ้ต้าสั้นๆ แต่มันคงฟังรู้เรื่องเพราะมันตอบรับผมเป็นปรกติ พอกดวางหูเสียงพี่วินก็ดังขึ้นมา
"เงี่ยนอะไรกันนักวะพวกมึง รถยังไม่ออกก็จะดูดควยกันแล้ว ไว้รอถึงที่ก่อนเหอะมึงได้น้ำบานแน่ๆ"

***********************************************************************************

ตอนที่ 72

เห็นเรียกร้องกันมามากมายว่าอยากให้ไอ้ต้าสุดเลิฟของทุกคน (แอบงอน) มาโพสต์แสดงความคิดเห็นบ้าง เอาไงดี ก็ไอ้ต้ามันบอกว่ามันเขิน แค่ที่ผมพิมพ์ให้ทุกคนอ่านเนี่ยมันก็เขินจะแย่แล้ว (ทีตอนแรกทำปากดีบอกว่าผมเล่าอ่ะไม่มีใครอ่านหรอก แล้วเป็นไง ไม่ได้คุยนะเฟ้ยยย
บรรทัดต่อจากนี้ไป ไอ้ต้าจะมาคุยกับทุกคนครับ เอ้าเส่ไอ้ต้า จะมาอายทำไม เดี๋ยวกูก็จับกดหรอก
"หวัดดีคับ ผมต้าคับ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคับ บายคับ"
แสรดดดดด เป็นแฟนกูได้ไงวะ คุยแค่นี้เอง (มันพิมพ์แค่นี้จริงๆ) สงสัยมันจะเขินอ่ะ เอาไว้ให้มันหายเขินก่อนแล้วกันนะครับจะเรียกมันมาพิมพ์อะไรยาวๆ กว่านี้

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 72


"ไอ้นี่มันตัวเล็กกว่า เรียกมันว่า ต้นเล็กแล้วกันนะ" แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้โค้ชตาต่ำ มาเรียกกูว่า "ต้นเล็ก" ได้ไง กูไม่เล็กนะว้อยยยย เอามาวัดกันก็ได้ สงสัยสาวๆเชียร์ลีดเดอร์ได้ยินที่พี่ป้องพูด หัวเราะคิกคักใหญ่เลย ไอ้ทักแม่งยังไม่เว้น ทั้งๆที่เห็นของกูแล้ว่าไม่เล็ก เช็ดแมร่งงง
"เอ่อ โค้ช เรียกผมว่าไผ่ก็ได้ครับ ชื่อผมอ่ะคือต้นไผ่" ผมบอกให้โค้ชเรียกอีกชื่อ เพราะถ้าต้นไผ่เลยก็ยาวไป ถ้าเรียกต้นเล็กกูก็เคือง เรียกชื่อไผ่ดีกว่า สะดวกกว่าเห็นๆ "เออ แล้วทำไมเพิ่งมาบอก ให้กูปวดหัวตั้งนาน" พี่ป้องพูดขำๆ ผมก็หัวเราะไปด้วย "แล้วไปไหนมาไอ้ไผ่ เมื่อวานไม่ซ้อม" เจี้ยกกกกก พี่ป้องเปลี่ยนโหมดกระทันหัน กูแทบตั้งตัวไม่ทัน จะโกหกไงดีวะเนี่ย
"มีธุระด่วนที่บ้านคับ" ผมพูดเสียงสั่น โดนเย็ดนี่ถือเป็นธุระไหมวะ เอาวะ ยังไงก็ต้องเอาตัวรอดให้ได้ก่อน ไอ้ทักมันมองเหล่ๆ ว่าผมจะหลุดพูดเรื่องน้องโทนมาหรือเปล่า กูรู้หรอก "เหลวไหลทั้งคู่ เป็นนักศึกษาทุนกีฬา แล้วโดดซ้อมถือว่าไม่มีความรับผิดชอบ ไม่เป็นตัวอย่..........." พี่ป้องเทศนาชุดใหญ่ แกเคยเล่าให้ผมฟังว่าตอนแกเล่นบาสนั้นวินัยเป็นสิ่งสำคัญมากๆ เพราะต้องฝึกซ้อมกับทีม กีฬาที่เล่นเป็นทีมต้องมีทีมเวิร์ค ต้องเล่นให้รู้ใจกัน อือม์ เวลากูเย็ดกับไอ้ต้าก็เป็นทีมเวิร์คนะ รู้ใจกัน เพราะเรามีวินัยดีมาก เย็ดกันทุกวันไม่ได้ขาด ยกเว้นใครคนนึงไม่อยู่
"มึงสองคนต้องโดนทำโทษ พอเพื่อนๆ ซ้อมเสร็จอย่าเพิ่งกลับนะ" พี่ป้องสั่งผมกับไอ้ต้น (จะรียกมันว่าไงดีอะ เดี๋ยวจะสับสน เอาเป็นว่าเรียกมันว่าไอ้ต้อแล้วกันนะ) ผมพยักหน้า ฮือๆๆๆ แทนที่กูจะได้รีบกลับไปอยู่กับแฟน ถูกลงโทษเลย จะได้กลับกี่โมงกี่ยามวะเนี่ย "ไปเข้าแถวไป" พี่ป้องสั่ง แล้วแกก็ให้ทั้งทีมเกือบสามสิบคน (เยอะนะ เพราะยังไม่ได้ตัดตัวออก และยังไม่ได้แบ่งเป็นทีมเอ ทีมบี) วิ่งรอบโรงยิม สามสิบรอบ เย็ดเข้ ดีนะที่กูฟิต ถึงไม่ได้ซ้อมโดยวิ่งเย็ดใครไปด้วยก็ไม่มีปัญหา
พอวิ่งกันเสร็จก็ซ้อมส่งลูกกันแหละครับ ก็มีทั้งวิ่งรับวิ่งส่ง เป็นเหมือนกับวอร์มอัพให้เรารู้จักกับทีม ผมก็ซ้อมไปดูสาวๆ เขาทำท่าคัดตัวลีดไปด้วย อูยคนนี้ก็สวย คนโน้นก็น่ารัก ไอ้นั่นก็หล่อ ไอ้โน่นก็ตี๋ โอ้ยยย กูเลือกไม่ถูก อยากได้แม่งหมดเลย ผมหันไปดูที่เราซ้อมกันไอ้ทักมันกำลังจะซ้อมขว้างลูกอยู่อีกฟาก เออ วันนี้เจอมันกูยังไม่เจ็บตัวเลยนี่หว่า สงสัยกูจะหายซวยแล้ว ผมหันกลับไปดูสาวๆใหม่ โอยกระโปรงสั้น ถุงเท้าขาว อูยกางเกงสแล็ค เป้าตึง โอ้ยยยสับสนจริงเลยกู
"ไอ้ไผ่ระวัง" พี่ป้องตะโกนบอก ผมยังงงๆ กับชื่อใหม่เลยไม่ได้หันไป แต่ไอ้ทักมันรู้มันร้องลั่น "ไอ้ต้น ลูกกกกก" ผมหันไปตามเสียงแต่ไม่ทันแล้ว ลูกบาสลอยโด่งข้ามฟากสนามกระแทกหน้าผมเต็มๆ "พลั้วะ" อูยยยย แม่งจมูกหักเปล่าวะเนี่ย ลูกบาสแม่งเบาซะที่ไหน ผมน้ำตาไหลพรากเลย ไม่ใช่เพราะความเจ็บหรอก แต่น้ำตามันไหลอัตโนมัติ "ใครขว้างมาวะ" ผมโวยวายเอามือกุมจมูกตัวเองลูบป้อยๆๆ
"กูเอง ขอโทษว่ะ ไม่รู้ว่ามึงเหม่ออยู่" ไอ้ทักพูดเบาๆ จ๊ากกกกก กูนึกว่าใครไอ้ตัวซวยของกูนี่เอง แม่งสงสัยอยู่ว่าวันนี้ทำไมกูยังไม่เจ็บตัว พี่ป้องวิ่งมาดู สงสัยจะเป็นห่วง "สำออยอยู่ได้ โดนแค่นี้ทำเป็นจะเป็นจะตาย" แง่งงงงง ไอ้พี่ป้อง ไมพูดงี้วะ ขอกูเอาลูกบาสกระแทกหน้ามึงบ้างได้ไหม ขนาดหน้าด้านๆ อย่างกูโดนไปยังเจ็บเลย สาวๆ ที่ซ้อมลีดหันมาดูกันใหญ่ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ได้การกูต้องแมน ผมผุดลุกขึ้นยืนทำเป็นไม่เจ็บ แล้วก็วิ่งไปซ้อมต่อ
วันนั้นเราซ้อมต่อจนถึงค่ำถึงจะเป็นซ้อมเบาๆ ก็เล่นเอาเหงื่อแตกไปเป็นลิตรเพราะอากาศร้อนอบอ้าวมากๆ เหมือนฝนจะตก ไม่ทันไรฝนก็เทมาห่าใหญ่เลย สาวๆเชียร์ลีดเดอร์กลับไปหมดแล้ว (หนุ่มๆด้วย) พอฝนหยุดสักพักโค้ชก็สั่งให้เลิกซ้อม ส่วนผมกับไอ้ต้อต้องอยู่ต่อ เพราะต้องโดนทำโทษ ผมเดินไปนั่งพักตรงอัฒจรรย์มองดูเพื่อนๆ ทยอยเดินไปห้องล็อกเกอร์ ที่โรงยิมเขามีห้องอาบน้ำไว้ให้ใช้เหมือนกันนะครับ ใครจะอาบก็ได้ แต่ผมไม่ได้ตามไปดูหรอกว่าใครอาบบ้าง ถึงบางคนจะน่าดูเนื้อในก็เหอะ
ผมนั่งรอโค้ชกับไอ้ต้ออยู่สองคน มันทำหน้าแหยๆ ดีนะที่หล่อ แหยยังไงก็ยังดูดี แต่ตัวมันนี่สูงจริงๆ เกือบสองเมตรได้มั้ง "สูงเท่าไหร่วะ" ผมหันไปถามไอ้ต้อ "ร้อยเก้าสิบห้า" โอยยย อีกห้าเซ็นต์แม่งได้สองเมตร กูสูงร้อยแปดสิบสามเอง แม่งสูงกว่ากูอย่างเยอะ "กินอะไรอ่ะ ทำไมสูงจังวะ" ผมชวนมันคุยต่อ เพราะโค้ชยังไม่ออกมา "กินนม แล้วก็เล่นบาส ก็เลยสูงอ่ะ" ไอ้ต้อตอบ น้ำเสียงมันผ่อนคลายลง ผมว่ามันคงกลัวผมด้วยละเพราะบุคลิกผมมันจะดูห่ามๆ แสบๆ แม่งแต่กินนมกับเล่นบาสนี่กูก็กินนะ แล้วทำไมมันไม่สูงกว่านี้วะ หรือมันเอาไปขยายตรงส่วนอื่นหมด อูยยยย เขินนนน
ผมคุยกับไอ้ต้อได้สักพัก โค้ชป้องก็เดินมา อ่าว แล้วทำไมโค้ชถึงเปลี่ยนชุดแล้วอ่ะ เมื่อกี้แกยังใส่กางเกงวอร์มเสื้อโปโลอยู่เลย ตอนนี้เปลี่ยนไปแต่งตัวเรียบร้อยเหมือนจะไปไหน "เดี๋ยวพี่ไม่อยู่นะ พอดีมีธุระ ต้นกับไผ่ไปวิ่งรอบสนามยี่สิบรอบแล้วกลับมาเปลี่ยนตาข่ายตรงแป้นด้วย" พี่ป้องสั่ง หุหุ แค่วิ่งรอบสนามบาสยี่สิบรอบ ห้านาทีไอ้ต้นก็สบายแล้ว ผมรีบลุกยืนแล้วออกวิ่ง แล้วตีมุมโค้งตรงมุมโรงยิมอย่างสวยงาม เสียงพี่ป้องตะโกนไล่หลัง "ไอ้ไผ่ ใครบอกให้มึงวิ่งที่นี่ โน่นสนามบอลโน่น" จ๊ากกกกกกกกก สนามบอลเลยเร้อ แปดรอบ กี่กิโลวะ รอบนึงก็สี่ร้อยเมตร สองสี่แปด แปดสี่สามสิบสอง ผมคำนวณในใจ จ๊ากๆๆๆๆๆๆๆ สามกิโลกับอีกสองร้อยเมตร โหดไปหรือเปล่าครับพี่ป้อง ให้ผมทำอย่างอื่นได้ไหม เดี๋ยวกูกับไปไม่มีแรงเอาเมีย
ผมหันไปดูไอ้ต้อ มันทำหน้าแหยๆ อีกแล้ว ไอ้เหี้ยนี่แสดงความรู้สึกมากกว่านี้ไม่เป็นรึไง เห็นได้แต่แหย "ไปวิ่งกันไป แล้วตาข่ายอยู่ตรงนี้นะ มึงเปลี่ยนกันให้เรียบร้อยทั้งสองแป้นแล้วปิดโรงยิมด้วย" อ้าวเฮ้ยไอ้พี่ป้อง กูเป็นนักศึกษา นักกีฬา หรือภารโรงกันแน่วะ แม่งให้กูทำทุกอย่าง ผมวิ่งเหยาะๆ ออกไปเบาๆ เชี่ยแมร่งสามกิโลกว่า ขากูยกไม่ขึ้นแน่ๆ เอาวะ ไอ้พี่ป้องมันไม่อยู่แกล้งทำเป็นวิ่งแล้วก็แอบเลิกก็ได้ มันไม่รู้หรอก "เฮ้ย ห้ามขาดนะมึง แปดรอบ ถ้าวิ่งไม่ครบสายกูมาฟ้อง มึงโดนหนักกว่าเก่าแน่" เชี่ยแมร่งมีสายสืบด้วยเหรอวะ เอาไงดีวะเนี่ย
ผมกับไอ้ต้อวิ่งคู่กับไปสองคนช้าๆ วิ่งระยะไกลนี่โหมไม่ได้เลยต้องแบ่งแรงให้ดี ไม่งั้นอาจจะไม่ไหว ดีนะที่กูฝึกเย็ดเนิบๆมานาน ผมวิ่งเหยาะคุยกับไอ้ต้อไปตลอดทาง เห็นพี่ป้องมายืนดูได้พักนึงก็เดินกลับออกไป ผมยังวิ่งต่อ ไฟสปอร์ตไลท์ของสนามบอลฉายสว่าง แต่มีแค่ผมกับไอ้ต้อเท่านั้นที่ยังอยู่ในสนาม สภาพสนามหลังฝนตกนี่เละเป็นโคลนเลยโดยเฉพาะตรงลู่วิ่งเพราะมันไม่ได้เป็นยางสังเคราะห์ มันเป็นดินละเอียดอัดแน่น แต่พอโดนฝนมันก็เลยเละเทะ
ผมวิ่งไปคุยไปได้สักสี่รอบก็เริ่มเหนื่อย ตาก็ต้องคอยมองพื้นไปด้วยเพราะมันลื่นมากๆ แม่งเอ้ยแค้นไอ้พี่ป้องว่ะ ทีมันมีธุระมันจะไปก็ไปได้ แล้วธุระกูไม่สำคัญหรือไง มันเป็นเรื่องของครอบครัวนะโว้ย "แพร่ดดดดดดดด พลั่ก" ไม่ใช่ใครตดหรอก แต่ไอ้ต้นมันมัวแต่คิดเลยเหยียบพลาดลงไปในแอ่งดินลื่นๆ เท้ามันเลื่อนไถลไปข้างหน้า แต่ตัวมันมีแรงเฉื่อยฉุดไว้เลยหงายท้องลงไปกองในกองโคลน ไอ้ต้อที่วิ่งตามมาติดๆก็เลยล้มตามไปด้วยกันหน้าทิ่มโคลนเลย
"เหี้ยเอ้ย แม่งเหนื่อยก็เหนื่อย ยังเละเทะอีก" ผมสบถออกมา ไอ้ต้อนั่งหอบทำตาปริบๆ หัวมันเปื้อนโคลนไปครึ่งนึง ส่วนชุดที่เราใส่น่ะเละยิ่งกว่าเละ โคลนลามตั้งแต่ตีนยันหัวขนาดนี้ มันจะสะอาดอยู่ได้ก็แย่แล้ว นั่งหอบอยู่ "ไปวิ่งต่อเหอะ จะได้รีบกลับบ้าน" ไอ้ต้อพูดพลางดึงผมให้วิ่งต่อ ผมก็เหนื่อยนะ แต่ไม่รู้ว่าพี่ป้องแม่งมีสายจริงหรือเปล่า เกิดกูโดนซ่อมขึ้นมาอีกจะหนักกว่าเดิม เลยตัดสินใจลุกวิ่งกันต่อ
ผมวิ่งไปได้สักพักก็เริ่มรำคาญเสื้อที่ใส่อยู่เพราะมันอุ้มโคลนที่เปียกๆไว้ เลยถอดเสื้อโยนไว้ในสนาม ไอ้ต้อเห็นก็เอาบ้าง อูยยยยย ไอ้ต้อ มึงก็แอบซ่อนรูปนี่หว่า เอวมันคอดนิดเดียวหน้าอกผายมากๆ แถมขาวจั๊วะอีก หน้าอกเป็นก้อนเลยสงสัยมันจะเล่นฟิสเนสด้วย แถมขนน่ะครับขน แม่งลามตั้งแต่อกยันสะดือแล้วหายเข้าไปใต้กางเกงบาสตัวโคร่ง เห็นแล้วขนลุกเลย หน้าท้องแม่งชัดกว่ากูอีก ขนาดกูซิตอัพบ่อยๆ ยังไม่ค่อยเห็นเป็นลูกแบบมัน
"หุ่นดีนี่หว่า แม่งกล้ามโคตรชัดเลย" ผมวิ่งกับไอ้ต้อต่อคุยกับมันไปด้วย "อ่อ ผมเล่นฟิตเนสอ่ะ" น่านไงกูว่าแล้ว หุ่นอย่างนี้ไม่ใช่นักกีฬาปรกติเขาเป็นกัน มันต้องบริหารกล้ามเนื้อถึงจะชัดขนาดนี้ "เฮ้ย ไม่ต้องมาใช้คำว่าผมกับกูหรอก เรียกมึงกูอ่ะสนิทกันดี" ผมรีบบอกไอ้ต้อที่แม่งพูดกับผมอย่างเพราะ มันคงลดความเกรงกลัวผมไปเยอะเพราะมันคุยมากขึ้น แถมมันก็ใช้มึงกูกับผมด้วย "อีกแค่รอบเดียวว่ะ" ผมร้องครางหอบแฮ่กๆ วิ่งคู่กับไอ้ต้อไปจนครบแปดรอบ แล้วก็ต้องทรุดตัวลงนั่งตรงที่เราโยนเสื้อทิ้งกันไว้
ผมนั่งหอบตัวโยน ไอ้ต้อก็หอบ แม่งเหนื่อยจริงๆ ผมให้สัญญากับตัวเองเลยว่าจะไม่โดดซ้อมอีกเลยถ้าไม่จำเป็น (อิอิ) "ตกลงเมื่อวานมึงลืมจริงเหรอวะ" ผมถามไอ้ต้อที่นั่งหอบอยู่ "เปล่าหรอก ขี้เกียจบอกโค้ชอ่ะ" ผมพยักหน้า ไอ้ต้อมันคงมีเรื่องส่วนตัวที่ไม่อยากบอกเหมือนกัน ผมนั่งพักจนหายเหนื่อย เดินลากขากลับไปโรงยิมช้าๆ เสื้อเราสองคนยังพาดอยู่บนไหล่ชุ่มเหงื่อ
โรงยิมปิดไฟบางส่วนไว้แล้ว แต่ประตูไม่ได้ล็อก เหลืออีกอย่างที่ผมกับไอ้ต้อต้องทำคือต้องเปลี่ยนตาข่ายตรงแป้นบาส จริงๆของเก่ามันก็มีนะครับ แต่มันขาดไปแล้วบางส่วน ปรติผมก็เคยเปลี่ยนมันบ่อยเลยไม่รู้สึกว่าเป็นงานหนักหนาอะไร แต่คราวนี้มันไม่เหมือนอย่างนั้น ปรกติแป้นบาสทั่วไปก็จะมีแท่นให้ตั้งจากพื้นยื่นออกมา แค่ปีนขึ้นไปแล้วไปยืนหลังแป้มก้มตัวลงมาเปลี่ยนก็ได้แล้ว แต่แป้นที่นี่มันทำเป็นแบบยึดติดจากผนังห้อยออกมา ไม่มีฐาน จะเปลี่ยนได้คือต้องหาบันไดมาเปลี่ยนเท่านั้น
ผมกับไอ้ต้อเลยพากันเดินหาบันไดจนทั่วทั้งในโรงยิมทั้งห้องเก็บของ แต่มันล็อกหมดแล้ว แม่งเหมือนโดนแกล้งเลยว่ะ โต๊ะสักตัวก็ไม่มีแล้วกูจะเปลี่ยนได้ยังไงเนี่ย ไอ้ต้อมันก็คิดจนหน้าเริ่มแหยอีกแล้ว ข้างนอกก็มืดมากแล้วด้วย น่าจะเกือบสองทุ่มได้แล้วมั้ง "เอางี้ มึงขี่คอกูแล้วกัน จะได้รีบเปลี่ยนรีบกลับ" ผมนึกขึ้นได้ ถ้าให้ไอ้ต้อมันขี่คอก็คงเอื้อมถึงเปลี่ยนได้สบาย ไอ้ต้อมองหน้าผมเหมือนชั่งใจ ก่อนจะตอบ "เออ ก็ดี กูอยากกลับแล้ว"
ผมกับไอ้ต้อคว้าตาข่ายที่วางอยู่บนอัฒจรรย์แล้วเดินกันไปตรงใต้แป้นบาส ไฟนีออนส่งแสงสว่างให้เห็น ถึงแม้มันจะไม่สว่างแบบสปอร์ตไลท์ก็เหอะ แต่มันก็พอให้เราสองคนมองเห็จุดที่จะต้องเปลี่ยนได้ชัดเจน ผมหยุดยืนใต้แป้น "หนักเท่าไหร่วะ" ผมถามไอ้ต้อ แม่งตัวยังยักษ์เลย มันดูผอมนะ แต่เนื้อมันดูแข็งๆแน่นๆ ไงไม่รู้ "แปดสิบโล" เย้ยยยยยย คนหรือว่าควายวะ กูหนักแค่หกสิบเอง คิดถูกคิดผิดว่ะเนี่ยที่จะให้มันขี่คอ
"ทำไมหนักจังวะ หนักเนื้อเหรอ" ผมถามมัน กูถอดใจดีกว่ามั้ย ยังไม่อยากแบน "อือม์มั้ง เล่นฟิตเนสก็เงี้ย" ไอ้ต้อตอบเสียงเรียบ ผมเลยเอานิ้วลองจิ้มหน้าท้องมันดู "เหี้ย แข็งเป็นหินเลย" แม่งเนื้อมันแน่นแข็งจริงๆ น่าลองเอาไม้หน้าสามฟาดท้องดู ไอ้ต้อมันยิ้มเขินๆ แต่มันก็ยอมให้ผมจิ้มท้องมันเล่น "จะเปลี่ยนใจก็ได้นะ เดี๋ยวคอมึงหัก" ไอ้ต้อพูดขำๆ ถ้ามันไม่ขี่กู กูก็ต้องขี่มันอ่ะเส่ แต่มันเด็กกว่ากูนะ จะดีเหรออออ "ดูถูกว่ากูไม่แข็งแรงอ่ะเส่ แค่นี้กูสบาย มาเลยดีกว่า" ผมส่งตาข่ายให้ไอ้ต้อถือแล้วย่อตัวลง ไอ้ต้อมันโยนเสื้อลงที่พื้น ยกขาจะพาดหลัง "เอ้ยยยย เดี๋ยวๆๆๆ" ผมรีบร้องห้ามเสียงดัง
"กางเกงมึงอ่ะ มีแต่โคลนนะมึง" ผมร้องบอกไอ้ต้อมันเลยก้มดูกางเกงตัวเอง ไอ้ต้อใส่กางเกงบาส สีดำที่ตอนนี้มีแต่โคลนสีน้ำตาลเปียกอยู่เต็ม ความชื้นมันคงทำให้กางเกงไอ้ต้อมันหนักเพราะมันถ่วงจนมองเห็นขอบกางเกงในยี่ห้อดังโผล่ออกมา หุ่มแม่งอย่างเซ็กส์เลย "เออ กูลืมไปว่ะ แล้วจะทำไงอ่ะ" ไอ้ต้อถามผม อ้าว ถามกูก็เข้าทางกูดิ "ก็ถอดกางเกงเด่ะ แม่งเดี๋ยวโคลนเปื้อนหัวกู" ผมบอกมัน
ไอ้ต้อหน้าแหยอีกแล้ว มันทำท่าแบบเขินๆ "ทำไมวะ หรือว่าควยเล็ก" ผมว่าใส่ต่อ ไอ้ต้อมองหน้าผม "กูว่าควยมึงเล็กแน่ๆ เลยอายกูใช่ป่ะ สงสัยกูต้องไปบอกโค้ชแล้วว่าให้เปลี่ยนมาเรียกกูว่าต้นใหญ่แทน ส่วนมึงก็เป็นต้นเล็ก" ไอ้ต้อมองหน้ากวนตีน "แม่งพูดอย่างงี้ได้ไงวะ ไม่เล็กว้อย กูว่าโค้ชเขาดูออกว่ามึงเล็กแน่ๆ" ไอ้ต้อสวนกลับ "อ้าว ถ้ามึงไม่เล็กแล้วจะอายทำไม เร็วๆ กูอยากกลับบ้านแล้ว" ผมร้องบอก จริงๆ จะบอกว่า เร็วๆ กูอยากเห็นแล้ว
ไอ้ต้อมันจำนนเลยยอมถอดกางเกงบาสสีดำที่ใส่ออก เป้านูนในกางเกงในสีเทาตัดกับผิวขาวๆของมัน กางเกงในมันก็ชุ่มน้ำไม่น้อยเลยเห็นร่องรอยเป็นยวงได้ชัดเจน ไอ้ห่านี่ไม่เบาแฮะ สงสัยจะมีของดีเหมือนกัน ยังไม่ทันตั้งตัว ไอ้ต้อก็เอาขาพาดบ่าผมไว้ข้างนึงแล้วโถมอีกข้างขึ้นตาม ผมเกร็งร่างยันขาขึ้นเหยียดตรง "แม่งคนหรือควายว่ะเนี่ยนักชิบหายเลย" ผมร้องตะโกนขาสั่นพั่บๆ "นิ่งๆ สิ เดี๋ยวกูตก" ไอ้ต้อร้องบอก นอกจากขาผมสั่นแล้วใจผมยังสั่นด้วย ก็เพราะตรงท้ายทอยผมอ่ะแม่งถูกก้อนอะไรสักอย่างนิ่มๆ เบียดอยู่จนผมต้องก้มหน้ามองพื้น
"เร็วๆ ว้อยยย กูหนัก" ผมเกร็งขาเต็มที่ไม่ให้ขยับไปไหน หน้าก้มเพราะโดนควยไอ้ต้อยันไว้จนปวดต้นคอ ไอ้ต้อโยนตาข่ายเก่าลงพื้นแล้ว มันคงเสร็จไปครึ่งทางแล้วมั้ง ผมฝืนคอเงยหน้าขึ้นดู ท้ายทอยเลยเบียดแน่นเข้ากับกระเปาะควยไอ้ต้อมันเต็มๆ ไอ้ต้อทำเหมือนจะเสียหลักเพราะผมเงยหน้ามันรีบคว้าหัวผมไว้ "กูบอกให้อยู่เฉยๆไง แม่งกูตกไปมึงจะรับผิดชอบไหมเนี่ย" ไอ้ต้อโวยวาย เรื่องอะไรกูจะรับผิดชอบมึงล่ะไอ้ฟาย กูเป็นคนมีครอบครัวแล้ว นอกจากไอ้ต้าจะยอมให้กูรับผิดชอบเท่านั้น โอ้วววว นึกถึงไอ้ต้า ป่านนี้มันกำลังรอสุดที่รักกลับบ้านแหงๆ รออีกแป๊บนะ เดี๋ยวกูกับไอ้ต้อก็เสร็จแล้วล่ะ
"ปล่อยกูลงได้แล้ว เสร็จแล้ว" ไอ้ต้อร้องบอก ผมรีบย่อตัวให้ขามันหย่อยถึงพื้นแล้วหลบออก แม่งควยมันเล่นซะหลังคอกูร้อนเลย ดีนะแม่งไม่แข็ง ถ้าแข็งขึ้นมานี่กูหัวทะลุแน่ๆ ไอ้ต้อมันยิ้มชอบใจ "กูบอกแล้วไงว่าไม่เล็ก ไม่เชื่อกูเอง" ค้าบบบบ ไอ้คุณต้อ กูรู้แล้วว่ามึงไม่เล็ก แต่ไม่ได้แปลว่ามึงใหญ่ไปกว่ากูนี่ "มาเร็วๆ เหลืออีกแป้นเดียวแล้ว" ไอ้ต้อพูดพลางเดินนำผมไปอีกฟากสนาม ร่างขาวโพลนใส่กางเกงในสีเทาตัวเดียวเดินอย่างเท่ไปเลย แม่งนึกว่าตัวเองเป็นนายแบบเดินบทแคทวอล์ค หรือไงวะ
"มึงยังไหวป่ะ" ไอ้ต้อมันถามทันทีที่ผมเดินตามไปถึง เอาไงดีว่ะ เมื่อกี้แม่งเล่นกูซะขาสั่นเลย คนเหี้ยอะไรหนักเหมือนควายจริงๆ ผมยังไม่ทันตอบ "เอางี้ ตานี้มึงขี่กูบ้างจะได้ไม่เสียเปรียบ" อ๊างงงงงงง ไอ้ต้อมันจะให้กูขี่ ขอกูกลับไปบอกไอ้ต้าก่อนได้ป่ะว่ามันให้ไหม จะได้แวะซื้อถุงยางด้วย หุหุหุ เยิ้มเลยสิกู "เอ้า เร็วๆเส่" ไอ้ต้อเรียก เอาไงก็เอาวะ เพราะถ้ากูโดนมันขี่คออีกหนสงสัยกูคงเดินไม่ได้แน่ๆ คิดดูดิ เมื่อคืนก็เสียตูดยังไม่หายแสบ มาวันนี้ก็โดนทั้งวิ่งทั้งขี่ ไม่ไหวแล้วโว้ย ผมคาบตาข่ายอันใหม่ไว้ แล้วยกขาจะขี่คอไอ้ต้อที่นั่งยองๆอยู่
"เฮ้ย กางเกงมึงอ่ะ" ไอ้ต้อร้อง อ้าว ผมเลยก้มดู อุ้ย แม่งเละกว่าของไอ้ต้ออีก แถมเสือกใส่สีขาวด้วยสิกู "ถอดเลยมึง" ไอ้ต้อสั่ง ไอ้ผมมันว่าง่ายอยู่แล้ว ใครสั่งให้ถอดก็ถอด ว่าแล้วไอ้ต้นก็ถอดกางเกงบาสไว้เหลือแค่กางเกงในสีขาวตัวจิ๋วตัวเดียว ดีนะที่ควยกูยังไม่แข็งสงสัยมันจะเหนื่อยมากแน่ๆ "อย่าทำกูตกนะ เดี๋ยวแฟนกูเป็นหม้าย" ผมบอกไอ้ต้อพลางเอาขาพาดคอมัน ขอแม่งยังแข็งเลย แต่ไหล่มันนั่งสบายเพราะไอ้ต้อมันไหล่กว้างมากๆ
"สบายว่ะมึง เบาจะตาย หนักกว่ามึงกูยกมาแล้ว" ไอ้ต้อพูดพลางยกตัวขึ้น ตัวผมเลื่อนลงไปข้างหน้าเป้ามันเลยไปอัดกับท้ายทอยไอ้ต้อแล้วตัวผมก็ถูกดันลอยขึ้นสูง ผมทำเป็นไม่สนใจควยที่เบียดคอไอ้ต้ออยู่ แม่งแน่นชิบหาย เอ้ยๆๆ กูหมายถึงปมเชือกที่ผูกตาข่ายเก่าไว้ ไม่ใช่ตรงเป้า ถึงแม้มันจะแน่นเหมือนกันก็ตามที "เสร็จยางงงงง" ไอ้ต้อส่งเสียงมา "ยังโว้ย ของเก่ามันผูกเงื่อนตาย" ผมร้องบอก รู้สึกคันยิบๆที่ควยเริ่มก้มไปมอง เห็นแต่หัวไอ้ต้อที่มันตัดผมสกินเฮดอยู่ อะไรมันแทงควยกูวะ เย้ยยยยยยยยย ต้องเป็นผมมันแน่ๆ เพราะสกินเฮดไอ้ต้อมันเริ่มยาวแล้ว มันเลยแทงกับควยกูใหญ่
"เสร็จยางงงงง" ไอ้ต้อร้องมาอีก ผมเอื้อมแกะผมตาข่ายเก่าออกได้แล้ว ใจไม่คิดถึงควยตัวเองที่อัดกับคอไอ้ต้อ แต่กายมันไม่เป็นไปตายใจ ควยผมขยายตัวขึ้นมาช้าๆยิ่งโดนผมไอ้ต้อทิ่มผสมกับแรงอัดมันก็เลยขยายตัวโด่เด่อย่างรวดเร็ว ไอ้ต้อเริ่มโงนเงนผมต้องเอาขาไขว้หลังมันไว้ แล้วโยนตาข่ายอันเก่าลงมา ไอ้ต้อขาสั่นจนผมรู้สึกได้ มันพยายามเงยหน้าขึ้นมองหลายครั้งแต่เพราะโดนควยผมอัดไว้ ผมเริ่มอายแล้วแม่งเสือกมาโด่อะไรตอนนี้วะเนี่ย ผมรีบเอาสายไนล่อนของตาข่ายอันใหม่ร้อยพันกับห่วงแล้วมัดปมแน่น ยังไม่ทันร้องบอกว่าเสร็จไอ้ต้อมันก็ทรุดลงนั่งกับพื้น ผมกลิ้งหล่นจากมันไปนอนหงายท้องอยู่ "เหี้ยกูเกือบตาย ทีตอนกูให้มึงขี่กูยังเอามึงลงดีๆ เลย" ผมโวยวายใส่ไอ้ต้อที่นั่งมองผมหน้าเครียด
"ไอ้เหี้ย ก็ตอนกูขี่มึงน่ะ ควยกูโด่เหมือนกับตอนที่มึงขี่กูรึเปล่าล่ะ"

*******************************************************************




ตอนที่ 71

เห็นมีคนบอกว่าชอบให้ใช้พื้นที่ก่อนเล่าเรื่องพูดคุยกัน ก็เอาเป็นว่าคุยกันตอนละนิดละหน่อยแล้วกันนะครับ
เรื่องนี้ผมเริ่มเล่าตั้งแต่ปีที่แล้วแต่ต้องทิ้งช่วงไปนานเพราะไปช่วยโค้ชที่มหาลัยทำทีมบาสตอนแข่งบาสยูลีก กลับมาเล่าอีกครั้งก็เมื่อต้นปีนี้ นึกว่าจะไม่มีคนอ่านแล้ว แต่เสียงตอบรับดีเกินคาดจริงๆ
ช่วงเวลาที่หายไป เก็บเกี่ยวประสบกามไว้เพียบ รับรองว่าได้อ่านแน่ๆคับ แต่นั่นมันอีกนานเลยนะ เพราะตอนนี้ผมเพิ่งเล่าได้แค่ตอนอายุ 19 เอง กว่าไอ้ต้นจะฝ่าฟันอุปสากมาถึงทุกวันนี้ มันเจออะไรมาบ้างก็น่าจะเดาได้ ตามอ่านต่อไปแล้วกันนะคับ

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 71


"ไอ้บ้า บอกแล้วไงว่าไม่หึง ที่ถามน่ะเพราะน้องโทนเค้าฝากถามมา" ไอ้ต้าพูดยิ้ม ผมสะดุ้งเลย "เฮ้ยมึงก็พูดเป็นเล่น มันถามฝากมึงมาเนี่ยนะ" ผมถามกลับ อูยย ไอ้โทนมันจะเก่งกล้าเกินแล้ว อยากเย็ดกับแฟนคนอื่นแล้วฝากถามแฟนคนนั้นมาเนี่ยนะ "จริงโว้ย จะหลอกทำไม ว่ายัง ยังอยากอยู่เปล่า" ไอ้ต้ายืนยัน ถ้ากูบอกว่าอยาก มันจะงอนกูไหมเนี่ย หรือจะเสี่ยงดี โอ้ยยยย คิดไม่ออกโว้ย
"มึงว่าไงอ่ะ" ผมถามไอ้ต้า ไม่ยอมบอกความจริงว่าอยากฟันน้องโทนเต็มแก่ "อ้าว ก็ต้องแล้วแต่มึงสิ ถ้ามึงอยากจะได้ไปบอกมันให้" ไอ้ต้าพูดหน้าตาเฉย งอนไม่งอนวะ เดาไม่ออกเลยวุ้ย "แล้วมึงอยากลองกับโทนมันมั่งป่ะวะ" ผมถามไอ้ต้าย้อนกลับ อยากรู้เหมือนกันว่าอย่างน้องโทนเนี่ยจะเข้าตาไอ้ต้ามันบ้างไหม
"อือม์ มันก็น่ารักดีนะ แต่มันเป็นน้องที่มหาลัยกูนะสิ มันจะดีเหรอ" ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยต้า ขอด่ายาวๆ สักดอกแล้วกัน แล้วกูเป็นใครวะ มึงฟันกูกี่รอบแล้วเนี่ย ไม่เห็นคิดว่ากูเป็นน้องบ้างเลย "ไม่รู้อ่ะ ถ้ามึงเอากูก็เอา" ผมตอบไอ้ต้าไปตามตรง ไหนๆ จะมีเนื้อมาให้เสือสองตัวได้กินแล้ว แบ่งกันกินก็ได้วะ มันคงไม่ว่าอะไรหรอก "เออ แต่ห้ามให้ไอ้ทักรู้เด็ดขาดนะ" ไอ้ต้ากำชับ แปลว่าเราสองคนพี่น้อง เอ๊ะ หรือว่าผัวเมีย ฮึ่ยย พี่น้องอ่ะดีแล้ว เรียกผัวเมียกูเขิน เป็นอันว่าเราสองคนพี่น้องจะแท็ค ทีมล่อน้องโทนด้วยทวินควยสิบห้านิ้ว ( กูแปด ไอ้ต้าเจ็ด รวมกันสิบห้าพอดี)
"เออ ถ้าไอ้ทักรู้ มึงเตรียมต่อโลงให้กูด้วยนะ เอาถุงยางตักบาตรเยอะๆ กูจะได้ไว้ใช้ในนรก" ผมพูดยิ้ม ไอ้ต้าเอามือเขกหัวผมหนึ่งที "ปากหมา คิดเหรอว่านรกจะรับมึงไหว" ผมหัวเราะแหะๆ นรกอาจต้องเปิดขุมพิเศษ เพื่อรับกูโดยเฉพาะ เราคุยกันต่อนิดหน่อยเรื่องแผนปฏิบัติการคู่หูถล่มถ้ำน้องโทน
เช้าวันรุ่งขึ้นผมไปเรียนด้วยหัวใจชุ่มชื่น แต่ขากูไม่ชื่นไปด้วย แม่งขึ้นขย่มเองกะว่าจะคอนโทรลได้ซะหน่อย เล่นซะกูแสบเดินขาถ่างเลย เจอหน้าไอ้ทัก หน้าตาแม่งเหมือนไม่ได้นอน "เป็นไรวะ" ผมร้องถามไอ้ทักที่นั่งทำหน้าเพลียๆ อยู่ "เมื่อเย็นวานมึงแอบไปทำอะไรกับน้องโทนป่าววะ" ผมอึ้งเลย อะไรของมันวะ อยู่ดีๆ มาถามกูได้ไง ขยับปากจะพูด ไอ้ทักก็พูดก่อน "มึงแน่ๆ เลยไอ้ต้น เมื่อวานมึงแอบนัดโทนไปใช่ไหม ถึงรีบไปขนาดนั้น" เย้ยยยยยยย ไอ้ทัก อยู่ดีๆ มึงก็โยนขี้ให้กูซะแล้ว กูยังไม่ได้ทำอะไรแฟนมึงนะ แต่ไม่ได้บอกว่ากูไม่คิด "ไอ้บ้า กูกลับบ้าน ทำไมโทนมันไม่อยู่รึไง" ผมถามมัน
"มันปิดเครื่อง กูโทรทั้งคืน บ้านมันก็ไม่อยู่ มันเพิ่งรับเมื่อเช้าบอกว่าแบตหมด เหี้ยกูไม่เชื่อแม่งหรอก อย่าให้กูรู้นะไอ้ต้นว่ามันไปกับมึง ไม่งั้นมึงหน้าแหกแน่" เอาเส่ ตูดกูแหกแล้วหน้าแหกอีกสักอย่างจะเป็นไร มึงทำกูกูก็เอาคืนแน่ๆ "เฮ้ยย มึงก็เชื่อใจโทนมันบ้างสิ มันบอกเองว่าจะไม่ให้กูเอานะ มึงก็ได้ยินอยู่" ผมรีบพูด ไอ้ทักมองหน้า เหี้ย จะแดกกูเลยไหมเนี่ย "เออ กูยอมเชื่อ แต่ถ้ากูรู้ระแคะระคายมึงกับไอ้ต้าไม่รอดแน่" เย้ยยยยยย ไอ้ต้ามาเกี่ยวไรด้วยวะ
ผมขี้เกียจพูดกับไอ้ทักอีก เลยเดินหนีไป เจอไอ้ฟ้ากำลังนั่งกุ๊กกิกอยู่กับรุ่นพี่ที่เป็นพี่รหัสคนเก่าของผม แม่งเอ้ยหวานกันเห็นๆ สงสัยจะไม่รอดไอ้ฟ้าแน่ๆ นี่ขนาดมันนั่งที่คณะมือไม้มันยังเยอะขนาดนี้ ถ้าอยู่กันสองต่อสองนี่ไอ้ฟ้ามันคงจับกดไปแล้ว "อ้าวๆๆๆ หวานกันจริงนะคู่นี้" ผมอดไม่ได้ที่จะแซว ไอ้ฟ้าเงยหน้ามาเขินๆ "เอ้า ก็คนมีความรักนี่ ถ้ามึงมีแฟนกูว่ามึงหนักกว่ากูอีก" ไอ้ฟ้าพูดยิ้มๆ หุหุหุ ใครว่ากูไม่มีวะแฟนอ่ะ มีเส่ แต่กูมาหวานโชว์อย่างมึงไม่ได้หรอก
"เป็นเกย์ป่าวเนี่ยต้น หน้าตาก็ดีทำไมไม่มีแฟน" เย้ยยยย ทำไมพี่รหัสคนเก่า (ต่อไปเรียกชื่อแล้วกันนะ พี่รหัสเก่าผมชื่อนก ไอ้ฟ้ามันปลื้มมากๆ ว่าเหมาะกับมันมาก ถุยยยย จู๋ต้าเหมาะกว่าตั้งเยอะ) พี่นกพูดยิ้มๆ งานเข้าอีกแล้วสิกู "เกี่ยวไรอ่ะพี่ หน้าตาดีไม่มีแฟนแล้วต้องเป็นเกย์" ผมแกล้งโวย "อ้าว พี่ก็เห็นคนเป็นเกย์ก็ต้องแบบต้น แบบทักนี่ เออ แอบชอบไอ้ทักมันหรือเปล่า พี่ช่วยได้นะ" อูยยยยย ไอ้คุณพี่นก รบกวนคุณพี่ไปจัดการกับไอ้คุณฟ้าเหอะคร้าบบบ เรื่องนี้ผมจัดการเองได้
"บ้าไปแล้วพี่ ถ้าผมจะเป็นเกย์ผมก็ไม่เอาพี่ทักหรอก" ผมเถียง "จริงอ่ะ" เย้ยยย ใครวะ เย้ยยยยยย ไอ้ท้ากกกกกก มึงจะเดินมาทำมตอนนี้ กูไม่อยู่แล้วเว้ยยย วิ่งแน่บขึ้นตึกไปทันที เสียงพี่นกกับไอ้ฟ้าหัวเราะกันครื้นเครง ไอ้ทักนะไอ้ทัก มึงพูดงั้นได้ไงวะ เดี๋ยวเขาก็รู้กันหรอกว่ามึงโดนกูเอาไปแล้ว แก้ข่าวเองนะเว้ยย วันนั้นผมนั่งเรียนไปจนเย็น ลืมไปเลยว่ามีซ้อมบาส เมื่อวานก็โดดไปแล้วทีนึง วันนี้คงโดดยากแล้ว ไม่งั้นซวยแน่ๆ แค่โดดไปวันแรกกูก็แย่แล้ว คงโดนโค้ชถล่มแน่ๆ ผมเดินไปที่โรงยิม ไอ้ทักเดินมาไกลๆ โน่นแล้ว ง่าาาา ไม่อยากเจอมันเลยอ่ะ เกิดมันบ้ามาหาเรื่องกูกูก็แย่อ่ะเดะ
ผมเข้าโรงยิมไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดซ้อม แม่งไม่มีใครรู้จักเลย แต่ละคนมันก็มองผมแบบ ไอ้ตี๋นี่มันใครวะ พอเปลี่ยนชุดเสร็จไอ้ทักก็เดินตามมาถึงพอดี (บอกแล้วว่าเรื่องแก้ผ้าใส่ผ้าเรื่องถนัดของไอ้ต้น กูทำได้ในเวลาสิบวินาที) สีหน้าไอ้ทักดีกว่าเมื่อเช้าเยอะ เหมือนมันไม่กังวลแล้ว "ดีขึ้นยังวะ" ผมกระซิบถามไอ้ทักที่นั่งลงล็อกเกอร์ข้างๆ ไอ้ทักพยักหน้าแต่ไม่ยอมเปลี่ยนชุดเหมือนมันนั่งรออะไร จนเพื่อนๆ ออกไปหมดแล้ว ไอ้ทักเลยถอดเสื้อออก
"เฮ้ย มึงเป็นอะไรเนี่ย" ผมร้องถามไอ้ทักทันทีที่เห็นเนื้อตัวมันเต็มไปด้วยรอยแผล แผลรูปโค้งทีใครเห็นก็ต้องมองออกว่าเป็นรอยกัด มันกระจายเต็มทั่วตัว ทั้งแขน หน้าอก แผ่นหลัง เรียกได้ว่าเนื้อตรงไหนที่สามารถเอาปากกัดลงไปได้ มันเต็มไปด้วยแผล ไอ้ทักยิ้มเขินๆ "ไอ้โทนมันกัดกูว่ะ แม่ง ชอบ" ผมอึ้งเลย อูยยย แม่งเล่นอะไรกันวะเนี่ย แต่เอ๊ะ เมื่อวานมึงไม่ได้เจอกันนี่ "อ้าว ไหนบอกเมื่อวานไม่เจอกับโทนไม่ใช่เหรอ" ผมร้องถามไอ้ทักที่ใส่เสื้อผ้าอยู่ ขนาดขาแม่งยังไม่เว้น ดีหน่อยตรงที่อยู่นอกร่มผ้า รอยกัดแทบไม่มีให้เห็น
"แผลเก่า ตั้งแต่วันอาทิตย์แล้ว" ไอ้ทักพูดเบาๆ "แล้วมึงหายโกรธโทนมันยังวะ" ผมถาม ไอ้โทนพยักหน้า "อือ ไม่โกรธมันแล้ว กูแม่งคิดมากไปเอง" เออ ช่ายยยยย มึงน่ะคิดมากจริงๆ ยิ่งถ้ามึงรู้แผนที่กูกับไอ้ต้าวางไว้ มึงจะคิดหนักกว่านี้อีก "เออ ไอ้ต้น มึงรู้ยังวะว่าอาทิตย์นี้เขาจะมีรับน้องทีมบาสอ่ะ" ไอ้ทักหันมาถามผม เหี้ยเส่ กูจะรู้ได้ไง เมื่อวานกูไม่ได้มา "จริงอ่ะ" ผมถามงงๆ ไอ้ทักมันเลยเล่าให้ฟังยืดยาวว่าจะต้องไปรับน้องที่ไหนไปกี่วัน แล้วมันกำชับ "อย่าให้โค้ชรู้นะ" เย้ยยยยย แปลว่าพวกมึงวางแผนจะไปกันเองเหรอ แม่งหาเรื่องใส่ตัวอีก ขนาดน้องในคณะมหาลัยยังไม่ให้รับกันเลยเพราะหลายปีก่อนหน้านี้แม่งเล่นซะรุ่นน้องถึงตาย แล้วมึงยังจะเสือกจัดรับน้องเฉพาะทีมบาสอีก กูทำให้ความแตกดีไหมเนี่ย ก็กูไม่อยากไป กูอยากอยู่กะแฟน
ไอ้ทักแต่งตัวเสร็จก็เดินออกไปพร้อมๆ กับผม เพื่อนๆ หลายคนกำลังวิ่งเหยาะๆ รอบโรงยิม บนอัฒจรรย์มีคนนั่งอยู่หลายคน อูยยยย สาวๆ สวยๆทั้งนั้นเลย แม่งมารวมตัวทำอะไรวะ ผู้ชายก็หล่อผู้หญิงก็สวยเต็มไปหมด "อ่อ พวกที่มาคัดตัวเชียร์ลีดเดอร์อ่ะ" ไอ้ทักกระซิบบอกผมเพราะมันเห็นว่าผมยืนดูอยู่ โอ้วววว แต่ละคน แม่งทำไมมันน่าล่อขนาดนั้นวะนะ สาวสวยๆหุ่นดีๆเต็มไปหมด ผู้ชายแต่ละคนก็ช่างอ้อนแอ้น เย้ยยย ไม่ใช่ละ เหมือนมันเป็นงานรวมตัวเกย์เลยว่ะ แต่ละคนแม่งมีแสงออรัล เอ้ย ออร่า (ออกทะเลเรื่อยเลยนะมึง)
"ปี้ดดดดดดดดดด เข้าแถวปฏิบัติ" ไอ้ต้นสะดุ้งเฮือกเลย ใครวะ ผมหันไปมอง อ้าวโค้ชกูเองนี่หว่า ผมรู้จักโค้ช หรือที่จริงคืออาจารย์นั่นแหละเพราะเป็นคนสอบสัมภาษณ์ผมเอง ผมรีบวิ่งไปเข้าแถวกับเพื่อนๆ โค้ชหรือจริงๆ พวกเราจะเรียกแกว่าพี่ป้องเป็นคนตัวสูงใหญ่ เคยเป็นนักบาสทีมชาติมาก่อน พอเลิกเล่นแล้วก็ผันตัวมาเป็นอาจารย์ พี่ป้องจะค่อนข้างเข้มงวดมากเรื่องการฝึกซ้อม แต่ตอนนั้นผมยังไม่สนิทกับแกก็เลยโคตรกลัว
"เมื่อวานมีคนขาดซ้อม ใครรู้ตัวออกมาหน้าแถวเดี๋ยวนี้" พี่ป้องสั่งเสียงเฉียบขาด ผมสะดุ้งเฮือกเลย กูเองนี่หว่า ผมเดินก้มหน้าออกไปหน้าแถว เสียงกลุ่มที่มรอคัดตัวลีดเดอร์อีกฟากสนามดังคิกคัก กูโคตรอายเลย ทำไมวะ กูกลับไปให้แฟนเย็ดเนี่ยมันผิดตรงไหน เอ๊ะ แล้วทำไมมีคนมายืนข้างผมด้วย ผมเงยหน้าไปมอง ไอ้เด็กนี่มันใครกันวะ ทำไมเมื่อกี้กูไม่เห็น คนหน้าตาดีๆ ไม่น่ารอดสายตากูไปได้ ไอ้น้องคนนี้มันคงเป็นปีหนึ่งเหมือนกัน แต่ตัวมันสูงกว่าผมเกือบสิบเซ็นต์ได้มั้ง โคตรสูงเลย หน้าใสๆบ่งบอกเลยว่ากำลังกลัวพี่ป้องมากๆ
"ชื่ออะไร หันไปแนะนำตัวกับเพื่อน" พี่ป้องสั่งผมกับไอ้น้องคนนั้น ผมเลยหันหลังกลับเผชิญหน้าเพื่อนๆ กลุ่มที่มาคัดตัวลีดเดอร์จ้องมองอย่างสนใจ "ผมชื่อต้นครับ เรียนคณะ....." ผมยืนอ้าปากค้างอยู่ ไม่ใช่อะไร ไอ้น้องคนที่มันขาดไปเมื่อวานเหมือนผมมันก็ดันเสือกชื่อต้นเหมือนกูอีก อ๊างงงงงง แม่งชื่อกูมันขายเป็นโหลหรือไงวะ หรือคนหน้าตาดีมันต้องชื่อนี้ หุหุหุหุ "เอ้า ยืนเหม่ออยู่ได้ ชื่ออะไร" ผมสะดุ้งโหยง เพราะเสียงพี่ป้องที่ตะคอก เพื่อนๆ อมยิ้มกันใหญ่ "....ต้นครับ เรียนคณะ..." ผมพูดเสียงสั่น แม่งอย่าตะคอกกูนักสิ ยิ่งขวัญอ่อนอยู่ เดี๋ยวต้องกลับไปให้ไอ้ต้ารับขวัญซะหน่อยแล้ว
"อ้าว แม่งเสือกชื่อเดียวกันอีก พ่อแม่ไม่มีปัญญาตั้งเหรอวะ" เสียงพี่ป้องพูด นี่ละครับโค้ชกู ปากหมาไม่ต่างจากพวกกูหรอก แต่แกนิสัยดีมากๆๆๆ เป็นโค้ชที่ทั้งผมและเพื่อนๆรักมาก "ไปไหนกันมาวะไอ้สองต้น เมื่อวานถึงไม่มาซ้อม" พี่ป้องถามเสียงเข้ม ไอ้น้องต้นพูดขึ้นมาก่อน "ลืมครับ ผมลืมว่ามีซ้อม" อ๊างงงง ไอ้น้องต้น มึงใช้เหตุผลเดียวกับกูได้ไงเนี่ย "เหลวไหล แค่ซ้อมยังลืม ว่าไงวะไอ้ต้น" พี่ป้องพูดเสียงดัง ผมกับไอ้น้องต้นยืนเฉย มึงก็ตอบๆ พี่เขาไปเส่ เดี๋ยวแกโกรธขึ้นมากูเดือดร้อนไปด้วย นั่นไงพี่ป้องเดินมาหยุดตรงหน้ากูแล้ว "ว่าไงไอ้ต้น ผมถามไม่ได้ยินเหรอ" อ้าว เมื่อกี้มันถามกูตอนไหนวะ "โค้ชไม่ได้ถามไอ้นี่เหรอครับ" ผมทำหน้าเอ๋อ ชี้มือไปที่น้องต้นที่ยืนหน้าซีดอยู่
"โอ๊ย กูปวดหัววว" พี่ป้องโวยวายเสียงดังเอามือกุมหัวหันมามองผมกับไอ้น้องต้น เพื่อนคนอื่นหัวเราะคิกคัก ความบังเอิญเรื่องชื่อเหมือนนี่ทำให้ปวดหัวได้เสมอ พี่ป้องเดินมาหยุดหน้าผมกับน้องต้นแล้วเอามือชี้น้องต้นไว้ "เอางี้ ผมเรียกไอ้โย่งนี่ว่าต้นใหญ่แล้วกัน" น้องต้นพยักหน้า ส่วนกูยังไม่รู้ตัว " ส่วนไอ้ต้นนี่" พี่ป้องพูดพลางเอามือมาชี้ที่ผม
"ไอ้นี่มันตัวเล็กกว่า เรียกมันว่า ต้นเล็กแล้วกันนะ" แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
++++++++++++++++++++++++++
ต้นไผ่ออกลูกเป็นกล้วย
******************************************************************************************