อยากรู้ว่ากิจกรรมยามว่างของเพื่อนๆ ทำอะไรบ้างครับ ปรกติผมเป็นคนที่มีกิจกรรมเยอะ อาจจะเพราะเป็นพวก Hyper เลย alert ได้ตลอดเวลา บางวันที่เพื่อนๆ เห็นผมมาเล่ามากกว่าหนึ่งตอนอย่านึกว่าอยู่บ้านเฉยๆนะครับ ไอ้ต้นมันหาเรื่องออกจากบ้านได้ตลอดแหละ ทุกเย็นประมาณสองทุ่มถึงสี่ทุ่มผมจะออกไปเล่นบาสที่สนามแถวบ้าน ถ้าไอ้ต้าไม่ไปด้วย ก็มีเพื่อนแถวบ้านเนี่ยละมาเล่นด้วย คนเยอะสนุกดี
นอกจากเล่นบาสแล้วสิ่งที่ผมชอบอีกอย่างคืออ่านหนังสือ ผมอ่านหมดทุกประเภทแหละ นิยายก็อ่านทั้งของไทยหรือนิยายแปล ที่ชอบที่สุดคงเป็นเทวากับซาตานของแดน บราวน์ รองลงมาก็เป็นของแดน บราวน์ ที่เหลืออีก 3 เล่ม แฮรี่พอตเตอร์ก็ชอบ สี่แผ่นดินก็อ่าน เรือนมยุราผมยังอ่านเลย แอบหลงคิดว่าตัวเองเป็นคุณพระนายอยู่พักนึงเหมือนกัน แหะๆๆ ที่อ่านนี่ไม่ได้อ่านแค่ครั้งเดียวแล้ววางทิ้งนะครับ ไอ้ต้นอ่านจบแล้วอ่านใหม่ได้อีก อะไรที่เป็นหนังสือผมอ่านหมด หนังก็ดูแล้วดูได้อีก ถ้าเป็นหนังไทยผมชอบเรื่องเพื่อนสนิทมากที่สุด ดูซ้ำแล้วซ้ำเล่าได้เป็นสิบรอบ ชอบมาก ผมชอบธีม ของเรื่องที่บอกว่า "คุณเคยแอบรักเพื่อนสนิทไหม" ถ้าเป็นผมก็คงต้องถามว่า "คุณเคยหลงรักพี่ชายตัวเองไหม"
ส่วนใครที่สงสัยว่า ไอ้ต้ามันแอบรักผมเมื่อไหร่ ไว้รอคำตอบจากมันแล้วกันนะครับ แต่ที่รู้ตอนนี้อยากรู้ว่าเพื่อนๆมีกิจกรรมอะไรทำยามว่างบ้างครับ
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 85
"อ้าว ไอ้เหี้ยไผ่นี่ สงสัยชักว่าวจนหมดแรง แม่งดูสิ กางเกงมันรอยน้ำเงี่ยนเป็นคราบเลยว่ะ" เสียงใครไม่รู้ คุ้นๆว่าคงเป็นรุ่นพี่คนนึง ตอนนั้นผมมึนหัวไปหมด ปรกติผมเป็นคนนอนน้อยอยู่แล้ว วันๆนึงจะนอนประมาณแค่สี่ห้าชั่วโมงเท่านั้น คือชอบคิดอ่ะครับว่าการนอนเป็นการเสียเวลาซึ่งเป็นนิสัยไม่ดีเลย แถมแก้ไม่หายด้วยสิ
"มันไม่สบายป่าววะ หน้ามันซีดๆ" เสียงพี่อีกคนพูด ผมนอนนิ่งไม่ขยับตัว ปล่อยแม่งมันคิดว่ากูป่วยไปแล้วกันกูจะได้นอน "เฮ้ยๆ" เหี้ยแม่งใครไม่รู้เอาตีนเขี่ยกู กูยังไม่ตายโว้ย แล้วมึงจะเขี่ยหาเหี้ยอะไร "ช่วยกูเอามันขึ้นไปนอนหน่อยสิ สงสัยแม่งจะป่วยจริงๆ เอาตีนเขี่ยยังไม่ตื่นเลย" เออ กูอุตสาห์แกล้งตาย ยังไงก็ปล่อยกูนอนต่อไปเหอะ
ผมโดนลากขึ้นมาบนยกพื้นอีกครั้ง ผมยังแกล้งตายต่อ สงสัยจะสำเร็จเพราะไม่มีคนสนใจแล้ว ผมหลับต่อไม่ได้สนใจไอ้ต้อเลยว่ามันจะฟุบเหมือนกันหรือเปล่า ตื่นมาอีกทีในห้องนอนไม่เหลือใครแล้ว ผมจะนอนต่อแต่มันปวดเยี่ยวจนทนไม่ไหว เลยค่อยๆ ลุกเดินเข้าห้องน้ำ หัวยังมึนอยู่ แต่ค่อยยังชั่วขึ้นเยอะ ข้างนอกสว่างแล้ว ห้องน้ำอยู่นอกตัวบ้านครับ เป็นห้องเรียงกันสามสี่ห้อง มีโถฉี่เรียงรายอยู่อีกฟาก
ผมเดินสลึมสลือไปจนถึงโถฉี่ ควักควยออกมาก็ปล่อยเยี่ยวไหลลงโถอย่างสบายใจ ด้วยความง่วงก็เลยเอาหัวพิงข้างฝาไว้ ไม่ได้สนใจอะไรรอบตัว "เบาๆสิ มีคนมา" อือม์ช่ายยยย เบาๆสิ กูง่วง อย่าเสียงดังเดี๋ยวกูนอนไม่หลับ "อย่าเพิ่ง บอกว่ามีคนมา ไม่ได้ยินเหรอ" อย่าเพิ่งเหี้ยไรวะ คนจะนอนบอกว่าอย่าเพิ่ง "โอ้ยยย มันเจ็บนะ" อะไรวะที่เจ็บ ผมฉี่เสร็จเก็บควยหันหาที่มาของเสียง
ห้องส้วมที่เรียงราย มีห้องนึงประตูปิดอยู่ มีเสียงดังขลุกขลักออกจากห้องนั้น "โอ๊ย บอกว่าเบาๆไง" ผมมองห้องต้นเสียง ตอนนี้หายง่วงเป็นปลิดทิ้งแล้ว เหอๆ พอหายง่วงความหงี่ก็เข้ามาแทน ใครทำอะไรในห้องน้ำกันวะ เสียงแบบนี้ชัวร์เลยว่าไม่ดูดควยก็ต้องเย็ดกันละวะ เสียงที่ดังออกมาเป็นเสียงผู้ชาย แต่ผมจำไม่ได้ว่าเสียงใคร อีกฝ่ายไม่มีเสียงคงเพราะปากไม่ว่างแน่ๆ
ผมหันรีหันขวางเพื่อจะรู้ให้ได้ว่าใครทำอะไร แต่ห้องน้ำมันมิดชิดไม่มีรูมีร่องให้ผมทำมาหากินเลย ห้องน้ำที่ขนาบทั้งสองข้างก็เป็นปูนมิดชิด มีแค่ประตูที่มีช่องลมระบายแค่นั้น แต่มุมมองมันไม่เห็นหรอกว่าเป็นใคร เอาไงดีวะ ไอ้คนที่อยู่ในห้องต้องเป็นคนที่เป็นเกย์อีกแน่ๆ แถมเป็นคู่เลยเว้ยเฮ้ย งานนี้กูไม่ต้องสืบก็จะได้รู้แล้ว
"เฮ้ยไอ้ต้น อยู่ไหนวะ" เย้ยยยย ใครมาเรียกชื่อกูเนี่ยย เสียงกิจกรรมในห้องหยุดสนิท ผมวิ่งออกไปนอกห้องน้ำไอ้ต้อนั่นเอง มันวิ่งตะโกนมาแต่ไกล พอมันเห็นผมอยู่หน้าห้องน้ำมันก็วิ่งกระหืดกระหอบมาหา "ไอ้ต้น เหี้ยแล้วว่ะ" เออ กูเหี้ยอยู่แล้ว แต่เฮ้ย มาด่ากูทำไมเนี่ย
"อะไรของมึงวะ อยู่ดีๆ มาเรียกชื่อเก่ากู" ผมถามไอ้ต้อที่ยังหอบอยู่ "ไอ้โป้ง.." ไอ้ต้อหยุดหายใจ "มัน.." ไอ้ต้อหยุดหอบอีกครั้ง "มันบอก.." เชี่ย หายใจเสร็จแล้วค่อยมาบอกกู แม่งทำหน้ายังกะจะขาดใจตาย "บอกว่าอะไรวะ มานี่เดะ" ผมลากไอ้ต้อออกจากห้องน้ำ ลืมไปเลยว่ามีคนอีกคู่อยู่ในห้องน้ำ ลองไอ้ต้อวิ่งป่าราบมาแบบนี้ มันคงเป็นเรื่องแน่ๆ
"คือ ไอ้โป้งอ่ะ มันบอกเพื่อนๆ ให้เลิกช่วยกูกับมึง" ไอ้ต้อพูดหอบๆ เย้ยยยยยย อะไรนะ ไอ้โป้งบอกให้เพื่อนๆ เลิกช่วย แต่ช่วยเรื่องอะไรวะ "เรื่องอะไรวะ ไอ้โป้งมันช่วยอะไรกู" แบบว่าตอนนั้นสติยังไม่เต็ม เลยลืมไปหมดว่ามีเรื่องอะไรอยู่ "ไอ้เหี้ย ก็เรื่องน้ำว่าวห้าสิบห้าถุงไง" เย้ยยยย กูนึกได้แล้ว ฉิบหายแล้ว ไอ้โป้งมันเป็นตัวตั้งตัวตีบอกให้เพื่อนๆ ช่วยชักว่าว เพื่อนยังยอมช่วยเพราะกลัวมันเลิกคบ แต่คราวนี้มันสั่งเพื่อนๆให้เลิกช่วยผมแล้ว ฉิบหายแล้วสิ
"ทำไมวะ ทำไมไอ้โป้งมันทำแบบนั้น" ผมถามไอ้ต้อ ไอ้ต้อมันหน้าเสีย "มันบอกว่า ถ้ามึงไม่ยอมรับว่าควยมึงเล็กกว่ามัน มันจะไม่ให้เพื่อนๆช่วยอีก" ไอ้เหี้ยโป้ง มึงนี่นะ คยมึงก็แค่เล็กกว่ากูคนเดียว มึงใหญ่กว่าคนอื่นตั้งเยอะ แล้วทำไมจะต้องมาอาฆาตแค้นกูแบบนี้วะเนี่ย "ช่างแม่ง กูไปให้พี่นัทช่วยก็ได้" ผมบอกไอ้ต้อ "แต่กูไม่ไว้ใจพี่นัทว่ะ กูว่ามันช่วยมึงแล้วมันต้องการให้มึงทำอะไรให้แน่ๆ" ไอ้ต้อบอกกับผมเสียงจริงจัง
"ให้กูเอาตูดมันเหรอ ได้ดิ" ผมพูดยิ้มๆ ไอ้นัทน่ะไม่เกินปัญญาควยกูหรอก "ไอ้เหี้ยต้น มึงรู้จักคิดบ้างไหมวะ" ไอ้ต้อด่าผม ไอ้เหี้ยนี่ อะไรของมึงวะ "มึงคิดดูดิ ไอ้พี่วินมันเป็นต้นคิดเรื่องนี้นะโว้ย แล้วตอนแรกเนี่ย เราก็คิดว่ามันจะเป็นคนขอเอาตูดมึงถ้าเราทำไม่สำเร็จใช่ป่ะ" ผมพยักหน้า "แต่เมื่อคืนมึงก็เห็น ว่าพี่วินกลับโดนพี่นัทเอาตูด" อือม์ ช่าย เมื่อคืนกูก็เอาตูดมึง "แล้วพี่นัทก็บอกว่าจะช่วยเราให้ทำสำเร็จ" ผมพยักหน้าอีก มันพูดอะไรวะไม่เห็นรู้เรื่องเลย
"มึงบอกกูสิไอ้ต้น ถ้ามึงทำสำเร็จมึงจะทำอะไร" ไอ้ต้อถามผม ผมก็นิ่งคิด ตอนแรกที่คิดว่าพี่วินจะเอาตูดผมกับไอ้ต้อ ถ้าผมทำสำเร็จผมกะจะเอาตูดแม่งคืน "กูจะเอาตูดไอ้วินมันไง" ผมตอบไอ้ต้อ "แล้วถ้ามึงทำไม่สำเร็จล่ะ" ไอ้ต้อถามอีก ผมกลับไปคิดใหม่ "กูก็จะได้เอาตูดไอ้วินมันอยู่ดี" เหอๆ ก็เมื่อคืนได้ยินเต็มหูแล้วนี่ ว่าพี่นัทถามพี่วินว่ายังอยากให้ผมเอาตูดมันอยู่หรือเปล่า
"ไม่เห็นเป็นไรเลย จะสำเร็จหรือเปล่า กูก็จะได้เอาตูดพี่วินเหมือนกัน" ผมบอกไอ้ต้อที่ยังหน้าตาตื่นอยู่ "เหี้ยสิไอ้ต้น เหมือนกันตรงไหน" อะไรวะ ก็ได้เอาตูดไอ้วินเหมือนกัน "ก็เหมือนกันแหละ" ผมบอกไอ้ต้อ "ไอ้เหี้ย ถ้ามึงชนะ มึงเป็นคนเลือกใช่ไหมว่าจะทำอะไร" ไอ้ต้อถามผม ผมก็พยักหน้า "แต่ถ้ามึงแพ้ แล้วใครจะเป็นคนเลือก" แสรดดดดดดดดดดดดด กูลืมไป ไอ้ความเหมือนที่แตกต่างเป็นแบบนี้เอง ถ้ากูชนะ แน่นอนกูเลือกได้ตามสิทธิ์ของผู้ชนะ แต่ถ้ากูแพ้ สิ่งที่เกิดขึ้นอาจจะไม่ใช่อย่างที่กูคิดก็ได้
"กูจะบอกมึงอีกอย่าง" ไอ้ต้อบอกผมเสียงสั่น "คนที่กูสงสัยอีกคนว่าเป็นเกย์น่ะ คือไอ้โป้ง" ไอ้ต้อบอกผม ผมอึ้งคิดสิ่งที่มันพูด แม่งก็เข้าเค้านะ ผู้ชายเหี้ยอะไรจะเรียกผู้ชายคนอื่นมาจับควยตัวเองว่าใหญ่แค่ไหน ผมนึกขึ้นได้ว่ามีคนในห้องน้ำอีกคู่นี่หว่า โอยยย กี่คนว่ะเนี่ย นี่มันทีมบาสเกตบอลของมหาลัย หรือมันเป็นทีม บาสเกย์บอลกันแน่วะเนี่ย อะไรจะเยอะแยะแบบนี้
"ทำไมมึงถึงคิดว่าไอ้โป้งเป็นเกย์" ผมถามไอ้ต้อ "ก็เมื่อกี้ตอนวิ่งกันน่ะ ไอ้โป้งมันพูดเรื่องที่จะเลิกช่วยขึ้นมากับเพื่อนๆ แล้วมันก็บอกว่า.." ไอ้ต้อหยุดนิ่ง อะไรของมันวะ ผมจ้องหน้าไอ้ต้อ "มันบอกว่ามันอยากลองตูดดาราหนังแผ่น มันบอกว่าอยากรู้ว่าตูดดาราหนังเกย์มันจะฟิตไหมถ้าเจอควยใหญ่ๆ แบบมัน" เย้ยยยยยย ไอ้โป้งมันพูดแบบนี้เลยเหรอวะ งั้นกูฟันธงเลยว่าไอ้โป้งก็คงเป็นเกย์ เพราะขนาดกูเป็นกูยังไม่เคยดูหนังเอ็กส์เกย์เลย แล้วไอ้โป้งไม่ใช่เกย์แล้วจะมาดูหนังเกย์หาเหี้ยอะไร แถมยังเสือกจำไอ้ต้อได้นี่แม่งไม่ธรรมดา
"แล้วมึงบอกมันไปว่าอะไร" ผมถามไอ้ต้อ ไอ้ต้อส่ายหน้า "กูไม่ได้พูดอะไร กูแยกออกจากกลุ่มวิ่งมาหามึงเนี่ยละ" ไอ้ต้อตอบ เหี้ยแล้วสิ ถ้าไอ้โป้งบอกให้เพื่อนๆ ไม่ช่วยพวกผม กูแย่แน่ ที่สำคัญคือผมไม่คิดว่าไอ้โป้งมันอยากจะเล่นไอ้ต้อคนเดียวหรอก มันจะไม่ดีกว่าเหรอถ้ามันได้อัดตูดคนที่ควยใหญ่กว่ามัน มันจะได้คุยไปสามบ้านแปดบ้านว่าต่อให้ผมควยใหญ่แค่ไหน ก็โดนควยมันเสียบมาแล้ว
ผมกับไอ้ต้อยังยืนคุยอยู่หน้าห้องน้ำ ตอนนี้ความคิดผมเลยสับสนแล้ว พี่นัทที่บอกว่าจะช่วยกูกับไอ้ต้อก็อาจจะเปลี่ยนใจหันมาเล่นตูดกูเองก็ได้หากกูแพ้ คิดดูดิ ระหว่างเห็นแฟนตัวเองโดนเย็ด กับตัวมึงได้เย็ดเอง จะเลือกแบบไหนวะ ไอ้โป้งเองก็อยากจะให้กูแพ้ ถ้ากูไม่ยอมรับว่าควยเล็กกว่ามัน เฮ้ย เรื่องนี้มันคงไม่ได้หรอก ก็ของมันเห็นกันโต้งๆ ว่าควยกูใหญ่กว่ามัน ไอ้ห่านี่อยากเล่นไอ้ต้อด้วย มันก็คงทำทุกวิถีทางให้ผมกับไอ้ต้อแพ้ มันอาจจะร่วมมือกับพี่นัทหักหลังผมกันก็ได้
"เฮ้ยต้อ เมื่อกี้นี้มีใครไม่ไปวิ่งบ้าง" ผมถามไอ้ต้อ เพราะนึกถึงไอ้สองคนที่อยู่ในห้องน้ำ ตอนนี้มันเงียบไป ไม่รู้จะแตกหรือตายกันแน่ ป่านนี้ยังไม่ออกจากห้องน้ำเลย "มีแค่มึงนี่ คนอื่นกูก็เห็นว่าอยู่กันครบนะ" อ้าวเฮ้ย ทำไมพูดแบบนั้น อย่าบอกนะว่าในห้องน้ำเมื่อกี้น่ะผีหลอกกู "เฮ้ย มันต้องมีสิ ไม่มีใครที่แยกมาก่อน หรือว่าพวกรุ่นพี่มีใครที่ไม่ได้ไปด้วยไหม" ผมถามย้ำ ไอ้ต้อคิดหนักกว่าเดิม
"ไม่รู้ว่ะ กูจำไม่ได้ มึงถามทำไมวะ" ไอ้ต้อถามผมกลับ ผมเหลือบมองไปในห้องน้ำ ใครกันวะที่อยู่ในห้องน้ำห้องนั้น แถมมีร้องว่าเจ็บอีกตะหาก "ไอ้ต้อ กูว่าในทีมเรา ยังมีคนเป็นเกย์อีกวะ" ไอ้ต้อตาตื่น มองผมแบบไม่เชื่อ "เฮ้ย จริงดิ ที่มีอยู่กูว่าเยอะแล้วนะ ตั้งอีกทีมได้สบายเลยนะมึง" จริงของไอ้ต้อมันว่า เพราะถ้านับแล้ว มีไอ้นัท ไอ้วิน ไอ้ต้อ ไอ้โป้ง ไอ้ทัก แล้วก็ผม ฮ่วยยย หกคน นอกจากจะตั้งทีมบาสเกย์แล้วยังมีตัวสำรองได้อีกคนนึงอีกตะหาก
"เออ กูว่ามี เมื่อกี้กูได้ยินเต็มๆ ในห้องน้ำ" ผมบอกไอ้ต้อ พลางลากมันเข้าไปในห้องน้ำด้วยกัน ห้องน้ำปริศนานั้นยังคงปิดอยู่ แต่เงียบไม่มีเสียง ผมลองจับลูกบิด อ้าาว เฮ้ยยย มันไม่ได้ล็อกนี่หว่า ผมเปิดประตูเข้าไป ในห้องส้วมมีแต่ความว่างเปล่า ไอ้ต้อชะโงกหน้ามาดู ผมยืนอึ้ง ก็เมื่อกี้กูได้ยินเต็มๆนี่หว่า มันดังมาจากห้องน้ำนี้ แล้วกูก็ยืนอยู่หน้าห้องน้ำด้วย ไม่มีทางที่คนที่ออกจากห้องน้ำมาทางนี้จะผ่านไปโดยที่ผมไม่เห็น
"กูว่ามึงโดนผีหลอกแล้วว่ะ" ไอ้เหี้ยต้อ มึงพูดอะไรออกมา ไหนบอกว่ากลัวผี แล้วจะพูดเรื่องผีกับกูทำไม "กูไม่เชื่อ" ผมบอกไอ้ต้อ สายตาสอดส่ายหาความผิดปรกติในห้องน้ำ "นี่ไง กูบอกแล้วว่าเมื่อกี้มีคนเอากัน" ผมพูดกับไอ้ต้อที่ชะโงกมามอง มือผมชี้ในถังขยะ ที่มีซากของอุปกรณ์สำคัญของการป้องกันโรคติดต่อนอนพาดอยู่ "ถุงยาง เพิ่งใช้ด้วยว่ะ" ไอ้ต้อร้องขึ้นมา ผมมองดู แม่งน้ำเงี่ยนยังสดๆ อยู่เลย ที่สำคัญ ตรงปลอกด้านนอกของถุงยาง มันมีคราบสีแดงจางๆ ติดอยู่เต็ม
"กูว่าไอ้เจ้าของปลอกเนี่ย แม่งต้องควยใหญ่พอสมควรเลยล่ะ มึงคิดดูดิ แม่งเล่นซะตูดแหก เลือดเต็มปลอกเลย"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น